vidu ankaŭ la klarigojn
rifuĝ·/·i

rifuĝ·i

   (ntr)

          Trov·i sekur⁴·ec·on en iu lok·o kaj rest·ad·i tie ŝirm·at·e kontraŭ
          danĝer·o  ĝen·o: ho Etern·ul·o, mi·a Di·o, ĉe Vi mi rifuĝ·as, help·u
          mi·n […] kaj sav·u mi·n, ; ne est·is per·dot·a moment·o, sed […] kie·n
          rifuĝ·i ? ŝi rifuĝ·is en ekster·an land·on ; post uragan¹·a jun·ec·o, li
          rifuĝ·is en monaĥ·ej·on, por pent·o-far·i ; la graf·o de Ruvezo rifuĝ·is
          en angul·on ; ĉar ambaŭ pen·is ne perfid·i si·ajn sent·ojn, […] ili
          rifuĝ·is mal·antaŭ fraz¹·oj nur ĝentil·aj kaj tut·e ne·grav·aj ; la bon·a
          paŝt·ist·o est·is ŝi·a silent·a konsol·ant·o, al kiu ŝi rifuĝ·is kiel al
          patr·aj brak·oj ; kiu kutim·is ĉio·n juĝ·i, nenie pov·as rifuĝ·i .
          {fuĝ⁸·i} , {kaŝ·i si·n} , {sav·iĝ·i}

          Rim.: Nepr·e mal·konsil·ind·a est·as la uz·o de _rifuĝ·i_ en la signif·o
          de _fuĝ⁸·i_. Probabl³·e al tiu konfuz·o est·as ŝuld·at·a la oft·a
          mal·neces·a akuzativ·o ĉe la lok·a komplement²·o; kiel montr·as la
          ekzempl·oj, ĉe Zamenhof rifuĝ·i hav·as la sam·an re·gad·on, kiel
          {(si·n) kaŝ·i^1} : la mal·feliĉ·a infan·o for·kur·is kaj kaŝ·is si·n (=
          rifuĝ·is) en la plej proksim_a_ arbar_o_ .

rifuĝ·o

          Ŝirm·o, help·o kiu·n ricev·as for·kur·int·o: la karavan¹·o al·proksim·iĝ·as
          al la urb·et·o, kiu don·is al li rifuĝ·on ; las·u mi·n […] hav·i
          rifuĝ·on sub la kovr·o de Vi·aj flug·il·oj .

rifuĝ·ej·o

          Sekur⁴·a lok·o, kiu·n ating·is for·kur·int·o:  kun si·aj hom·oj
          ir·is en la rifuĝ·ej·on ; far·iĝ·is terur·e mal·bon·a veter·o, Johan·o
          rapid·is, por trov·i ia·n rifuĝ·ej·on ; rest·u ĉe la fajr·uj·o, tie vi
          hav·as rifuĝ·ej·on kontraŭ la mal·varm·o ; Libi⁸·o […] absolut·e ne
          pov·is don·i rifuĝ·ej·on al tia amas·o da hom·oj ; la monaĥ+in·ej·o, la
          kruc·o de la Sav·int·o est·as la rifuĝ·ej·o de la tromp·it·a am·o ; la
          Etern·ul·o est·as fort·a fortik·aĵ·o [kaj] rifuĝ·ej·o por Si·aj infan·oj ;
          la eks·urb·estr·o en·ramp·is en la rifuĝ·ej·on, la sekret·a pord·et·o
          re·foj·e ferm·iĝ·is, kaj la spegul·o est·is ŝov·at·a sur si·an kutim·an
          lok·on ; la mar-vetur·il·o, kiu don·is al mi rifuĝ·ej·on, est·is grand·a
          Amerik⁸·a vel-ŝip·o . {azil²·o} , {haven·o} , {kaŝ·ej·o} , {oaz¹·o} ,
          {protekt¹·ej·o} , {ŝirm·ej·o}

rifuĝ·int·o

          Fuĝ⁸·int·o, kiu trov·is ŝirm·ej·on kaj tie rest·as: de temp·o al temp·o
          klak³·oj kaj tondr·oj fal·is en la silent·on, ebl·e oni persekut·is
          rifuĝ·int·ojn ; en Svis⁽⁺⁾-land·o ni hav·is histori·an tradici¹·on pri
          gast-am·o al pol·aj rifuĝ·int·oj ; en la medi³·oj de el·migr·int·oj kaj
          rifuĝ·int·oj: la vir·in·oj kutim·e akir·as unu·a+vic·e la vort·ojn
          rilat·ant·ajn al hejm·a mastr·um·ad·o, dum la vir·oj familiar²·iĝ·as kun
          tiu·j de si·a profesi·o  fak·o en la lingv·o de la nov·a domicil⁽⁺⁾·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.24 2023/10/21 05:38:06 ]
     __________________________________________________________________