rab⭑·/·i

rab⭑·i

   (tr)

   1.
          Per·fort⭑·e {for·pren⭑·i} tio·n, kio aparten⭑·as al⭑ ali⭑·a: [ili] rab⭑·is
          ĉio·n, kio est⭑·is en⭑ la⭑ dom⭑·oj ; ili⭑·an tut⭑·an posed⭑·aĵ·on kaj⭑ hav⭑·on
          ili rab⭑·is ; la⭑ milit⭑·ist·oj rab⭑·is ĉiu por⭑ si ; li re·don⭑·u la⭑
          rab⭑·it·aĵ·on, kiu·n li rab⭑·is ; la⭑ popol⭑·o el·ir⭑·is, kaj⭑ dis·rab⭑·is la⭑
          tend⭑·ar·on ; vi vol⭑·as rab⭑·i de⭑ mi la⭑ last⭑·an konsol⭑·on ĉe⭑ la⭑ mort⭑·o ;
          la⭑ mort⭑·o rab⭑·is al⭑ ni tre⭑ mult⭑·e el⭑ ni⭑·aj fervor⭑·aj kun·batal⭑·ant·oj ;
          mal·ĝoj⭑·o al⭑ li rab⭑·as la⭑ feliĉ⭑·on ; kiu rab⭑·i el·ir⭑·as, oft⭑·e nud⭑·a
          re·ven⭑·as . {kapt⭑·i} , {for·ŝir⭑·i} , {ŝtel⭑·i}

   2.
          {Pri·rab⭑·i} , sen·hav⭑·ig·i: mi hont⭑·as vi·n rab⭑·i, mi⭑·a anĝel⭑·o, mi sci⭑·as,
          ke⭑ vi hav⭑·as apenaŭ⭑ sufiĉ⭑·e por⭑ vi ; band⭑·oj da⭑ ili vag⭑·as de⭑ lok⭑·o
          al⭑ lok⭑·o, por⭑ rab⭑·i kaj⭑ mort⭑·ig·i ĉiu·jn, kiu·jn ili renkont⭑·as .

rab⭑·aĵ·o

          Io akir⭑·it·a per⭑ rab⭑·ad·o: vesper⭑·e li divid⭑·os rab⭑·aĵ·on ; la⭑ brut⭑·ojn
          ni pren⭑·is al⭑ ni, kiel⭑ {milit⭑+akir⭑·aĵ·o} n, kaj⭑ la⭑ rab⭑·aĵ·on el⭑ la⭑
          urb⭑·oj, kiu·jn ni milit⭑-akir⭑·is ; korsar¹·o al·ven⭑·is por⭑ for·pren⭑·i li⭑·an
          rab⭑·aĵ·on ; ili for·ir⭑·is kun⭑ rab⭑·aĵ·oj, las⭑·ant·e la⭑ garanti⭑·ul·ojn ; la⭑
          Turk⭑·oj pren⭑·is mi·n kiel⭑ si⭑·an rab⭑·aĵ·on ; la⭑ var⁴·oj kuŝ⭑·as en⭑ la⭑
          magazen⭑·oj, kiel⭑ publik⭑·a rab⭑·aĵ·o, el⭑ kiu ĉiu for·port⭑·as tiom⭑ mult⭑·e,
          kiom⭑ li vol⭑·as . {akir⭑·o} , {kapt⭑·aĵ·o} , {pred⁽⁺⁾·o}

rab⭑·ej·o

          Lok⭑·o loĝ⭑·at·a de⭑ rab⭑·ist·oj: ĉiu·j mal·lum⭑·aj lok⭑·oj de⭑ la⭑ ter⭑·o est⭑·as
          plen⭑·aj de⭑ rab⭑·ej·oj .

rab⭑·ist·o

          Hom⭑·o, kiu kutim⭑·e rab⭑·as kaj⭑ viv⭑·as el⭑ rab⭑·ad·o: li trans·don⭑·is ili·n
          en⭑ la⭑ man⭑·ojn de⭑ rab⭑·ist·oj, kiu·j pri·rab⭑·is ili·n ; ŝi embusk⭑·as kiel⭑
          rab⭑·ist·o, kaj⭑ kolekt⭑·as ĉirkaŭ⭑ si perfid⭑·ul·ojn ; mal·riĉ⭑·ul·o rab⭑·ist·on
          ne⭑ tim⭑·as . {bandit²·o} , {pirat¹·o} .

dis·rab⭑·i

   (tr)

   1.
          Rab⭑·i plurope por⭑ divid⭑·i inter⭑ si rab⭑·aĵ·on: Kaj⭑ la⭑ Izrael⭑-id⭑·oj
          re·ven⭑·is de⭑ la⭑ kur⭑·ad·o post⭑ la⭑ Filiŝt¹⁰·oj kaj⭑ dis·rab⭑·is ili⭑·an
          tend⭑·ar·on ; dis·rab⭑·i la⭑ ŝtat⭑·ajn financ¹·ojn .

   2.
          Detru⭑·i, mal·plen⭑·ig·i, damaĝ⁽⁺⁾·i iu·n lok⭑·on (urb⭑·on, loĝ⭑·ej·on ktp) dum⭑
          rab⭑·ad·o: Tre⭑ interes⭑·a kaj⭑ ne·evit⭑·ebl·a vizit⭑·o al⭑ la⭑ Reĝ⭑·a
          Observatori³·o de⭑  , unu⭑ el⭑ la⭑ mal·mult⭑·aj histori⭑·aj
          konstru⭑·aĵ·oj, kiu ne⭑ est⭑·is dis·rab⭑·it·a de⭑ la⭑ napoleon⁽⁺⁾·a arme¹·o .

for·rab⭑·i

   (tr)

          {For·pren⭑·i} , kiel⭑ rab⭑·aĵ·on: ili⭑·aj kamel⭑·oj est⭑·os for·rab⭑·it·aj, kaj⭑
          la⭑ mult⭑·o de⭑ ili⭑·aj brut⭑·oj far⭑·iĝ·os rab⭑-akir⭑·o ; for·rab⭑·i la⭑ just⭑·ec·on
          de⭑ sen·hav⭑·ul·oj ; infan⭑·o, kies⭑ patr⭑·in·on for·rab⭑·is la⭑ mort⭑·o ; Al⭑ mi
          la⭑ sort⭑·' // For·rab⭑·is mi⭑·an lum⭑·an stel⭑·on .

pri·rab⭑·i

   (tr)

          Rab⭑·e sen·posed⭑·ig·i iu·n je⭑ io: tut⭑·e dezert⭑·ig·it·a est⭑·os la⭑ land⭑·o kaj⭑
          tut⭑·e pri·rab⭑·it·a ; [ili] pri·rab⭑·as la⭑ draŝ⭑·ej·ojn ; ili pri·rab⭑·is
          ĉiu·jn urb⭑·ojn, ĉar⭑ en⭑ ili trov⭑·iĝ·is mult⭑·e da⭑ rab⭑·ebl·aĵ·o ; pri·rab⭑·as
          li·n ĉiu·j pas⭑·ant·oj ; li pri·rab⭑·is bank¹·on ; la⭑ german⭑·aj
          okupaci⁽⁺⁾·ant·oj pri·rab⭑·is la⭑ institut⭑·on kaj⭑ la⭑ bibliotek¹·on en⭑ Viln⁽⁺⁾·o
          .

temp⭑·o-rab⭑·a

          Kiu postul⭑·as mult⭑·an temp⭑·on: redakt¹·ad·o de⭑ bulten⁵·o, kaj⭑ de⭑ ĉia ajn⭑
          revu²·et·o est⭑·as interes⭑·a kaj⭑ kre⭑+iv⁽⁺⁾·a labor⭑·o, tamen⭑ temp⭑·o-rab⭑·a ;
          temp⭑·o-rab⭑·a prepar⭑·ad·o de⭑ material⭑·o por⭑ la⭑ pres⭑·ej·o ; part⭑·o-pren⭑·i
          temp⭑·o-rab⭑·ajn kaj⭑ mal·frukt⭑·o-don⭑·ajn labor⭑·--elekt⭑·ad·ojn .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.45 2024/01/30 09:23:53 ]
     __________________________________________________________________