vidu ankaŭ la klarigojn
radik·/·o

radik·o

   1.
          Mal·supr·en kresk·ant·a part·o de {veget·aĵ·o} , tut·e sen foli·oj, kaj
          serv·ant·a por fiks¹·ad·o kaj nutr·ad·o de la tig⁸·o: la radik·o de
          genist⁴·o ; ĝi·a radik·o mal·jun·iĝ·is en la ter·o, kaj ĝi·a trunk·o
          mort·as ; jam la hak·il·o kuŝ·as ĉe la radik·o de la arb·o ; la arb·o
          en la mez·o de si·a trunk·o est·is krev·int·a de la radik·o ĝis la
          supr·o ; mil·oj da radik·oj kaj radik·et·oj sub·ten·as ni·an arb·on .
          pivot⁴-radik·o (dik·a, vertikal·a, kun mal·mult·aj branĉ·et·oj). {bet·o} ,
          {tuber·o} , {bulb·o} , {rizom⁽⁺⁾·o} .

   2.
          Part·o de {organ¹·o} , per kiu ĝi est·as fiks¹·it·a en ali·a: radik·oj de
          la dent·oj, ung·oj; bracelet²·o est·as [port·at·a] plej oft·e je la
          man-radik·o kaj ĉirkaŭ·as ĝi·n ; varm·a ŝvit·o perl·iĝ·is el la radik·o
          de li·aj har·oj .

   3.
          Esenc·a {fundament·o} , kern·a {princip·o} : la radik·o de virt·ul·oj
          don·as fort·on ; la am·o al mon·o est·as radik·o de ĉia mal·bon·o ;
          mal·diligent·ec·o est·as la radik·o de ĉia mal·bon·o ; la mal·am·o hav·is
          tiel profund·ajn radik·ojn en la kor·oj, ke la princ·o ĉe la sol·a
          vid·o de la asiri⁽⁺⁾·aj soldat·oj kapt·is la glav·on ; lern·ad·o hav·as
          mal·dolĉ·an radik·on, sed bon·an efik·on ; kurac·ist·oj […] en·ir·as al
          la kern·o kaj radik·o de problem¹·o kaj tiel fin·e kurac·as mal·san·ojn
          . {font·o} , {ĝerm·o} , {kaŭz·o}

   4.
          Primitiv²·a {vort·o} , de kiu oni deriv⁴·as ali·ajn vort·ojn per
          al·met·ad·o de ali·aj radik·oj  afiks¹·oj: la radik·oekstr“ ; verb·a
          radik·o ; divers·aj vort·oj de unu radik·o ; la vort·ar·o dev·as est·i
          far·it·a el radik·oj Sanskrit⁽⁺⁾·aj ; ni·a U.V. en·hav·as 3 mil radik·ojn;
          la fin·a sum·o de la Fundament·aj kaj Oficial·aj Radik·oj est·as do:
          2 768 + 2 185 = 4 953 (je la 9OA); en Esperant·o, por form·i
          vort·ojn kun·met·it·ajn oni pren·as ordinar·e la pur·ajn radik·ojn, sed,
          se la bon+son·ec·o  la klar·ec·o postul·as, oni pov·as ankaŭ pren·i la
          tut·an vort·on kun·e kun ĝi·a gramatik·a fin·aĵ·o, ekz-e skrib-tabl·o 
          skrib·o-tabl·o .

   5.
          {Radikal¹·o} .

   6.

        a)
                (de {polinom⁽⁺⁾·o} ) {Nul·ig·ant·o} de la respond·a {polinom⁽⁺⁾·a
                funkci¹·o} . {obl·ec·o.}

        b)
                (de {ekvaci²·o} ) Solv·o de ĝi: la ekvaci²·o  ne
                hav·as reel⁽⁺⁾·an radik·on.

        c)
                (de {reel⁽⁺⁾·o}  per entjer⁽⁺⁾·o  ) Ĝi·a {n-a radik·o} :
                radik·on oni oft·e sign·as per la {radik-sign·o} .

        d)
                (en {orient·it·a grafe⁽⁺⁾·o} ) Tia {vertic⁸·o} , ke ekzist·as
                {voj·o} ĝi·n lig·ant·a al ajn·a ali·a vertic⁸·o de la grafe⁽⁺⁾·o.

radik·a

   1.
          Aparten·ant·a al radik·o, rilat·a al radik·o: legom·oj radik·aj,
          foli·aj, trunk·et·aj, flor·aj kaj frukt·aj ; de tia·j vort·oj ni dev·as
          pren·i nur la radik·an form·on kaj ĉiu·jn de·ven·ajn form·ojn uz·i nur
          kun sufiks·o  fin·iĝ·o pur·e Esperant·a .

   2.
          Kiu koncern·as la radik·ojn mem, do est·as {profund·a} , {esenc·a} ,
          {fundament·a} , {kern·a} , {drast⁹·a} , {radikal¹·a} , hav·as solid²·an
          {baz¹·on} : radik·a ŝanĝ·o de metod¹·o; la mond·o vol·e-ne·vol·ehav·as
          radik·ajn komun·ajn interes·ojn: […] prosper·o en unu part·et·o
          prosper·ig·as la tut·on ; la kuraĝ·o de  kaj Vil·ĉj·o est·is
          la al·glu·iĝ·o al profund+radik·aj princip·oj ; mult·on mi dev·is
          ĉirkaŭ·hak·i, anstataŭ·ig·i, korekt·i kaj radik·e trans·form·i ; la unu·a
          ismo est·as nur sentiment⁽⁺⁾·a, sen·baz¹·a aspir³·o, dum la du·a, radik·e
          lig·it·a al la labor·ist·a mov·ad·o, anticip³·as la epok·on, kiam la
          prolet⁸·ar·a mond-revoluci¹·o est·os fal·ig·int·a la land-lim·ojn .

radik·i

   1.
          (ntr)
          Hav·i radik·ojn en io: la jun·aj kverk·oj ne (ek)radik·is ; venk·is la
          tendenc¹·o plej profund·e radik·ant·a: li rid·is ; kiel serioz·a li
          trov·is la mond·on, en kiu profund·e radik·ant·a inklin·o est·as la ec·o
          de ĉiu·j hom·oj ; analiz¹·a intelekt⁴·o […] laŭ mi·a person·a teori·o […]
          radik·as en tim·o: por si·n protekt¹·i, oni prov·as kompren·i kaj sci·i,
          kaj disciplin²·as si·n ; sign·o de la soci³·a radik·iĝ·o de Esperant·o en
          la nun·temp·a mond·o est·as la fakt¹·o, ke […] aper·as ankaŭ
          esperant+lingv·aj gazet·oj . {baz¹·iĝ·i} , {fundament} ·i

   2.
          (tr)
          {radik·ig·i}

radik·ig·i

          ( {reel⁽⁺⁾·on} per entjer⁽⁺⁾·o  ) Kalkul·i ĝi·an {radik·on ^6.c} :
           (leg·u: ok radik·ig·it·e per tri est·as du, : la tri·a
          radik·o de ok est·as du); radik·ig·o per  est·as {potenc·ig·o} per
           ; la radik·ig·at·o (t.e. la nombr·o, kiu·n oni radik·ig·as; la
          kvant·o sub la radik-sign·o). {potenc·ig·i}

          Rim.: Ŝajn·as, ke la kial·oj por prefer·ipotenc·ig·ialpotenc·iaplik³·iĝ·as ankaŭ por la mal·a operaci¹·o. Ceter·eig·i radik·oest·as
          pli klar·a metafor¹·o olag·i radik·e“. Ni do propon·asradik·ig·i“,
          sub·ten·at·e de la form·oradik·ig·otrov·ebl·a en , dum kaj prefer·asradik·i“.

radik·ar·o

   1.
          La tut·o de la {radik·oj} de {veget·aĵ·o} : fibr·ec·a radik·ar·o (kun
          mult·aj ne·dik·aj branĉ·ant·aj radik·oj); [la] mikorizo [de fung·oj]
          etend·iĝ·as pli vast·e ol la radik·ar·o de plant·o .

   2.
          {Vort·ar·o} , kolekt·o de radik·oj: riĉ·a vort·ar·eg·o dis·flor·us el
          mal·grand·a radik·ar·o ; la evolu²·o de Esperant·o precip·e manifest¹·iĝ·is
          en la pli·mult·iĝ·o de la radik·ar·o ; pro la inter·naci·ec·o de la
          radik·oj, la latin⁽⁺⁾·id·aj popol·oj kon·as ebl·e ĝis 80% de la radik·ar·o
          sen lern·i Esperant·on .

radik·il·o

          {radik-sign·o.}

el·radik·i

          {El·radik·ig·i} : [pro la] vent·eg·o […] plej mal·jun·eg·aj arb·oj
          el·radik·iĝ·is kaj dis·bat·iĝ·is ; ili el·radik·is ĉiu·jn arb·et·ojn, kaj
          dis·ĵet·is ili·n renvers·e ; mi vid·is ili·n rit³·i kaj […] ĵet·i en la
          akv·on man-plen·ojn el·radik·it·ajn el la viskoz⁽⁺⁾·a veget·aĵ·ar·o ; eduk·aj
          misi·oj […] destin¹·it·aj al el·radik·ad·o de la analfabet⁽⁺⁾·ism·o .

el·radik·ig·i

   1.
          {El·tir·i} el ter·o veget·aĵ·on kun·e kun ĝi·aj radik·oj: kolekt·ant·e la
          lol·on, vi ne el·radik·ig·u ankaŭ la tritik·on ; oni falĉ·as kaj
          el·radik·ig·as skirp⁽⁺⁾·ojn kaj fragmit⁽⁺⁾·ojn .

   2.
          Tut·e {detru·i} , plen·e {eksterm·i} : el·radik·ig·i el la urb·o […]
          ĉiu·jn krim·ul·ojn ; [tiu] fajr·o […] mi·an tut·an akir·it·aĵ·on ĝi
          el·radik·ig·us ; la cel·o de ili·a milit-ir·o est·is, el·radik·ig·i la
          idol-kult¹·on de la Ĥam⁽⁺⁾-id·oj . {likvid·i} , {neni·ig·i^1}

en·radik·i

          {En·radik·ig·i} : fort·e en·radik·it·a kutim·o ; la mal·fid·o al Iran⁸·o
          rest·as en·radik·it·a .

en·radik·ig·i

   1.
          Fiks¹·i veget·aĵ·on en ter·o per ĝi·aj radik·oj por ke ĝi plu·e kresk·u:
          la antaŭ·aj okup·ant·oj est·is post·las·int·aj […] heder·on
          en·radik·ig·it·an en mal·nov·a arb·o-stump³·o . {plant·i}

   2.
          Firm·e kaj daŭr·e {fiks¹·i} : fid·o en vi·aj kor·oj […] en·radik·ig·it·e
          kaj baz¹·it·e en am·o ; la hered·a princip·o est·as tre profund·e
          en·radik·ig·it·a en la popol·o ; la milit·ist·a rigor³·o […] en·radik·ig·is
          al li la konvink·on, ke ĉiu ordon·o […] dev·as est·i plen·um·it·a ; tiu
          tik⁽⁺⁾·o est·is profund·e en·radik·ig·it·a en li·a cerb·o, ĉar neniam li
          pov·is si·n liber·ig·i el tiu mani¹·o . {ankr·i} , {familiar} ig·i,
          {kutim·ig·i} , {tradici¹·i}

en·radik·iĝ·i

   1.
          Fiks¹·iĝ·i en la ter·o per radik·oj: la branĉ·o en·radik·iĝ·is, kaj […]
          ŝi hav·is la sent·on, kvazaŭ tio est·as ŝi·a arb·o ;

   2.
          Firm·e kaj daŭr·e fiks¹·iĝ·i: profund·e en·radik·iĝ·is la pi·ec·o kaj
          di·o-tim·o de la hebre·oj ; serioz·ec·o profund·e en·radik·iĝ·is en ŝi·a
          kor·o kaj mens³·o ; am·o al la pek·o jam tro profund·e en·radik·iĝ·is en
          ili·a anim·o . {fortik·a} , {viv+pov·a} , {daŭr·a} .

sen·radik·a

          Ne fiks¹·it·a per radik·oj; (figur·e) ne {firm·a} , ne {fortik·a} : la
          hom·o […] sen·radik·a super ter·o, radik·as malgraŭ ĉio en konsci·o
          pri hom·aj ebl·ec·oj ; sen·radik·a kosmopolit²·o ; se Esperant·o
          aparten·as al neniu land·o […], ekster·ul·o tuj konklud·as, ke la
          lingv·o est·as soci³·e kaj kultur¹·e sen·radik·a kaj tial […] ne·vi-vip-ov·a
          .

n-a radik·o

          (de {reel⁽⁺⁾·o}  ) Tia reel⁽⁺⁾·o  , ke  : kvadrat¹·a,
          kub·a radik·o (t.e.  -a,  -a); la  -an radik·on de  oni
          sign·as per   per  .

radik-sign·o

          Sign·o  : Kartezi⁽⁺⁾·o est·is la unu·a matematik¹·ist·o, kiu modern¹·e
          kun·ig·is la radik-sign·on kaj la vink¹·ul·on . {radik·il·o}

naz-radik·o

          Supr·a part·o de {naz·o} , situ⁸·ant·a ĉe frunt·o: re·glat·iĝ·is la
          mal·larĝ·a vertikal·a sulk·et·o, fend·int·a la naz-radik·on tiam, en
          oktobr⁽⁺⁾·o, kiam mal·aper·is la majstr·o ; gigant¹·a ŝtal-blu·a vizaĝ·o kun
          sol·a okul·o super la naz-radik·o, kiu per vertikal·a pupil·o plen·a de
          ne·imag·ebl·a malic·ec·o gap⁽⁺⁾·is al Atrejo .

   [artikol-versi⁹·o: 1.140 2024/01/18 15:26:42 ]
     __________________________________________________________________