vidu ankaŭ la klarigojn
rikan²·/·i

rikan²·i

   (ntr)

   1.
          Nud·ig·i dent·ojn en {rid·et·o}  sen·voĉ·a rid·o, oft·e kun nuanc·o de
          mok·o, malic·o, mal·estim·o  ne·kred·em·o: est·as mod·a afer·o est·i
          rikan²·ant·a, ruz·a, manĝ·eg·em·a krokodil·o! ; en la mez·o sur la ŝrank·o
          star·is skulpt·it·a tut·a vir·o, li hav·is rid-ind·an aspekt¹·on, kaj li
          mem efektiv·e rid·is,  pli ĝust·e li rikan²·is, ĉar oni neniel
          pov·is tio·n nom·i rid·ad·o ; sed sur la last·a paĝ·o de la novel¹·o la
          aŭtor·o de·nov·e mok·e rikan²·as al la leg·ant·oj, prezent·ant·e al ni
          ĉiu·jn rol¹·ul·ojn, kiu·j est·is traf·it·aj per mal·just·aĵ·o ; ĉiu·j flor·oj
          est·is al·lig·it·aj al ost·oj de hom·oj, kaj en la flor-pot·oj star·is
          kap·oj de mort·int·oj kaj rikan²·is .

   2.
          Parol·i tra {rid·et·o^1.b} : — Libr·on? — rikan²·is la grand·a brut·ul·o.
          — Ni bon·e sci·as pri ĉi tiu libr·o .

   3.
          {Rid·aĉ·i} malic·e  mok·e  stult²·et·e; {mok-rid·i} : ha, ha, ha!
          rikan²·is ĉiu·j anas·oj, sed la cikoni·o ŝajn·ig·is, ke ĝi tio·n tut·e ne
          aŭd·as . {hihi⁽⁺⁾·i} , {pri·rid·i} , {sub·rid·i}

   Rim.: LaOficial·a Al·don·o difin·as la vort·on per ne·koher⁹·aj traduk·oj,
   el kiu·j la traduk·oj german·a kaj angl·a respond·as al {rikan²·i^1} , kaj la
   traduk·o franc·a, al {rikan²·i^3} . Malgraŭ la franc·a etim⁽⁺⁾·o, al mi ŝajn·as
   ke la signif·o rikan²·i^1 pli oft·as en la real¹·a uz·o.

rikan²·o

   1.
          Mok·a mov·o de la lip·oj, {rid·et·o^1.b} : Mi tord·is mi·ajn lip·ojn al
          rikan²·o kaj re·ek·parol·is .

   2.
          Parol·o tra {rid·et·on^1.b} : Tiel dir·ant·e, mi jam aŭd·as la rikan²·on
          de japan⁹·aj soci³+lingv·ist·oj: „Aŭskult·u al tiu Eŭrop·o-am·ant·o!“ .

   3.
          Mok·a rid·aĉ·o.

   [artikol-versi⁹·o: 1.28 2023/10/21 05:38:06 ]
     __________________________________________________________________