vidu ankaŭ la klarigojn
putr⭑·/·i
putr⭑·i
(ntr)
1.
Pri⭑ organik⁹·a substanc²·o: mal·kompon¹·iĝ·i, dis·fal⭑·i: mi⭑·a haŭt⭑·o krev⭑·is
kaj⭑ putr⭑·as ; [la⭑] fiŝ⭑·oj putr⭑·as pro⭑ sen·akv⭑·ec·o ; putr⭑·i kun⭑ ĉiu·j
mal·riĉ⭑·ul·oj el⭑ la⭑ kvartal⭑·o en⭑ mal·bel⭑·a tomb⭑·ej·o ; la⭑ griz⭑·aj lign⭑·aj
kruc⭑·oj klin⭑·iĝ·is kaj⭑ putr⭑·as sub⭑ si⭑·aj tegment⭑·oj ; en⭑ ŝlim⭑·o, kie
putr⭑·as alg²·oj […] kuŝ⭑·as sen·mov⭑·aj aligator¹·oj ; la⭑ popol⭑·o
kapt⭑+urn⭑·iĝ·is kaj⭑ ŝancel⭑·iĝ·ad·is pro⭑ mal·sat⭑·o, la⭑ manĝ⭑·aĵ·oj
kun·amas⭑·ig·it·e putr⭑·is en⭑ la⭑ Nutr⭑·a kaj⭑ Viv⭑+don⭑·a Ofic⭑·ej·o ; en⭑ la⭑
mal·liber⭑·ej·o […] putr⭑·i ĝis⭑ oni trumpet⭑·os la⭑ tag⭑·on de⭑ last⭑·a juĝ⭑·o ;
putr⭑·ad·o de⭑ fiŝ⭑·o komenc⭑·iĝ·as de⭑ l'⭑ kap⭑·o (alt⭑+rang⭑·ul·oj plej⭑ facil⭑·e
korupt³·iĝ·as) . {erozi⁽⁺⁾·iĝ·i} , {gangren¹·i} , {ŝim⭑·i} , {velk⭑·i}
2.
Moral¹·e putr⭑·i, moral¹·e difekt⭑·iĝ·i, {dekadenc³·i} , {degener⭑·i} : est⭑·as
io putr⭑·int·a en⭑ la⭑ reĝim³·o; la⭑ nobel⭑·ec·o komenc⭑·is putr⭑·i ; Japani⁽⁺⁾·o
jam⭑ antaŭ⭑ jar⭑-cent⭑·oj putr⭑·us sur⭑ la⭑ ruin⭑·o de⭑ la⭑ famili⭑·a sistem⭑·o ;
ni⭑·a demisi⁽⁺⁾·o nepr⭑·e kompren⭑·ig·os al⭑ Esperant⭑·uj·o ke⭑ io putr⭑·as en⭑ UEA
; labor⭑·o hom⭑·on nutr⭑·as, sen⭑ labor⭑·o li putr⭑·as .
putr⭑·a
Putr⭑·ant·a, mal·kompon¹·iĝ·ant·a, dis·fal⭑·ant·a: putr⭑·a dent⭑·o ; putr⭑·a arb⭑·o
; putr⭑·aj ov⭑·oj kaj⭑ rost⭑·it·aj kok⭑·o-krest¹·oj est⭑·is la⭑ ĉef⭑·aj manĝ⭑·aĵ·oj ;
ne⭑ ĉiam⭑ est⭑·is tiel⭑ putr⭑·aj kaj⭑ ruin⭑·aj tiu·j mur⭑·eg·oj ; al·flug⭑·is al⭑
mi fort⭑·a putr⭑·a odor⭑·o, tiel⭑ abomen⭑·a, ke⭑ mi vol⭑·is for·kur⭑·i ; putr⭑·a,
pest⭑·a amas⭑·o da⭑ {miasm¹·o} j ; sur⭑ la⭑ putr⭑·an viv⭑·on est⭑·is fal⭑·ant·a la⭑
ombr⭑·o de⭑ mort⭑·o ; vi⭑·a kor⭑·o est⭑·as putr⭑·a abism¹·o de⭑ mal·virt⭑·o ; de⭑
sem⭑·o putr⭑·a ven⭑·as frukt⭑·o ne⭑ nutr⭑·a . {mucid⁽⁺⁾·a}
putr⭑·aĵ·o
1.
Io putr⭑·a: akv⭑·on sen·mov⭑·an kovr⭑·as putr⭑·aĵ·o ; mi ja⭑ dis·fal⭑·as kiel⭑
putr⭑·aĵ·o, kiel⭑ vest⭑·o dis·manĝ⭑·it·a de⭑ tine⭑·oj ; Salam⁽⁺⁾·an·o insult⭑·ad·is
si⭑·an hund⭑·on, li dir⭑·is: „aĉ¹·ul·o putr⭑·aĵ·o!“ !
2.
Io degener⭑·int·a, mal·bon⭑+stat⭑·a: la⭑ ĉifon⭑-prolet⁸·ar·o, tiu pasiv¹·a
putr⭑·aĵ·o de⭑ la⭑ plej⭑ mal·alt⭑·aj tavol⭑·oj de⭑ la⭑ mal·nov⭑·a soci³·o est⭑·as
part⭑·e en·tir⭑·at·a en⭑ la⭑ mov⭑·ad·on per⭑ la⭑ prolet⁸·a revoluci¹·o .
putr⭑·em·a
Kiu baldaŭ⭑, facil⭑·e putr⭑·as, ne⭑ konserv⭑·iĝ·as long⭑·e: ĉi⭑ tiu putr⭑·em·a
[…], mort⭑·em·a ; la⭑ nov⭑+tip¹·a material⭑·o de·ten⭑·as oksigen⭑·on de⭑
putr⭑·em·aj frukt⭑·oj kaj⭑ legom⭑·oj .
for·putr⭑·i, for·putr⭑·iĝ·i
Tut⭑·e putr⭑·iĝ·i, neni⭑·iĝ·i aŭ⭑ sen·valor⭑·iĝ·i putr⭑·iĝ·ant·e: for·putr⭑·is la⭑
grajn⭑·oj sub⭑ si⭑·aj ter⭑-bul⭑·oj ; ebon⭑·aj pord⭑·oj, kiu·j neniam⭑
for·putr⭑·iĝ·os ; jam⭑ ne⭑ unu⭑ universal⭑·a geni¹·o, kiu pov⭑·us re·form⭑·i la⭑
mond⭑·on, for·putr⭑·is ja⭑ en⭑ la⭑ sen·fel⭑·ig·ej·o ; mi plor⭑·as super⭑ vi⭑·aj
ost⭑·oj, vi jam⭑ long⭑·e for·putr⭑·int·a .
ne·putr⭑·em·a
Kiu ne⭑ facil⭑·e putr⭑·as, prefer⭑·e sek⭑·iĝ·as aŭ⭑ iel⭑ konserv⭑·iĝ·as long⭑·e:
akv⭑·o en⭑ vaz⭑·o el⭑ tia argil⭑·o est⭑·as ne·putr⭑·em·a kaj⭑ flor⭑·oj en⭑ ĝi
flor⭑·as pomp²·e kaj⭑ la⭑ radik⭑·oj ne⭑ putr⭑·as rapid⭑·e .
putr⭑·ig·i
(tr)
1.
Kaŭz⭑·i putr⭑·ad·on, mal·bon⭑·iĝ·on de⭑ viv⭑·a aŭ⭑ viv⭑-de·ven⭑·a substanc²·o: muŝ⭑·oj
putr⭑·ig·as kaj⭑ haladz⭑·ig·as la⭑ ole⭑·on de⭑ parfum⭑·ist·o ; la⭑ temp⭑·o […]
difekt⭑·is la⭑ lign⭑·on kaj⭑ ĝi·n tra·putr⭑·ig·is .
2.
Moral¹·e mal·bon⭑·ig·i, {korupt³·i^2} : sen⭑ leĝ⭑·oj eĉ⭑ en⭑ la⭑ plej⭑
mem·disciplin²·a soci³·o aper⭑·as en⭑ la⭑ hom⭑·o la⭑ sovaĝ⭑·ec·o de⭑ la⭑
pra·best⭑·o, kiu plimalpli fru⭑·e putr⭑·ig·as la⭑ kultur¹·on ; labor⭑·o
for·tig⁸·as, ripoz⭑·o putr⭑·ig·as .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.37 2023/10/20 16:38:18 ]
__________________________________________________________________