vidu ankaŭ la klarigojn
refleksiv⁽⁺⁾·/·o

refleksiv⁽⁺⁾·o

          Person·a pronom·o  posed·a adjektiv·o, kiu re·send·as al la subjekt·o
          de la koncern·a ag·o: en Esperant·o la refleksiv⁽⁺⁾·ojsikajsi·aest·as uz·at·aj nur ĉe la tri·a person·o.

refleksiv⁽⁺⁾·a

   1.
          Rilat·a al refleksiv⁽⁺⁾·o: refleksiv⁽⁺⁾·a pronom·o; refleksiv⁽⁺⁾·a posed·a
          adjektiv·o.

   2.

        a)
                (p.p. {intern·a rilat·o}  ) Tia, ke la {ident¹·o-rilat·o}
                est·as sub·ar·o de  ; simb.  : la
                {ident¹·o-rilat·o} est·as refleksiv⁽⁺⁾·a;  est·as refleksiv⁽⁺⁾·a, se
                kaj nur se por ĉiu element¹·o  ver·as  .

        b)
                (p.p. {norm²·o-hav·a spac·o} ) Tia, ke ekzist·as {izomorfi⁽⁺⁾·o}
                inter ĝi kaj ĝi·a {topologi⁽⁺⁾·a du-dual⁽⁺⁾·o} .

mal·refleksiv⁽⁺⁾·a

          (p.p. {intern·a rilat·o}  ) Tia, ke ĝi·a {komun·aĵ·o} kun la
          {ident¹·o-rilat·o} est·as mal·plen·a; simb.  : la rilat·ostrikt⁽⁺⁾·e pli grand·a olest·as mal·refleksiv⁽⁺⁾·a.

   [artikol-versi⁹·o: 1.26 2023/10/20 19:20:37 ]
     __________________________________________________________________