racionalism²·/·o

racionalism²·o

   1.
          Doktrin¹·o, kontraŭ⭑·a al⭑ mistik²·o kaj⭑ pragmat⁽⁺⁾·ism·o, kiu akcept⭑·as nur⭑
          la⭑ kon⭑·ojn baz¹·it·ajn sur⭑ la⭑ {raci¹·o} , mal·akcept⭑·ant·e la⭑ sent⭑·on kaj⭑
          la⭑ kred⭑·on kiel⭑ il⭑·ojn de⭑ kon⭑·ad·o kaj⭑ font⭑·ojn de⭑ ver⭑·o.

   2.
          Doktrin¹·o, kontraŭ⭑·a al⭑ empirism⁽⁺⁾·o kaj⭑ laŭ⭑ kiu ekzist⭑·as ver⭑·oj kaj⭑
          princip⭑·oj, kiu·j ne⭑ de·ven⭑·as de⭑ empiri⁴·o, sed⭑ est⭑·as liver⭑·at·aj aŭ⭑
          asert¹·at·aj de⭑ la⭑ {raci¹·o} . per⭑ si⭑·a sistem⭑·o Kartezi⁽⁺⁾·o fond⭑·is la⭑
          skol³·on de⭑ racionalism²·o, form⭑·o de⭑ idealism³·o kaj⭑ dualism²·o,
          racionalism²·o dir⭑·as, ke⭑ hom⭑·a sci⭑·o baz¹·iĝ·as sur⭑ raci¹·o kaj⭑ ide⭑·oj
          de·nask⭑·aj,  kaj⭑  kaj⭑ ali⭑·aj brit⁹·aj filozof¹·oj post⭑·e
          disput⭑·is kontraŭ⭑ ĉi⭑ tiu skol³·o, fond⭑·int·e si⭑·an propr⭑·an skol³·on,
          empiri⁴·ism·on .

   Rim.: Pli⭑ raci¹·a (kvankam⭑ ne·oficial⭑·a) vort⭑·o est⭑·as „ {raci¹·ism·o} “.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.3 2022/03/26 18:10:06 ]
     __________________________________________________________________