respons⁽⁺⁾·/·i

respons⁽⁺⁾·i

   (ntr)

   1.
          Antaŭ·akcept⭑·i {port⭑·i^3.a} la⭑ sekv⭑·ojn de⭑ iu ag⭑·o: La⭑ konsul²·ej·o ne⭑
          respons⁽⁺⁾·as pri⭑ erar⭑·oj en⭑ la⭑ viz⁴·oj kiu·jn ĝi don⭑·as ; en⭑ la⭑ sam⭑·a
          kajer⭑·o ... aper⭑·as la⭑ jen⭑·aj mister⭑·aj lini⭑·oj efektiv⭑·e rilat⭑·aj ‐
          kaj⭑ mi respons⁽⁺⁾·as pri⭑ la⭑ asert¹·o ‐ al⭑ la⭑ okaz⭑·aĵ·o ... .

   2.
          Est⭑·i rajt⭑·ig·it·a kaj⭑ de·vant⭑·a {pri·zorg⭑·i} bon⭑·an stat⭑·on, taŭg⭑·an
          funkci¹·ad·on aŭ⭑ re·al·ig⭑·on de⭑ io, kaj⭑ dev⭑·ont·a kontent⭑·ig·i aŭ⭑ iel⭑
          respond⭑·i al⭑ la⭑ eventual¹·aj plend⭑·oj rilat⭑·aj al⭑ mank⭑·oj en⭑ tiu
          pri·zorg⭑·o: la⭑ Konsul²·o (aŭ⭑ la⭑ Vic⭑-konsul²·o pri⭑ inform¹·ad·o) respons⁽⁺⁾·as
          pri⭑ la⭑ ret⭑+agent¹·ej·o „Herold¹·o Komunik⭑·as“ ;

   3.
          Est⭑·i kaŭz⭑·o de⭑ io, kaj⭑ special⭑·e {kulp⭑·i} pri⭑ io: oni rajt⭑·as
          supoz⭑·i, ke⭑ an⭑·oj de⭑ tiu·j famili⭑·oj hered⭑·as gen⁹·on, kiu respons⁽⁺⁾·as
          pri⭑ hered⭑·a (famili⭑·a) kancer⁹·o (t.e. kiu {kulp⭑·as} pri⭑ la⭑ kancer⁹·o,
          kiu ĝi·n {kaŭz⭑·as} ).

   {respond⭑·ec·i} , {respond⭑·um·i} , {respond⭑·i^4}

respons⁽⁺⁾·a

   1.
          Kiu respons⁽⁺⁾·as pri⭑ io:

        a)
                Kiu respons⁽⁺⁾·as pri⭑ si⭑·aj ag⭑·oj kaj⭑ tial⭑ est⭑·as fid⭑·ind·a:
                respons⁽⁺⁾·a politik¹·ist·o dev⭑·as sobr⭑·e star⭑·iĝ·i kontraŭ⭑ ne·san⭑·aj
                kaj⭑ ne·real¹·ig·ebl·aj rev⭑·oj ; ŝtat⭑·o don⭑·ant·a al⭑ la⭑ Salamandr⭑·oj
                leĝ⭑·ojn, agnosk⁽⁺⁾·as ili·n ĝust⭑·e per⭑ tio est⭑·aĵ·oj respons⁽⁺⁾·aj kaj⭑
                liber⭑·aj, jur⭑·aj subjekt⭑·oj, ja⭑ eĉ⭑ si⭑·aj ŝtat⭑·an·oj .

        b)
                Kiu respons⁽⁺⁾·as pri⭑ io, al⭑ kiu io est⭑·as komisi⭑·it·a kun⭑·e kun⭑
                la⭑ neces⭑·a ordon⭑-pov⭑·o, kaj⭑ kiu sekv⭑·e est⭑·as kompetent⭑·a por⭑
                far⭑·i ĝi·n: la⭑ administraci³·oj centr⭑·a, teritori²·a, lok⭑·a aŭ⭑
                super·teritori²·a, respons⁽⁺⁾·aj pri⭑ la⭑ teritori²·o de⭑ la⭑ koncern⭑·a
                lingv⭑·o .

   2.
          Afer⭑·o tiom⭑ grav⭑·a ke⭑ la⭑ person⭑·o, kiu pri⭑ ĝi okup⭑·iĝ·as, respons⁽⁺⁾·u
          pri⭑ taŭg⭑·a plen⭑·um·ad·o: respons⁽⁺⁾·a posten⭑·o.

respons⁽⁺⁾·o

          La⭑ stat⭑·o est⭑·i respons⁽⁺⁾·a pri⭑ io: sinjor⭑·o Povondra subit⭑·e decid⭑·iĝ·is
          sur·pren⭑·i la⭑ tut⭑·an respons⁽⁺⁾·on ; la⭑ administr⭑·a komitat⭑·o de⭑ la⭑
          Civit³·a Bank¹·o ag⭑·as aŭtonom⁴·e kaj⭑ sub⭑ individu¹·a respons⁽⁺⁾·o ; ĉi⭑-kadr⭑·e
          dev⭑·as hav⭑·i prioritat⁽⁺⁾·on medi³·o-protekt¹·ad·o, social²·a sekur⁴·ec·o kaj⭑
          ter⭑+glob⭑·a respons⁽⁺⁾·o .

   {respond⭑·ec·o^2} , {respond⭑·um·o}

respons⁽⁺⁾·ul·o

          Person⭑·o kiu okaz⭑·e (en⭑ iu aranĝ⭑·o ktp) aŭ⭑ regul⭑·e respons⁽⁺⁾·as pri⭑ io:
          (Varankin) „kolekt⭑·is“ plej⭑ grand⭑·an kvant⭑·on de⭑ gvid⭑·--posten⭑·oj en⭑
          SEU: vic⭑·--prezid⭑·ant·o kaj⭑ unu⭑ el⭑ la⭑ sekretari⭑·oj de⭑ la⭑ Centr⭑·a
          Komitat⭑·o de⭑ SEU, respons⁽⁺⁾·ul·o pri⭑ la⭑ propagand¹·a kaj⭑ organiz¹·a
          labor⭑·o ...

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.22 2023/10/26 21:21:52 ]
     __________________________________________________________________