vidu ankaŭ la klarigojn
rajd·/·i

rajd·i

   (x)

          Ir·i sid·ant·e sur dors·o de best·o  sur simil+form·a vetur·il·o
          ordinar·e kun sel·o: rajd·i ĉeval·on, kiu kuraĝ·as rajd·i sur leon·o ?
          rajd-art·o; rajd·i sur, per bicikl¹·o.

rajd·e

          Vetur·ant·e  sin⁸-ten·ant·e kiel rajd·ant·o: sid·e, kun flank·e pend·aj
          gamb⁽⁺⁾·oj: mi tuj sid·iĝ·is rajd·e sur la sled⁸·et·o kaj las·is ĝi·n glit·i
          mal·supr·en ; mal·feliĉ·o ven·as rajd·e, for·ir·as pied·e (mal·feliĉ·o
          aper·as rapid·e kaj for·iĝ·as mal·rapid·e) .

rajd·ant·o

          Hom·o, kiu ir·as sid·e sur best·o  sam+manier·e sur vetur·il·o: li
          ek·vid·is rajd·ant·on freŝ·an kaj gaj·an sur vigl·a ĉeval·o .

rajd·ant·ar·o

          Grup·o de rajd·ant·oj. {kavaleri⁽⁺⁾·o} , {kavalkad⁽⁺⁾·o}

antaŭ·rajd·ant·o

          Rajd·ant·o, kiu kur·as antaŭ vetur·il·o por liber·ig·i la voj·on, kiel
          {eskort²·o} : koĉer⁽⁺⁾·o, serv·ist·oj kaj antaŭ·rajd·ant·ojjes, jes,
          antaŭ·rajd·ant·oj ankaŭ ĉi est·is .

ĉirkaŭ·rajd·i

   (tr)

          Ĉirkaŭ·ir·i rajd·ant·e, rajd·i ĉirkaŭ: el la font·o far·iĝ·is ne flu·ant·a
          river·et·o, sed star·ant·a marĉ·o, kiu·n oni ankaŭ dev·is ĉirkaŭ·rajd·i .

post·rajd·i

   (tr)

          {Persekut·i} rajd·ant·e: galop¹·ant·e [Midas⁽⁺⁾·o] post·rajd·is Dioniz⁽⁺⁾·on kaj
          rimark·is plen·a de horor⁽⁺⁾·o, ke ankaŭ la brid·o en si·a man·o ŝanĝ·iĝ·is
          en or·on .

          Rim.: La laŭ·dir·e bibli¹·a ekzempl·o cit·at·a en PIV ŝajn·as ne
          ekzist·i.

   [artikol-versi⁹·o: 1.102 2023/10/20 19:20:10 ]
     __________________________________________________________________