vidu ankaŭ la klarigojn
romp·/·i

romp·i

   (tr)

   1.
          {Difekt·i} objekt·on dis·ig·ant·e ĝi·n per·fort·e en du  plur⁴·ajn
          pec·ojn, ĉu per bat·o, ĉu per puŝ·o, ĉu per tir·o, ĉu per prem·o:
          romp·i vaz·on ; romp·i la spegul·on ; romp·i la glaci·on ; li kuŝ·is
          kaj ĝem·is, ĉar unu li·a pied·o est·is romp·it·a ; pli ol unu ost·o
          est·is romp·it·a ; vir·in·o ĵet·is muel-ŝton·on sur la kap·on de
           kaj romp·is al li la krani·on ; [li] sen·ĉes·e risk·ant·e
          romp·i al si la kol·on, grimp³·is […] alt·en ĝis la supr·o ; romp·i la
          mur·ojn inter la popol·oj ; verk·ist·oj daŭr·ig·as romp·i al si la
          kap·on per la koncept²·oliber·o” (pen·i por trov·i ide·on, rimed·on,
          vd {cerb·um·i} ); neniu romp·os al si la cerb·on por el·trov·i kaŝ·it·an
          nom·on ; romp·it·a ark·aĵ·o ( {ogiv¹·o} ); romp·it·a de la mal·san·o ;
          romp·i (mal·observ·i) si·an vort·on , si·an sankt·an promes·on ; se ni
          [la Fundament·on] romp·os sen ia tre grav·a bezon·o […] tiam la tut·a
          lingv·o ruin·iĝ·os ; far·i en·romp·on en la urb·on ; penetr·i tra·romp·e
          (per·fort·e) en la tend·ar·on .

   2.
          {Inter·romp·i^1} : romp·i la silent·on [li] romp·is la kviet·on:
          ankoraŭ io·n mi vol·as demand·i vi·n ; romp·i la ekvilibr²·on, la
          pac·on; romp·i la kontinu⁴·ec·on ; la emoci³·o romp·is li·an voĉ·on ;
          unu-sol·a kontraŭ·a vot⁽⁺⁾·o romp·is la unu+anim·ec·on de la balot²·o; romp·i
          la diplomati·ajn rilat·ojn kun iu regn·o; kiam ili vol·is far·iĝ·i
          monaĥ·oj tie ĉi, ili dev·is romp·i ĉiu·n rilat·on kun si·a land·o kaj
          si·a famili·o ; ( {ŝir·i} , {fend·i} , {tranĉ·i} . ); kun la tradici¹·o
          […] romp·i subit·e per unu foj·o est·us iom danĝer·e ; ne romp·i
          subit·e kun la kutim·oj de ali·aj lingv·oj ; la fakt¹·oj elokvent·e
          romp·is tiu·n opini·on; verd·aj park·oj romp·as la unu+ton·ec·on; por
          far·i romp·on en tiu al·kutim·iĝ·o mi ne vid·as ia·n grav·an neces·on .

   3.
          Ced·ig·i, venk·i: romp·i la kontraŭ·star·on, indiferent·ec·on; romp·i la
          ĝis~nun·an rekord²·on ; la mal·facil·aĵ·oj de la entrepren·o romp·is li·an
          kuraĝ·on; ĉiu·j ek·prov·oj de liber·iĝ·o est·is romp·it·aj; malgraŭ ĉiu·j
          persekut·oj la am·o de la popol·o por sen·de·pend·ec·o rest·is
          ne·romp·it·a; mi romp·os vi·an fier·an obstin·ec·on ; romp·i la monopol¹·on
          de la en·land·aj entrepren·oj .

   {detru·i} , {fal·ig·i} , {frakas·i}

romp·o

   Ag·o romp·i; rezult²·o de tiu ag·o:

   1.
          per materi¹·a difekt·o: romp·on pro romp·o, okul·on pro okul·o, dent·on
          pro dent·o ; hom·ar·o sopir·as je romp·o de bar·oj ; oni risk·as la
          romp·on de si·aj ost·oj .

   2.
          per drast⁹·a ĉes·ig·o de iu stabil⁹·a stat·o, de konvenci²·o ktp: romp·o
          de edz·ig·a promes·o ; romp·o de la pac·o ; far·iĝ·int·e rajt·aj ge·edz·oj,
          [ili] trov·iĝ·is kun·lig·it·aj unu kun la ali·a per lig·il·o, kies romp·o
          est·is ebl·a nur de la mort·o ; far·i pro tia bagatel·a motiv¹·o romp·on
          en la lingv·o tut·e ne est·as ind·e . {fend·o^2} , {skism¹·o^2}

romp·ebl·a

          Kio·n oni pov·as pli  mal·pli facil·e romp·i: la regn·o est·os part·e
          fortik·a, part·e romp·ebl·a ; mizer·aj, facil·e romp·ebl·aj ŝip·oj ;
          vitr·o est·as romp·ebl·a kaj tra·vid·ebl·a ; romp·ebl·a kaj tuŝ·o-tim·a
          porcelan·o ; inter ili ekzist·as ne·romp·ebl·a lig·o .

romp·iĝ·em·a

          Facil·e romp·iĝ·ant·a; {mal·fortik·a} , {fragil⁽⁺⁾·a} : kolekt·ad·i […]
          romp·iĝ·em·ajn vi~tro·sonor·il·et·ojn ; pac·o est·as sam·e romp·iĝ·em·a kiel
          ov·o .

romp·iĝ·i

          Ŝir·iĝ·i kaj dis·iĝ·i al plur⁴·aj part·oj: kie mal·dik·e, tie romp·iĝ·as ;
          la arb·oj preskaŭ romp·iĝ·as sub la mult·eg·o da frukt·oj; ŝi·a
          tuŝ·it·ec·o el·romp·iĝ·is (subit·e montr·iĝ·is, kvazaŭ romp·ant·e io·n,
          eksplod·is) per laŭt·a plor·ad·o ; li·aj trem·ant·aj man·oj ne pov·is
          ten·i la plad·et·on, ĝi fal·is ter·en kaj romp·iĝ·is .

romp·it·aĵ·o

          Pec·o de io romp·it·a; {romp·o-pec·o} , dis·romp·aĵ·o: romp·it·aĵ·oj de
          ŝip·oj ; tie kuŝ·is romp·it·aĵ·oj de teler·oj, romp·it·aj gips·aj
          figur·oj, ĉifon·oj ; mi ĵet·os vi·ajn kadavr¹·ojn sur la romp·it·aĵ·ojn
          de vi·aj idol·oj ; tiu·j rub·aĵ·oj inkluziv²·as ŝip·ojn, fiŝ-ret·ojn,
          dis·romp·it·aĵ·ojn de fabrik·oj kaj dom·oj, aŭt⁸·oj kaj ĉia+spec·aj ·oj .

de·romp·i

   (tr)

          Pren·i romp·ant·e: kelk·aj el la branĉ·oj de·romp·iĝ·is ; ŝi en·ŝtel·iĝ·is
          en la ĝarden·on, de·romp·is flor·on de la bed·oj ; se la arb·o fal·is,
          ĉiu branĉ·on de·romp·as (oni ne plu respekt·as fal·int·on) ; vi
          de·romp·os vi·an pan·on por mal·sat·ul·o ; unu el tiu·j vi~trop²·ec·et·oj,
          kiu·j de·romp·iĝ·is de la spegul·o .

dis·romp·i

   (tr)

          Tut·e dis·pec·ig·i, {frakas·i} : li dis·romp·is ĉiu·jn or·ajn vaz·ojn ; li
          dis·romp·is mi·ajn dent·ojn ; la ter·o est·is kovr·it·a per dis·romp·aĵ·oj;
          tiu artikol·o dis·romp·is la indiferent·ec·on de la publik·o; li·aj
          bon·aj intenc·oj dis·romp·iĝ·is kontraŭ li·a mal·fid·o; la mal·gaj·a
          rakont·o de mi·a dis·romp·it·a viv·o .

dis·romp·iĝ·i

          Dis·iĝ·i en mult·ajn er·ojn, {frakas·iĝ·i} : la ov·oj […] baldaŭ
          dis·romp·iĝ·is ; li·a star·ad·o li·a regn·o dis·romp·iĝ·os kaj divid·iĝ·os ;
          dis·romp·iĝ·is kutim·aj hom·aj rilat·oj, mal·aper·is em·o help·i unu la
          ali·an .

en·romp·i

          En·ir·i ie, romp·ant·e protekt¹·it·an en·ir·ej·on, fenestr·on ks, precip·e
          por ŝtel·i  spion·i: mi ir·as re·turn·e, en·romp·as la pord·ojn, mi
          li·n trov·as ; ni dev·os ŝtel·e en·romp·i en li·an apartament³·on ; [jen
          mi star·as] marŝ+ord·e kun·e kun la ali·aj poŝ·o-ŝtel·ist·oj, en·romp·ist·oj
          kaj fuĝ⁸·int·aj pun-kapt·it·oj ; tiu ĉi foli·um·il·o rapid·e far·iĝ·us la
          unu·a cel·o de virus⁹-program¹·ant·oj kaj en·romp·ist·oj . {en·krak·i}

en·romp·o

          Subit·a kaj perturb⁽⁺⁾·a aper·o: oni far·is en·romp·on en la urb·on kaj
          ĉiu·j milit·ist·oj for·kur·is en la nokt·o ; la en·romp·o de  en
          la famili·an ĉiu·tag·ec·on don·is al ĉi tiu nov·ajn nuanc·ojn ; la
          foli·um·il·o  perd·as merkat⁴-kvot⁽⁺⁾·ojn al
          si·aj konkur·ant·oj […] unu·a+vic·e kaŭz·it·a de la mult·aj sekur⁴·ec-tru·oj
          kaj la kun ili lig·it·aj vir·us- kaj en·romp·--atak·oj .

inter·romp·i

   (tr)

   1.
          Ĉes·ig·i la kontinu⁴·ec·on de io; {romp·i^2} : ili ne inter·romp·is si·an
          lud·ad·on ; iu ek·lud·is kelk·e da akord¹·oj sur la fortepian·o kaj tuj
          inter·romp·is ; la silent·on inter·romp·is ek·kri·o ; ni re·ven·u al ni·a
          inter·romp·it·a analiz¹·ad·o .

   2.
          Mem ek·parol·ant·e, ĉes·ig·i la parol·on al iu: ho ne! inter·romp·is ŝi·n
          Klar·o ; ĉio est·as mensog·o! inter·romp·is du·on+voĉ·e unu el la
          adjutant¹·oj .

tra·romp·i

          Sukces·e trans·pas·i bar·aĵ·on: oni tra·romp·os en la mur·o apertur⁶·on,
          por el·konduk·i li·n ; la unu·a radi·o de la sun·o tra·romp·is la nub·on
          ; ni hav·us nur mal·gajn·ant·ojnalt·a prez·o por tra·romp·i la
          diabl·an cirkl⁸·on ; unu atent·ind·an tra·romp·on Esperant·o jam
          ating·is: ĝi far·iĝ·is trans·generaci·a viv·ant·a lingv·o ; konstru·i
          tia·n lig·il·on signif·os grand·an teknik³·an tra·romp·on .

kap+romp·a

          Cerb·o-streĉ·a: kiel kap+romp·aj est·as la dev·oj de urb·estr·o! tre
          grand·a est·as la mal·facil·ec·o el·lern·i la 33 kap-romp·ant·ajn
          ŝlos·il·ojn .

kol+romp·a

          Tre danĝer·a, tre risk·a: la perd·it·oj ne kred·is, ke tiom kol+romp·a
          entrepren·o pov·us sukces·i ; ŝi stumbl⁽⁺⁾·as, mal·traf·as la last·an
          ŝtup·on, kaj post kol+romp·a cirkl⁸·o-salt·o ŝi re·trov·iĝ·as kuŝ·ant·a sur
          la plank·o de la hal·o ; mult+minut·e li improviz¹·is komenc·e per
          kol+romp·a virtuoz·ec·o .

lang-romp·il·o, lang·o-romp·il·o

          Dir·o kun mult·aj mal·facil·aĵ·oj por el·parol·o, uz·at·a kiel lingv·a
          lud·o  ekzerc·o, ekzempl·eĉu ŝi ĵus ruĝ·iĝ·is?“: la nom·oj de
          inter·naci·aj organiz¹·oj est·as kelk+foj·e mal·facil·e el·parol·ebl·aj,
          ver·aj lang-romp·il·oj ;  est·as ĉeĥ⁽⁺⁾·a kaj slovak⁽⁺⁾·a
          lang·o-romp·il·o kun signif·oŝov·u fingr·on tra la kol·o“ .

mur-romp·il·o

          Aparat¹·o por en·bat·i mur·on, pord·on, hav·ant·a ordinar·e grand·an
          trab·on kiel ĉef·pec·on: ni ne hav·as mur-romp·il·ojn por romp·i la
          pord·ojn ; la hom·oj de Jud³·as al·vok·is la grand·an Sinjor·on de la
          univers·o, kiu en la temp·o de Josu⁽⁺⁾·o neni·ig·is Jeriĥ⁽⁺⁾·on sen
          mur-romp·il·oj  milit·--maŝin·oj .

sen·romp·a

          Kiu aper·as  daŭr·as unu·ec·e, sen romp·oj: en […] sen·romp·a vic·o ;
          la sen·romp·a voj·o de neologism²·oj kaj arĥaism·oj ; sen·romp·a
          dis·volv·iĝ·o . {glat·a} , {kontinu⁴·a} , {sen·intermit·a}

ŝip+romp·iĝ·o

          {Ŝip-pere·o} , ŝip-detru·o: unu sol·a mal·ĝust·a ordon·o antaŭ la rif·oj,
          unu sol·a hezit³·o, kaj ili hav·us ŝip+romp·iĝ·on ; sur la insul·o Malt⁽⁺⁾·o
          […] Paŭl·o al·ter·iĝ·is post ŝip+romp·iĝ·o sur·voj·e al Rom⁽⁺⁾·o ; mi foj·e
          spert·is ŝip+romp·iĝ·on sur glaci+pec·eg·o .

ŝip+romp·ul·o

          Tiu, kiu spert·is ŝip+romp·iĝ·on: la du ŝip+romp·ul·oj, dis·bat·it·aj de
          emoci³·oj kaj lac·iĝ·o, est·is ripoz·int·aj tiel trankvil·e kiel se ili
          en·lit·iĝ·is en la plej komfort·a ĉambr·o en la hotel·o de la strat·o
          Montgomerio .

   [artikol-versi⁹·o: 1.65 2023/12/18 07:23:22 ]
     __________________________________________________________________