vidu ankaŭ la klarigojn
publik·/·o

publik·o

          Rilat·e al instanc²·o, ĉiu·j hom·oj krom la ofic·ist·ar·o, reg·ist·ar·o,
          art·ist·ar·o ktp: en·ir·ej·o por la publik·o; ĉiu odor·a region·o en la
          regn·o de la bel·o hav·as si·an publik·on ; Volapük aper·is tiam, kiam
          la entuziasm·o de la publik·o por la nov·a ide·o est·is ankoraŭ tut·e
          freŝ·a ; pli kaj pli la irland⁸·a publik·o konsci·as pri korupt³·o kor·e
          de la soci³·o kaj pri skandal²·oj, kiu·j tuŝ·as la plej influ+hav·ajn
          politik¹·ist·ojn, entrepren·ist·ojn kaj funkci¹·ul·ojn .

        a)
                Spekt⁹·ant·ar·o: la tut·a publik·o aplaŭd·is la aktor¹·ojn; jen la
                publik·o aplaŭd·is tro mult·e, jen ĝi aplaŭd·is tro mal·mult·e ;
                dram¹·oj […] al kiu·j la publik·o antaŭ tri×dek jar·oj kur·ad·is,
                aŭskult·ad·is ; gimnastik¹·ist·oj, dres·ist·oj de serpent·oj,
                danc·ist·oj, ĵongl·ist·oj kaj arleken·oj; ĉiu·jn akcept·is la
                publik·o per laŭt·aj kri·oj ; li prezent·is sam~ide·an·ojn el
                divers·aj naci·oj kaj la publik·o tiel pov·is konstat·i, ke la
                el·parol·ad·o de Esperant·o est·as ĉe ĉiu·j absolut·e la sam·a ;
                la publik·o, kiu ĉiam ir·as kiel an·ar·o da ŝaf·oj post la
                kri·em·ul·oj .

        b)
                Klient¹·ar·o: ni·a publik·o ne am·as vir·in·ojn vend·ant·ajn en
                magazen·o... ĝi prefer·as vir·ojn ; mi sci·is, kia sort·o
                atend·as kurac·ist·on, kiu de·pend·as de la publik·o ; la
                publik·o ne plu avid·e aĉet·as la plej nov·ajn versi⁹·ojn de
                program¹·oj .

        c)
                Leg·ant·ar·o: la afer·o, kiu·n mi nun propon·as al la leg·ant·a
                publik·o ; ankoraŭ mank·as sufiĉ·a publik·o kaj en·spez·ad·o por
                far·i el ĝi pli oft·an revu²·on .

          {popol·o}

publik·a

   1.
          Rilat·a al publik·o: la publik·a opini·o est·is tut·e ali·a ol la
          oficial·a; ili jam kutim·is gvid·i la publik·an opini·on kontraŭ unu
           ali·a gent·o, laŭ la cel·oj politik¹·aj de l' moment·o . {oficial·a}

   2.
          Ne·ferm·it·a de la publik·o:

        a)
                Dispon·ebl·a al la tut·a publik·o: publik·aj instituci·oj ;
                serv·o publik·a ; publik·a bibliotek¹·o; publik·a trans·port·o ;
                publik·aj voj·oj ; en publik·aj lok·oj la soldat·oj de ĉi tiu
                korpus·o diskut¹·as pri politik¹·o ; oni dev·as apart·e pag·i la
                impost¹·ojn, kaj la publik·ajn labor·ojn plen·um·i sen·pag·e ;
                publik·aj kaj privat·aj konstru·aĵ·oj ; Esperant·o jam long·e
                far·iĝ·is afer·o pur·e publik·a ; publik·a vir·in·o ; publik·a
                sekret·o (inform¹·o kiu·n ĉiu·j sci·as, malgraŭ ke ĝi·n oni
                opini·as sekret·a) .

                Rim.: Unu sam·a afer·o tut·e bon·e pov·as est·i kaj {privat·a} ,
                kaj publik·a: ekzist·as mult·eg·e da privat·aj entrepren·oj kiu·j
                dispon·ig·as si·ajn serv·ojn al la publik·o (ekz-e privat·a
                restoraci·o, teatr·o, ŝose³·o, avi⁽⁺⁾·a kompani¹·o ktp).

        b)
                Okaz·ant·a mal·kaŝ·e antaŭ la publik·o, tiel ke ĉiu pov·as ĝi·n
                observ·i: publik·a parol·ad·o ; publik·a kun·sid·o de la
                Akademi¹·o; ju labor·o pli publik·a, des pli grand·a la kritik·o
                ; la tut·a publik·a histori·o de la lingv·o, t.e. de kiam mi
                mal·kaŝ·e el·ir·is kun ĝi ; la parol·oj de saĝ·ul·oj est·as kiel
                akr·aj pint·oj, kaj kiel en·bat·it·aj najl·oj est·as la vort·oj de
                publik·aj parol·ist·oj ; publik·a mal·honor·o ; publik·a
                mal·aprob·o ; la urb·o sci·is pri tio, kvankam oni ne anonc·is
                ĝi·n per publik·a tambur·ad·o ; publik·a di-serv·o ; publik·a
                debat²·o; mi est·is tro jun·a por el·ir·i publik·e kun mi·a labor·o
                ; publik·a leter·o (leter·o, plej oft·e protest¹·a, adres·it·a al
                person·o sed destin¹·it·a al la atent·o de la publik·o; ankaŭne·ferm·it·a leter·o“); publik·a tag·o en ofic·ej·o (kiam oni
                invit·as publik·on por inform¹·i ĝi·n pri la ag·ad·o de la
                ofic·ej·o); kiam aper·is publik·e la libr·o .

   3.
          Rilat·a al tut·a naci·o: publik·aj afer·oj; publik·a funkci¹·ul·o,
          de·prunt·o, aŭtoritat·o. {ŝtat·a} , {naci·a} , {regn·a} .

          Rim.: Ĉi tiu·n senc·on, etimologi²·an kaj franc·an, mi opini·as
          evit·ind·a kaj mal·ĉef·a en Esperant·o (kaj en la modern¹·a uz·ad·o
          inter·naci·a). „Publik·akontrast¹·as ne nur kunprivat·a“, sed
          ankaŭ kun laŝtat(ism)a“, kppublik·a sekret·o“ ‐ „ŝtat·a
          sekret·o“, „publik·a televid⁸·o“ ‐ „ŝtat·a televid⁸·o“, „publik·a
          opini·o“ ‐ „oficial·a pozici¹·oktp.

mal·publik·a

          {Privat·a^2} , ne vid·ebl·a de vast·a publik·o, eventual¹·e sekret·a:
          mal·publik·e, en klub·o de si·a propr·a klas·o, li est·is nur agrabl·e
          mal·kaŝ·em·a ; mal·publik·a help·o de la uson⁹·a reg·ist·ar·o ; li·a
          am-rilat·o […] rest·u mal·publik·a .

publik·aĵ·o

   1.
          Io publik·a, publik·e kon·at·a  dispon·ebl·a: en la vilaĝ·o est·as pli
          bon·e: almenaŭ publik·aĵ·o ne ekzist·as, kaj ankaŭ da zorg·aĵ·o ne
          tiom mult·e .

   2.
          Publik·e el·don·it·a {verk·o} : ekzamen·ant·e la divers·ajn publik·aĵ·ojn
          li turn·is si·n al la patr·o de Ald²·a kaj eksplod·is: — ĉu vi·a
          konscienc·o ver·e permes·as al vi trankvil+anim·e dis·vend·i tiom da
          stult²·aĵ·oj al sen·pri·juĝ·aj hom·oj ? aper·as pli kaj pli da
          lern·o-libr·oj, vort·ar·oj kaj kultur¹·aj publik·aĵ·oj literatur·aj kaj
          scienc·aj ; inform¹·aj ret-list¹·oj, ret·aj gazet·oj, gazet·ar·aj
          komunik·oj, nov·aĵ·oj de TTT-ej·oj kaj simil·aj inform¹·aj publik·aĵ·oj .
          {el·don·aĵ·o} , {komunik·o} , {verk·o}

publik·ig·i

   (tr)

          Far·i io·n publik·e dispon·ebl·a, publik·e kon·at·a, dis·kon·ig·i per
          publik·e akir·ebl·a pres·aĵ·o  per amas-inform¹·il·oj: long·a praktik·a
          uz·ad·o de la lingv·o kaj pens·ad·o en tiu ĉi lingv·o antaŭ ol la
          lingv·o est·is publik·ig·it·a ; nur la supr·e nom·it·aj tri verk·oj
          publik·ig·it·aj en la libr·oFundament·o de Esperant·o“, dev·as est·i
          rigard·at·aj kiel oficial·aj ; tia konsider·o est·is inter·ali·e ankaŭ
          la kaŭz·o, pro kiu mi, publik·ig·ont·e mi·an unu·an libr·on pri
          Esperant·o, decid·is for·ĵet·i la tro grand·an vort·ar·on kaj tro
          abund³·an afiks¹·ar·on, kiu·jn mi est·is pret·ig·int·a teori·e, kaj mi
          decid·is publik·ig·i vort·ar·et·on nur tre mal·grand·an kaj nur plej
          neces·an por la ordinar·a viv·o ; vi cert·e ankaŭ publik·ig·as en la
          revu²·oj ? publik·ig·i fals·an nov·aĵ·on, sci·ig·on. {aper·ig·i} ,
          {dis·vast·ig·i} , {el·don·o} .

publik·ul·in·o

          {Prostitu²·it·in·o} , {ĉies·ul·in·o} : ĉu est·as permes·it·e ag·i kun ni·a
          frat·in·o kiel kun publik·ul·in·o ? la kost·o de publik·ul·in·o est·as nur
          unu pan·o ; vir·in·o en ornam·o de publik·ul·in·o, ruz·em·a je la kor·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.44 2023/10/20 16:38:17 ]
     __________________________________________________________________