vidu ankaŭ la klarigojn
renkont·/·i

renkont·i

   (tr)

   1.
          Trov·i iu·n ir·ant·e kontraŭ·direkt·e al li: hieraŭ mi renkont·is vi·an
          fil·on ; la unu·a renkont·it·a tre mal·mult·e lern·int·a bub·o rigard·as
          ili·n de alt·e . {kruc·iĝ·i} .

   2.
          Kun·puŝ·iĝ·i kun, ek·tuŝ·eg·i, {kolizi⁴·i} , {traf·i} : la ŝip·o renkont·is
          ŝton·eg·on.

   3.
          Trov·i, ricev·i, spert·i iu·n okaz·aĵ·on, {traf·i} : oni ne renkont·as
          en tiu libr·o la neces·an unu·ec·on; la unu·a objekt·o, kiu·n renkont·is
          li·a rigard·o, est·is  ; la pionir·oj de nov·aj
          ide·oj renkont·as nenio·n krom mok·oj kaj atak·oj ; kelk·aj
          sam~cel·ant·aj antikv·aĵ·ist·oj renkont·is mult·e da mal·facil·aĵ·oj kaj
          mal·help·aĵ·oj kaŭz·e de mal·fid·em·o ; lok·aj art·ist·oj propon·is
          part·o-pren·i, sed ili renkont·is du obstakl⁸·ojn ; Se ĉi obstakl⁸·ojn
          venk·us kuraĝhom-super·a, ⫽ Ĝi·n renkont·us ankoraŭ bar·o pli
          danĝer·a ; tiu·j ĉi prov·oj renkont·is plen·an fiask¹·on ; renkont·i
          atent·on, aprob·on, simpati¹·on ĉe iu; li·aj klopod·oj ne ĉiam
          renkont·is bon·an kompren·on.

   4.
          Opini·i ia+manier·e pri iu  io, rigard·i el ia vid-punkt·o: la
          sam+temp·ul·oj renkont·as ili·n […] kun rimark·ind·e obstin·a mal·konfid·o
          ; [ili] mal·amik·e renkont·is ni·an afer·on ; mult·e ni jam dev·is
          sufer·i de tiu mal·vast·a pseŭdo·patriotism¹·o, kun kiu divers·aj
          person·oj renkont·is ni·an afer·on .

renkont·o

   1.
          {Kun·ven·o} de plur⁴·aj person·oj: [li] trans·loĝ·iĝ·is […] por evit·i
          renkont·on kun  ; ĉiu+moment·e ŝi pens·is pri la hieraŭ·a
          renkont·o ; pas·as du×dek jar·oj, plen·aj de vojaĝ·oj, vent·eg·oj,
          renkont·oj, aventur·oj ; Inter·naci·a Flos·ist·a Renkont·o en Karinti⁽⁺⁾·o
          ; oficial·aj renkont·oj de la lingv·an·ar·o . {rendevu¹·o^2}

   2.
          Ag·o {renkont·i^2} : [li] re·e ek·trem·is kiel je la renkont·o de ŝi·a
          rigard·o ; pas·is mult·aj jar·oj post tiu ĉi unu·a renkont·o al la
          land·o ; unu el la plej fru·aj sin⁸-demand·oj de lern·ant·o ĉe renkont·o
          kun esperant·a vort·o est·as: de kie  pren·is ĝi·n ? la
          renkont·o kun la universitat·a viv·o konfuz·is mi·n .

renkont·iĝ·i

   1.
          {Inter·vid·iĝ·i} kun, hazard²·e  ne·hazard²·e {kun·iĝ·i} kun: ir·ant·e de
          tie, mi renkont·iĝ·is kun  ; la am·ant·oj subit·e
          renkont·iĝ·is kaj tuj si·n ĵet·is unu en la brak·ojn de la ali·a ; ŝi·a
          rigard·o renkont·iĝ·is kun la rigard·o de la libr·ist·o ; sur la voj·o
          renkont·iĝ·as mult·aj kon·at·ul·oj ; [ili] tra·pas·is la erik²·ej·on kaj
          de·nov·e sen·voj·an arb·ar·on, kaj vesper·e ili renkont·iĝ·is kun
          rab·ist·oj ; oni permes·is al pli fam·aj lukt²·ist·oj renkont·iĝ·i en
          seri·o de du·op·aj batal·oj ; renkont·iĝ·as pri neologism²·oj situaci·o
          simil·a ; ni renkont·iĝ·is de temp·o al temp·o ; ĉiu+jar·e la
          esperant·ist·oj renkont·iĝ·as en grand·aj kongres·oj . {kun·est·i} ,
          {rendevu¹·i^2}

   2.
          {Kun·okaz·i} , {koincid⁴·i} : tie la real¹·o kaj la fabel·o renkont·iĝ·is
          en iu sorĉ·a manier·o ; dom·o kun vast·a kaj liber·a panoram²·o al
          ĉifon·a periferi⁽⁺⁾·o de la urb·eg·o, kie renkont·iĝ·is kamp·ar·o kaj urb·o,
          pin·ar·et·oj, krev·ig·it·a granit·o, fabrik·aj fum-tub·oj ; la unu·aj
          blov·oj de kapital¹·ism·o en Rusi⁽⁺⁾·o renkont·iĝ·is kun la rest·oj de la
          jud³·a mesi·ism·o kaj kun la pac·ist·a, an-ark·ism·e utopi¹·a pens·o de la
          krist·an·ism·o de  ; la mal·lum·aj kaj hel·aj fort·oj
          renkont·iĝ·is en obstin·a batal·o pri la korp·oj kaj anim·oj de hom·oj
          .

renkont·iĝ·o

   1.
          Inter·renkont·o, {kun·ven·o} : ĉe la renkont·iĝ·o ili re·kon·ad·is si·n
          reciprok·e ; la fraŭl+in·et·o vid·ebl·e ne est·is mal·kontent·a de la
          renkont·iĝ·o ; varm·ig·i en ni per reciprok·a renkont·iĝ·o kaj kun·viv·o
          la am·on kaj entuziasm·on por la ide·o, kiu·n la Esperant·ism·o en si
          en·hav·as [mi] tuj pen·os aranĝ·i en ia manier·o renkont·iĝ·on inter li
          kaj mi·a fi·lin·o ; Laert⁽⁺⁾·o en dek~du renkont·iĝ·oj (kp {maĉ·o} ,
          {raŭnd⁽⁺⁾·o} ) inter vi kaj li ne venk·os pli ol tri foj·ojn ; la
          subit·a renkont·iĝ·o kun li·a respekt·eg·ind·a av·o […] viv·ec·e re·vok·is
          al li memor·ojn ; tiu unu·a renkont·iĝ·o inter la orator¹·o kaj la
          publik·o est·as tre grav·a por la plu·a sekv·o de la parol·ad·o .

   2.
          Kun·okaz·iĝ·o, {koincid⁴·o} : strang·a renkont·iĝ·o de la cirkonstanc·oj
          .

   Rim.: „Renkont·okajrenkont·iĝ·oest·as preskaŭ sam+signif·aj, sed pro
   ties transitiv²·ec·o la unu·a pli akcent·as, kun kiu oni kun·ven·as; dum la
   du·a emfaz³·as, kio okaz·as dum la kun·est·o.

renkont·e al

   (prepozici·aĵ·o)

          Ir·ant·e en kontraŭ·a direkt·o kaj proksim·iĝ·ant·e al: renkont·e al li
          ir·as vir·in·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.112 2023/12/12 20:10:27 ]
     __________________________________________________________________