romantik²·/·a

romantik²·a

   1.
          (pri⭑ hom⭑·o:) Por⭑ kiu sentiment⁽⁺⁾·oj, ideal¹·oj aŭ⭑ rev⭑·oj pli⭑ grav⭑·as ol⭑
          la⭑ raci¹·o, real¹·o kaj⭑ la⭑ praktik⭑·aj konsider⭑·oj: poet¹·oj kaj⭑
          romantik²·aj turist¹·oj cert⭑·e tre⭑ mal·ben⭑·as la⭑ kamen⭑-tub⭑·on ; ili
          frenez⭑·e plaĉ⭑·as al⭑ romantik²·aj provinc⭑·an·in·oj .

   2.
          (pri⭑ aĵ⭑·o:) Kiu ig⭑·as hom⭑·on romantik²·a^1 aŭ⭑ est⭑·as part⭑·o de⭑ tia+stat⭑·a
          percept¹·o: post⭑·e ven⭑·is ankoraŭ⭑ unu⭑ suker⭑·aĵ·ist·o kaj⭑ pend⭑·ig·is ...
          super⭑ si⭑·a tend⭑·o sonor⭑·il·on ... Kiam⭑ la⭑ hom⭑·oj ir⭑·is re·turn⭑·e hejm⭑·en,
          ili opini⭑·is, ke⭑ est⭑·is tre⭑ romantik²·e ; la⭑ Esperant⭑·ist·a
          kultur¹·--centr⭑·o „Kvin⭑-petal⁹·o“ ... situ⁸·as en⭑ trankvil⭑·a vilaĝ⭑·o, mez⭑·e
          de⭑ region⭑·o riĉ⭑·a je⭑ romantik²·aj monument⭑·oj ; la⭑ mal·nov⭑·a romantik²·a
          ide⭑·ar·o pri⭑ „naci⭑·o“ kiel⭑ io difin⭑·it·a objektiv²·e laŭ⭑ ras¹·aj,
          religi⭑·aj aŭ⭑ lingv⭑·aj kriteri²·oj ced⭑·as al⭑ pli⭑ dinamik²·a pri·trakt⭑·o .

   3.
          {Romantik²·ism·a} : la⭑ scienc⭑·ul·oj parol⭑·as pri⭑ skol³·o klasik¹·a kaj⭑
          skol³·o romantik²·a .

romantik²·o

   1.
          La⭑ cirkonstanc⭑·oj, aventur⭑·oj, medi³·o aŭ⭑ ide⭑·ar·o romantik²·aj: Hay
          Stockard rigard⭑·is la⭑ celebr⁽⁺⁾·on, kun⭑ sarkasm¹·a mal·aprob⭑·o: la⭑
          romantik²·o kaj⭑ solen⭑·ec·o de⭑ tio neniom⭑ tuŝ⭑·is li⭑·an praktik⭑·an anim⭑·on
          ; li·n ĉiam⭑ log⭑·is la⭑ romantik²·o de⭑ for⭑·aj vojaĝ⭑·oj.

   2.
          {romantik²·ism·o}

romantik²·ism·o

   1.
          Mond⭑·o-percept¹·o en⭑ kiu la⭑ sentiment⁽⁺⁾·a, subjektiv²·a, kre⭑·em·a romantik²·o
          pli⭑ grav⭑·as ol⭑ la⭑ raci¹·o, prudent⭑·o kaj⭑ real¹·o: romantik²·ism·o aper⭑·is
          kiel⭑ re·ag⭑·o kontraŭ⭑ {kler⭑·ism·o} en⭑ filozofi¹·o kaj⭑ {klasik¹·ism·o} en⭑
          art⭑·oj; plej⭑ klar⭑·e kaj⭑ tip¹·e la⭑ romantik²·ism·o montr⭑·iĝ·is en⭑
          German⭑·uj·o, en⭑ la⭑ unu⭑·a kvar⭑·on·o de⭑ la⭑ 19a jc; ekzist⭑·ad·ism·o est⭑·as
          modern¹·a spec⭑·o de⭑ romantik²·ism·o filozofi¹·a.

   2.
          Art⭑·a stil⭑·o prosper⭑·a en⭑ la⭑ ek⭑·o de⭑ la⭑ 19a jar⭑-cent⭑·o, favor⭑·ant·a
          romantik²·an etos⁹·on, ne⭑-obe⭑·on al⭑ klasik¹·aj ŝablon⁽⁺⁾·oj, interes⭑·on al⭑
          sovaĝ⭑·a natur⭑·o, histori⭑·aj kaj⭑ ekzot⁽⁺⁾·aj tem⭑·oj, naci⭑·aj popol⭑·aj
          tradici¹·oj.

   {romantik²·o} , {romantism⁽⁺⁾·o}

romantik²·ism·a

          Rilat⭑·a al⭑ romantik²·ism·o.

romantik²·ist·o

          Adept¹·o de⭑ romantik²·ism·o, romantik²·ism·an·o: la⭑ reĝ⭑·o de⭑ la⭑ orgen⭑·o, la⭑
          grand⭑·a dan⁸·a romantik²·ist·o, ĉi⭑ tie dorm⭑·as, la⭑ verk⭑·int·o de⭑ ni⭑·aj
          plej⭑ bel⭑·aj popol⭑·aj kant⭑·oj .

romantik²·ul·o

          Hom⭑·o sen·tem⭑·a al⭑ romantik²·o: la⭑ „revoluci¹·aj romantik²·ul·oj“ en⭑ NKVD
          ; el·rev⭑·iĝ·oj de⭑ ne·modern¹·ig·it·a romantik²·ul·o ; „La⭑ romantik²·ul·o en⭑ la⭑
          XX-a jar⭑-cent⭑·o“ (libr⭑·o-titol⭑·o). .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.30 2023/10/21 05:38:07 ]
     __________________________________________________________________