riproĉ⭑·/·i

riproĉ⭑·i

   (tr)

          Esprim⭑·i al⭑ iu mal·laŭd⭑·on aŭ⭑ mal·kontent⭑·on aŭ⭑ akuz³·on pri⭑ ties⭑ ag⭑·o
          aŭ⭑ kondut⭑·o: ne⭑ riproĉ⭑·u vi⭑·an amik⭑·on, ĉar⭑ vi mem⭑ pli·mult⭑·e merit⭑·as
          riproĉ⭑·on ; [li] sever⭑·e riproĉ⭑·is la⭑ fil⭑·on ; vi riproĉ⭑·as al⭑ mi
          hont⭑·ind·aĵ·on ; ne⭑ riproĉ⭑·u mal·jun⭑·ul·on, sed⭑ konsil⭑·u li·n, kiel⭑
          patr⭑·on ; la⭑ konscienc⭑·o riproĉ⭑·is li·n, ke⭑ li las⭑·is ili·n sol⭑·aj ;
          kiam⭑ Klar⭑·o re·ven⭑·is hejm⭑·en, li kis⭑·is ŝi·n kaj⭑ iom⭑ riproĉ⭑·is ; la⭑
          princ⭑·o mem⭑ iom⭑ riproĉ⭑·is si·n: […] li eĉ⭑ unu⭑ tag⭑·on ne⭑ okup⭑·iĝ·is per⭑
          la⭑ afer⭑·oj de⭑ la⭑ nomes⁽⁺⁾·o ; neniu pov⭑·os mi·n riproĉ⭑·i, ke⭑ mi ŝtel⭑·is
          de⭑ li eĉ⭑ unu⭑ mon⭑·er·on ; oni ebl⭑·e pov⭑·us riproĉ⭑·i al⭑ ni⭑·a aŭtor⭑·o, ke⭑
          li ne⭑ est⭑·is tre⭑ fort⭑+karakter⭑·a ;  ... riproĉ⭑·as
          la⭑ traduk⭑·int·on de⭑ tiu verk⭑·o pri⭑ mis·uz⭑·o de⭑ la⭑ difin⭑·a artikol⭑·o ;
          petol⭑·u, diboĉ⭑·u, sed⭑ post⭑·e sort⭑·on ne⭑ riproĉ⭑·u ; azen⭑·' al⭑ azen⭑·o
          riproĉ⭑·as mal·saĝ⭑·on . {admon⭑·i} , {akuz³·i} , {kritik⭑·i^2} ,
          {mal·aprob⭑·i} , {mal·laŭd⭑·i} , {skold⁽⁺⁾·i} , {tan⭑·i}

riproĉ⭑·a

          Esprim⭑·ant·a mal·kontent⭑·on: for·ir⭑·u kaj⭑ ne⭑ persekut⭑·u la⭑ just⭑·ul·ojn!
          […] dir⭑·is li pli⭑ laŭt⭑·e per⭑ riproĉ⭑·a ton⭑·o ; kun⭑ riproĉ⭑·a murmur⭑·et·o
          [ŝi] demand⭑·is, je⭑ kio li rid⭑·as ; ŝi ĵet⭑·is al⭑ mi riproĉ⭑·an
          rigard⭑·on .

riproĉ⭑·o

          Mal·laŭd⭑·a parol⭑·o al⭑ iu pro⭑ far⭑·o aŭ⭑ sin⁸-ten⭑·o li⭑·a: li far⭑·is […]
          nenia·jn riproĉ⭑·ojn al⭑ la⭑ stab⭑·an·oj ; la⭑ vir⭑·in·o minac⭑·is per⭑ la⭑
          fingr⭑·oj, far⭑·is riproĉ⭑·ojn kaj⭑ koler⭑·is ; mi far⭑·is al⭑ ili sever⭑·an
          riproĉ⭑·on kaj⭑ mal·ben⭑·is ili·n ; pli⭑ efik⭑·as riproĉ⭑·o ĉe⭑ saĝ⭑·ul·o, ol⭑
          cent⭑ bat⭑·oj ĉe⭑ mal·saĝ⭑·ul·o ; pli⭑ bon⭑·e est⭑·as aŭskult⭑·i riproĉ⭑·on de⭑
          saĝ⭑·ul·o, ol⭑ aŭskult⭑·i kant⭑·on de⭑ mal·saĝ⭑·ul·oj ; pli⭑ bon⭑·a est⭑·as
          riproĉ⭑·o ne·kaŝ⭑·it·a, ol⭑ am⭑·o kaŝ⭑·it·a . {kritik⭑·o^2}

riproĉ⭑·ind·a

          Kiu merit⭑·as riproĉ⭑·on: ci tre⭑ mal·virt⭑·e ag⭑·is, far⭑·int·e tiel⭑
          riproĉ⭑·ind·an ag⭑·on ; Herb⭑-en⭑·o vid⭑·is en⭑ si⭑·a kondut⭑·o nenio·n
          riproĉ⭑·ind·an ; malic⭑·a hom⭑·o, port⭑·ant·a riproĉ⭑·ind·ajn mal·virt⭑·ojn .
          {mal·laŭd⭑·ind·a} , {mis¹⁹²⁹·a} , {mal·ind⭑·a}

ne·riproĉ⭑·ind·a, sen·riproĉ⭑·a

          Kiu ne⭑ merit⭑·as riproĉ⭑·on, est⭑·as {sen·mank⭑·a} , {sen·makul⭑·a} : est⭑·u
          sen·kulp⭑·aj kaj⭑ simpl⭑·aj, fil⭑·oj de⭑ Di⭑·o, ne·riproĉ⭑·ind·aj ; labor⭑·ant·o
          sen·riproĉ⭑·a ; ili⭑·a leg⭑·o-sci⭑·o est⭑·as ne·riproĉ⭑·ind·a ; oval⭑·a vizaĝ⭑·o kun⭑
          sen·riproĉ⭑·aj proporci¹·oj . {perfekt⭑·a^2}

konscienc⭑-riproĉ⭑·o

          Imag⭑·at·a riproĉ⭑·o de⭑ si⭑·a konscienc⭑·o al⭑ si mem⭑: [li] sent⭑·is kelk⭑·ajn
          konsicencriproĉojn pro⭑ tio, ke⭑ li far⭑·is unu⭑ mal·fidel⭑·on al⭑ F-ino
           . {kulp⭑·o-sent⭑·o} , {pent⭑·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.33 2023/10/30 09:28:00 ]
     __________________________________________________________________