rang⭑·/·o

rang⭑·o

   1.
          Grad⭑·o, ĉe⭑ kiu star⭑·as iu person⭑·o en⭑ difin⭑·it·a {hierarki³·o} : la⭑
          divers⭑·aj rang⭑·oj de⭑ la⭑ eklezi¹·a, milit⭑·ist·a, administraci³·a
          ofic⭑·ist·ar·o; akir⭑·i nobel⭑·an rang⭑·on; okup⭑·i alt⭑·an rang⭑·on en⭑ la⭑
          soci³·o; ni⭑·aj amik⭑·oj reprezent⭑·us per⭑ si ĉiu·jn rang⭑·ojn, stat⭑·ojn kaj⭑
          klas⭑·ojn de⭑ la⭑ hom⭑·oj.

        a)
                oni ne⭑ konfuz⭑·u milit⭑·ist·an rang⭑·on kun⭑ la⭑ ofic⭑·o; hav⭑·i rang⭑·on
                kolonel¹·o.

        b)
                pastr⭑·a, episkop⭑·a rang⭑·o.

        c)
                ĉiu {emblem¹·o} en·ten⭑·as 13 {lud⭑-kart⭑·ojn} divers⭑+rang⭑·ajn.

   2.
          Grad⭑·o de⭑ grav⭑·ec·o de⭑ iu aŭ⭑ io: mult⭑·aj rigard⭑·as Esperant⭑·on kvazaŭ⭑
          io·n ne⭑ serioz⭑·an, kvazaŭ⭑ distr⭑·on aŭ⭑ il⭑·on de⭑ du⭑·a rang⭑·o; kaŭĉuk¹·o
          far⭑·iĝ·is nun⭑ unu⭑·a+rang⭑·a materi¹·o, kiel⭑ ŝtal⭑·o aŭ⭑ karb⭑·o.

   3.

        a)
                (de⭑  vektor⁽⁺⁾·oj de⭑ {vektor⁽⁺⁾·a spac⭑·o} ) {Dimensi⁴·o} de⭑ la⭑
                vektor⁽⁺⁾·a sub·spac⭑·o, kiu·n ili nask⭑·as.

        b)
                (de⭑ {(n,p)-matric⁹·o}  super⭑ korp⭑·o  ) {Dimensi⁴·o} de⭑ la⭑
                vektor⁽⁺⁾·a sub·spac⭑·o de⭑  , kiu·n nask⭑·as ĝi⭑·aj vertikal⭑·oj;
                simb.  .

        c)
                (de⭑ {homomorfi⁽⁺⁾·o} inter⭑ {vektor⁽⁺⁾·aj spac⭑·oj} ) {Dimensi⁴·o} de⭑
                ĝi⭑·a bild¹·ar·o: la⭑ rang⭑·o de⭑ endomorfi⁽⁺⁾·o de⭑ fini⁽⁺⁾+dimensi⁴·a spac⭑·o
                egal⭑·as al⭑ la⭑ diferenc⭑·o inter⭑ la⭑ dimensi⁴·o de⭑ la⭑ spac⭑·o kaj⭑
                la⭑ dimensi⁴·o de⭑ la⭑ {kern⭑·o} de⭑ la⭑ endomorfi⁽⁺⁾·o.

rang⭑·i

   (ntr)

          Okup⭑·i iu·n rang⭑·on: li rang⭑·as kiel⭑ ambasador¹·o.

rang⭑·ul·o

          Iu, hav⭑·ant·a mal·super·ul⭑·ojn en⭑ hierarki³·o, precip⭑·e milit⭑·ist·a: la⭑
          ceter⭑·aj [membr⭑·oj de⭑ la⭑ societ⭑·o] est⭑·is funkci¹·ul·oj de⭑ la⭑ car¹·a
          reg⭑·ist·ar·o, efektiv⭑·aj sekret⭑·aj konsil⭑·ist·oj kaj⭑ ali⭑·aj rang⭑·ul·oj ;
          la⭑ rang⭑·ul·o task¹·it·a pri⭑ la⭑ pri·demand⭑·ad·oj dir⭑·is al⭑ ni ke⭑ ni ne⭑
          al·konduk⭑·u ili·n [al⭑ la⭑ mal·liber⭑·ej·o:] „Mort⭑·ig·u ili·n“, dir⭑·is li .
          {oficir⭑·o}

          Rim.: Vid⭑·u la⭑ rimark⭑·on sub⭑ {sen·rang⭑·ul·o} .

antaŭ·rang⭑·i

   (x)

          Hav⭑·i pli⭑ alt⭑·an rang⭑·on; hav⭑·i pli⭑ fort⭑·an rajt⭑·on, {prioritat⁽⁺⁾·i} : en⭑
          la⭑ kor⭑·o de⭑ la⭑ marks⁽⁺⁾·ism·a noci⁽⁺⁾·o de⭑ klas⭑-batal⭑·o antaŭ·rang⭑·as la⭑ ide⭑·o
          ke⭑ la⭑ „pac⭑·a“ soci³·a viv⭑·o montr⭑·as la⭑ venk⭑·on provizor¹·an de⭑ la⭑
          domin⁽⁺⁾·ant·a klas⭑·o .

alt⭑+rang⭑·a

          Hav⭑·ant·a en⭑ hierarki³·o aŭ⭑ en⭑ soci³·o grav⭑·an, influ⭑·an aŭ⭑ prestiĝ⁹·an
          funkci¹·on.

alt⭑+rang⭑·ul·o

          Hom⭑·o kun⭑ grav⭑·a posten⭑·o, funkci¹·o aŭ⭑ rol¹·o: est⭑·as pens⭑·ig·e vid⭑·i,
          kiel⭑ alt⭑+rang⭑·ul·oj mis·kompren⭑·as si·n reciprok⭑·e . {elit⁽⁺⁾·o}

du⭑·a+rang⭑·a

          Mal·pli⭑ grav⭑·a, kvazaŭ⭑ est⭑·ant·a post⭑ unu⭑·a rang⭑·o de⭑ pli⭑ grav⭑·aj: tio
          est⭑·as du⭑·a+rang⭑·a demand⭑·o .

laŭ·rang⭑·e

          Laŭ⭑ ord⭑·o don⭑·ant·a al⭑ pli⭑ alt⭑+rang⭑·a unu⭑·an lok⭑·on, al⭑ mal·pli⭑ alt⭑+rang⭑·a
          sekv⭑·an lok⭑·on: la⭑ plej⭑~mult⭑·o jam⭑ sid⭑·ad·is, laŭ·rang⭑·e, sur⭑
          felt⭑·o-tapiŝ⭑·oj .

pli⭑+rang⭑·ig·i

   (tr)

          Don⁽⁺⁾·i pli⭑ alt⭑·an rang⭑·on, pli⭑ grav⭑·an ofic⭑·on, {promoci⁽⁺⁾·i} : la⭑ firma⁽⁺⁾·o
          ... mi·n „rang⭑-alt⭑·ig·as‟ per⭑ la⭑ task¹·o de⭑ vojaĝ⭑-agent¹·o .

pli⭑+rang⭑·ig·o, rang⭑-alt⭑·ig·o

          Don⁽⁺⁾·o de⭑ pli⭑ alt⭑·a rang⭑·o aŭ⭑ ofic⭑·o; {promoci⁽⁺⁾·o} : mi ĉe·est⭑·is ĉiu·jn
          ceremoni¹·ojn de⭑ oficial⭑·a pli⭑+rang⭑·ig·o .

pli⭑+rang⭑·iĝ·i, rang⭑-alt⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Ricev⭑·i pli⭑ alt⭑·an rang⭑·on aŭ⭑ ofic⭑·on {promoci⁽⁺⁾·iĝ·i} : la⭑ lern⭑·ant·oj
          sent⭑·as sukces⭑·on, kiam⭑ ili rang⭑-alt⭑·iĝ·as ; li pli⭑+rang⭑·iĝ·is regul⭑·e,
          kaj⭑ 36-jar⭑·a li far⭑·iĝ·is general⭑·o .

sam⭑+rang⭑·a, egal⭑+rang⭑·a

          Kun⭑ sam⭑·a funkci¹·o, potenc⭑·o aŭ⭑ grav⭑·ec·o en⭑ soci³·o aŭ⭑ societ⭑·o: est⭑·as
          mult⭑·aj prononc³·aj vari³·aĵ·oj de⭑ la⭑ angl⭑·a kiu·j inter⭑ si est⭑·as
          egal⭑+rang⭑·aj .

sam⭑+rang⭑·ul·o

          Hom⭑·o egal⭑·a al⭑ ali⭑·a rilat⭑·e ofic⭑·on, grav⭑·ec·on, aŭtoritat⭑·on.
          {koleg⭑·o^2}

sen·rang⭑·ul·o

          Iu, hav⭑·ant·a la⭑ plej⭑ baz¹·an rang⭑·on en⭑ hierarki³·o, precip⭑·e
          milit⭑·ist·a: oni ne⭑ pov⭑·as degrad⭑·i li·n, ĉar⭑ li est⭑·as sen·rang⭑·ul·o .

          Rim.: De⭑ logik¹·a vid⭑-punkt⭑·o ĉiu ŝtup⭑·o de⭑ la⭑ hierarki³·o dev⭑·us est⭑·i
          konsider⭑·at·a kiel⭑ rang⭑·o, sed⭑ en⭑ iu·j okaz⭑·oj oni kutim⭑·as dir⭑·i, ke⭑
          la⭑ plej⭑ mal·alt⭑·aj ŝtup⭑·oj „ne⭑ est⭑·as rang⭑·oj “. Ekz-·e, {simpl⭑·a
          soldat⭑·o} est⭑·as sen·rang⭑·ul·o, sam⭑·e kiel⭑ {unu⭑·a+klas⭑·a soldat⭑·o} , kiu
          tamen⭑ ricev⭑·is disting⭑·on li·n apart⭑·ig·ant·an de⭑ la⭑ stat⭑·o de⭑ simpl⭑·a
          soldat⭑·o. La⭑ vort⭑·oj _rang⭑·ul·o_ kaj⭑ _sen·rang⭑·ul·o_ baz¹·iĝ·as sur⭑ tia·j
          kutim⭑·oj.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.46 2024/01/03 08:30:42 ]
     __________________________________________________________________