rigid⭑·/·a

rigid⭑·a

   1.
          Mal·facil⭑·e {fleks⭑·ebl·a} : rigid⭑·a tol⭑·a jup⭑·o ; li hav⭑·is kap⭑-dolor⭑·on,
          li⭑·a kol⭑·o est⭑·is tut⭑·e rigid⭑·a ; predik⭑·ist·oj […] kun⭑ la⭑ rigid⭑·aj
          kol⭑·um·oj kaj⭑ long⭑·aj nigr⭑·aj rob²·oj ;  est⭑·is tiel⭑ rigid⭑·a de⭑
          mal·varm⭑·o, ke⭑ ŝi ne⭑ pov⭑·is parol⭑·i ; la⭑ dors⭑·o far⭑·iĝ·is rigid⭑·a, la⭑
          brak⭑·oj kaj⭑ man⭑·oj est⭑·is rigid⭑·aj, ŝi⭑·a tut⭑·a korp⭑·o est⭑·is kiel⭑ statu¹·o
          ; ŝi […] sid⭑·iĝ·is en⭑ la⭑ apog⭑-seĝ⭑·o mal·proksim⭑·e de⭑ la⭑ torĉ⭑·o kaj⭑
          pas⭑·ig·is kelk⭑·e da⭑ hor⭑·oj en⭑ du⭑·on+dorm⭑·a rigid⭑·ec·o . {fiks¹·a} ,
          {firm⭑·a^1} , {katalepsi¹·o} , {paraliz⭑·it·a} , {sen·mov⭑·a} ,
          {ŝton⭑·ig·it·a}

   2.
          Obstin⭑·e sam⭑·a, ne·ced⭑·em·a, ne⭑ adapt³·iĝ·a al⭑ la⭑ bezon⭑·oj kaj⭑
          cirkonstanc⭑·oj: rigid⭑·a karakter⭑·o; tio ĉi⭑ pov⭑·us nask⭑·i la⭑ pens⭑·on,
          ke⭑ ni⭑·a lingv⭑·o rest⭑·os ĉiam⭑ rigid⭑·a ; la⭑ rigid⭑+mien⭑·a mastr⭑·in·o de⭑ la⭑
          ofic⭑·ej·o ; rigid⭑·a stil⭑·o. {rigor³·a} , {sever⭑·a}

rigid⭑·e

          En⭑ fiks¹·a, ne·ced⭑·em·a manier⭑·o: tie sid⭑·is hund⭑·o […] kaj⭑ rigid⭑·e li·n
          rigard⭑·is ; sur⭑ la⭑ supr⭑·o de⭑ la⭑ tegment⭑·o rigid⭑·e kaj⭑ sen·mov⭑·e star⭑·is
          la⭑ cikoni⭑·o ; [li] ten⭑·is la⭑ kap⭑·on alt⭑·e kaj⭑ star⭑·is fier⭑·e kaj⭑
          rigid⭑·e ; mal·san⭑·o ven⭑·as rapid⭑·e, for·ir⭑·as rigid⭑·e ; promes⭑·i mi ne⭑
          pov⭑·as, respond⭑·is la⭑ mastr⭑·in·o monoton⁶·e, ĝentil⭑·e, sed⭑ rigid⭑·e .

rigid⭑·iĝ·i

   (ntr)

   1.
          Iĝ⭑·i mal·elast⭑·a, sen·gest⭑·a, mal·facil⭑·e fleks⭑·ebl·a: la⭑ dik⭑·a ŝaf⭑·a
          pelt⭑·o, mal·sek⭑·ig·it·a de⭑ sang⭑·o, rigid⭑·iĝ·is de⭑ frost⭑·o ; pro⭑ la⭑ terur⭑·a
          spektakl¹·o  rigid⭑·iĝ·is kaj⭑ mut⭑·iĝ·is ; la⭑ har⭑·oj sur⭑ mi⭑·a
          korp⭑·o rigid⭑·iĝ·is ; li⭑·a edz⭑·in·o rakont⭑·is al⭑ li tio·n, kio okaz⭑·is,
          tiam⭑ rigid⭑·iĝ·is en⭑ li li⭑·a kor⭑·o, kaj⭑ li far⭑·iĝ·is kiel⭑ ŝton⭑·o ; la⭑
          bird⭑·o ne⭑ est⭑·is mort⭑·int·a, ĝi est⭑·is nur⭑ rigid⭑·iĝ·int·a, nun⭑ ĝi
          varm⭑·iĝ·is kaj⭑ de·nov⭑·e ek·viv⭑·is .

   2.
          {Persist⭑·i} en⭑ si⭑·a ne·ced⭑·em·o: en⭑ la⭑ decid’ kruel⭑·a rigid⭑·iĝ·is ; mi⭑·a
          popol⭑·o rigid⭑·iĝ·is en⭑ la⭑ de·fal⭑·o de⭑ mi .

al·rigid⭑·iĝ·i

          Firm⭑·e, spasm²·e fiks¹·iĝ·i ĉe⭑ io: li lev⭑·iĝ·is kaj⭑ frap⭑·is la⭑ Filiŝt¹⁰·ojn,
          ĝis⭑ li⭑·a man⭑·o lac⭑·iĝ·is kaj⭑ al·rigid⭑·iĝ·is al⭑ la⭑ glav⭑·o . {kroĉ⭑·iĝ·i}

mal·rigid⭑·a

          {Fleks⭑·ebl·a} , {elast⭑·a} : junk¹·oj […] ekstrem⭑·e […] mal·rigid⭑·aj ;
          sign⭑·oj de⭑ mal·rigid⭑·ig·o de⭑ la⭑ plan⭑·at·a ekonomi¹·o .

streĉ⭑-rigid⭑·ec·o

          {kontraktur⁽⁺⁾·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.25 2023/10/21 05:38:06 ]
     __________________________________________________________________