vidu ankaŭ la klarigojn
relativ²·/·a

relativ²·a

   1.
          Ne·absolut·a, de·pend·a, kompar·a, kondiĉ·a, proporci¹·a: relativ²·a
          valor·o; relativ²·a pli·mult·o da voĉ·oj; relativ²·a erar·o; cert·o est·as
          nur relativ²·a; relativ²·a sukces·o. {absolut·a}

   2.
          Kvalifik⁽⁺⁾·as vort·on, kiu lig·as de·pend·an propozici²·on al la
          ĉef·propozici²·o, kies unu vort·on ĝi anstataŭ·as: relativ²·a pronom·o.
          {rilat·a} .

relativ²·ig·i

   (tr)

          Montr·i kiel ne absolut·an, ne unu+flank·an, ali+manier·e rigard·ebl·an:
          oni relativ²·ig·u kaj konsider·u en ĝust·a kun·tekst·o la dir·aĵ·on de
          Germain . {bagatel·ig·i} , {mal·grav·ig·i} , {sub·taks·i}

relativ²·ism·o

   1.
          Doktrin¹·o, laŭ kiu ĉiu kon·o est·as relativ²·a, tio est·as ke neniam
          la ·oj en si mem pov·as est·i kon·at·aj de l' hom·o, sed nur la
          rilat·oj inter tiu·j ·oj. {pozitiv¹·ism·o}

   2.
          Ne kred·ant·a je super·aj kaj mal·super·aj valor·oj, princip·oj, cel·oj,
          rigard·ant·a kontraŭ·ec·ajn afer·ojn kiel egal·ajn: la post·modern¹·ul·oj
          est·as sent·ebl·e influ·it·aj ... de la kultur¹·a relativ²·ism·o laŭ kiuĉiu·j kultur¹·oj sam~valor·as“ .

   [artikol-versi⁹·o: 1.23 2023/10/20 19:20:37 ]
     __________________________________________________________________