raŭk⭑·/·a

raŭk⭑·a

          Son⭑·ant·a mal {klar⭑·e} , obtuz³·e, kvazaŭ⭑ skrap⭑·ant·e: la⭑ infan⭑·o […]
          vek⭑·iĝ·is tre⭑ raŭk⭑·a kaj⭑ kun⭑ sufok⭑·a tus⭑·ad·o ; subit⭑·e grand⭑·a nigr⭑·a
          korv⭑·o […] kri⭑·is per⭑ raŭk⭑·a voĉ⭑·o ; la⭑ anser⭑·oj re·ven⭑·is hejm⭑·en kaj⭑
          kri⭑·is si⭑·an raŭk⭑·an kri⭑·on ; „for⭑, for⭑!“ boj⭑·is la⭑ mal·jun⭑·a ĉen⭑-hund⭑·o,
          ĝi est⭑·is iom⭑ raŭk⭑·a […] de⭑~post⭑ la⭑ temp⭑·o, kiam⭑ ĝi ĉes⭑·is est⭑·i
          ĉambr⭑·a hund⭑·o ; la⭑ kapr⭑-id⭑·oj re·kon⭑·is la⭑ lup⭑·on per⭑ la⭑ raŭk⭑·a voĉ⭑·o ;
          el·las⭑·u mi·n!... ― kri⭑·is li per⭑ raŭk⭑·a voĉ⭑·o, ― el·las⭑·u mi·n, mi vol⭑·as
          trink⭑·i . {mal·glat⭑·a} , {mal·klar⭑·a} , {mal·pur⭑·a} , {obtuz³·a^2} ,
          {rasp⭑·a}

raŭk⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Ricev⭑·i raŭk⭑·an voĉ⭑·on: mi al·ven⭑·is en⭑  al⭑ la⭑ riĉ⭑·ul·o,
          montr⭑·is mi⭑·an komerc⭑·aĵ·on, parol⭑·is, parol⭑·ad·is, eĉ⭑ raŭk⭑·iĝ·is .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.18 2023/04/22 13:24:58 ]
     __________________________________________________________________