rival⭑·/·o

rival⭑·o

          {Konkur⭑·ant·o} , oft⭑·e pri⭑ influ⭑·o, favor⭑·o: li kaj⭑ 
          de·long⭑·e est⭑·is rival⭑·oj antaŭ⭑ la⭑ cezar⁽⁺⁾·o ; ĵaluz⭑·a pri⭑ la⭑ propr⭑·a
          bel⭑·ec·o kaj⭑ pri⭑ la⭑ re·gad⭑·o, ŝi viv⭑·is en⭑ sen·ĉes⭑·a tim⭑·o, ke⭑ iam⭑ iu
          feliĉ⭑·a rival⭑·in·o pere⭑·ig·os ŝi·n ; esperant⭑·o pli⭑ atent⭑·as la⭑
          postul⭑·ojn de⭑ tut⭑+mond⭑·ism·o, dum⭑ tiu·j rival⭑·oj est⭑·as kvazaŭ⭑
          ekskluziv²·e okcident⭑·aj ; jen⭑ la⭑ rival⭑·in·o de⭑  per⭑ larĝ⭑·a
          ek·sving⭑·o lev⭑·as la⭑ brak⭑·ojn, ating⭑·as la⭑ ruband⭑·et·on kaj⭑ dis·ŝir⭑·as
          ĝi·n ; mi pov⭑·is […] lev⭑·ad·i la⭑ gimnastik¹·il·ojn, sed⭑ ne⭑ hav⭑·ant·e
          rival⭑·on, kun⭑ kiu mi pov⭑·us konkur⭑·i, ankaŭ⭑ tio far⭑·iĝ·is enu⭑·ig·a ; li
          ne⭑ pov⭑·as rezist⁴·i al⭑ murd⁴·o de⭑ rival⭑·o ; „ĉu⭑ vi opini⭑·as ke⭑ iu
          kontraŭ·batal⭑·os la⭑ testament⭑·on?“, „kiu? ni ne⭑ hav⭑·as rival⭑·ojn“ ;
          ebl⭑·us uz⭑·i la⭑ latent⁽⁺⁾·an rival⭑·ec·on inter⭑ la⭑ frakci¹·oj islam⁽⁺⁾·a kaj⭑
          krist⭑·an·a .

   Rim.: La⭑ vort⭑·o de·ven⭑·as de⭑ latin⁽⁺⁾·e „  “, nom⭑·ant·a kun·uz⭑·ant·on de⭑
   akv⭑·o-flu⭑·o.

rival⭑·i

          {Konkur⭑·i} kontraŭ⭑ rival⭑·oj:  ating⭑·ad·is preskaŭ⭑ ĉiu+tag⭑·e
          nov⭑·ajn venk⭑·ojn kontraŭ⭑ la⭑ aŭgust⭑·an·oj, rival⭑·ant·aj kun⭑ li pri⭑
          favor⭑·o de⭑ la⭑ cezar⁽⁺⁾·o ; li salt⭑·is tre⭑ long⭑·e […] eĉ⭑ la⭑ ĉampion⁹·o de⭑
          Olimpik⁽⁺⁾·oj ne⭑ pov⭑·is rival⭑·i kontraŭ⭑ li ; ili ŝerc⭑·e rival⭑·is,
          vid⭑·ebl·e laŭ⭑ profund⭑+radik⭑·a kutim⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.26 2023/10/21 05:38:07 ]
     __________________________________________________________________