vidu ankaŭ la klarigojn
ruĝ·/·a

ruĝ·a

          Sam+kolor·a kiel sang·o: li·aj okul·oj est·as ruĝ·aj de vin·o ; ŝi hav·is
          sur si vest·on el vin-ruĝ·a velur·o ; jun·a bel·a vir·in·o en ruĝ·a
          sarafan⁽⁺⁾·o ; vang·oj […] ruĝ·aj kiel papav·a flor·o ; ŝi·aj nigr·aj
          har·oj est·is […] ornam·it·aj per kuf·et·o da blank·aj plum·oj kaj ruĝ·aj
          roz·oj ; la pord·o-kurten·oj de li·a dorm·o-ĉambr·o est·as de flav~ruĝ·a
          kolor·o ; dom·o el ruĝ·aj brik·oj ; roz·e~ruĝ·a nub·o ; ruĝ·a kaj
          bril·ant·a si·n lev·is la sun·o el la akv·o ; li ĉiu·vesp·er·e sub la
          lamp·o mal·lig·is dik·an amas·on da fremd·aj gazet·oj, kaj, pren·ant·e
          ruĝ·an krajon·on en la man·o, tra·leg·ad·is ĵurnal·on post ĵurnal·o ;
          ni·a hetman²·o far·iĝ·as ruĝ·a kiel fajr·o ; man·o trem·ant·a kaj ruĝ·a de
          mal·varm·o . {amarant⁽⁺⁾·a} , {skarlat·a} , {punc·a} , {karmin·a} ,
          {karmezin⁽⁺⁾·a} , {purpur·a} , {roz·a} {Ruĝ·a Arme¹·o} , {Ruĝ·a Kruc·o} ,
          {Ruĝ·a Lun-ark·o} , {Ruĝ·a Mar·o}

ruĝ·o

          Ruĝ·a {kolor·o} : lev·iĝ·is la maten-ruĝ·o ; la lun·o lum·is inter la
          ĉiel~ruĝ·o vesper·a kaj la ĉiel~ruĝ·o maten·a ; la arb·ar·o ricev·is la
          plej bel·ajn kolor·ojn de ruĝ·o, flav·o kaj verd·o ; sur [ŝi·a] dolĉ·a
          vizaĝ·o aper·is la ruĝ·o de la koler·o ; karmin·a ruĝ·o kovr·is la
          vizaĝ·on de Klar·o ; sur la kav·iĝ·int·aj vang·oj est·is makul·oj de
          sang·a ruĝ·o, la brov·ojn divid·is profund·a sulk·o ; bel+kolor·aj
          tapiŝ·oj, pend·ant·aj sur la mur·oj, kares·is la rigard·on per ruĝ·o de
          roz·oj kaj verd·o de herb·o .

ruĝ·iĝ·i

   1.
          ·i ruĝ·a: est·os bon·a veter·o, ĉar la ĉiel·o ruĝ·iĝ·as ; la nub·oj
          ruĝ·iĝ·is kaj la vent·o kviet·iĝ·is ; li rigard·is ŝi·an pied·on kaj
          vid·is la el·flu·ant·an sang·on, pro kiu ruĝ·iĝ·is la blank·aj ŝtrump·oj
          .

   2.
          Ricev·i ruĝ·an vizaĝ-haŭt·on per emoci³·a sang-al·flu·o, ekzempl·e pro
          hont·o, pudor⁽⁺⁾·o, koler·o: li {pal·iĝ·i} s de tim·o kaj post·e li
          ruĝ·iĝ·is de hont·o ; ili tut·e ne hont·as, ili  ne pov·o-sci·as
          ruĝ·iĝ·i ; kiam Johan·o ŝi·n ek·vid·is, li ruĝ·iĝ·is ĝis la frunt·o kaj
          ne pov·is el·dir·i  unu vort·on ; li·a vizaĝ·o ek·ruĝ·iĝ·is de hont·o ;
          li ruĝ·iĝ·is de plezur·o, ĉar li est·as tre ruĝ·iĝ·em·a .

trans·ruĝ·a

   1.
          Kvalifik⁽⁺⁾·as ne·vid·ebl·ajn radi·ojn situ⁸·ant·ajn trans la ruĝ·o-lim·o de
          la vid·ebl·a part·o de la optik¹·a {spektr²·o} : la ond·o-long·o de
          trans·ruĝ·aj radi·oj est·as inter 800 nan⁹·o-metr·oj kaj 1 milimetr²·o;
          kiel stabil⁹·a molekul¹·o en ni·a atmosfer¹·o, ĝi (la akv·o) grav·e rol¹·as
          kiel absorb³·il·o de trans·ruĝ·a radi·ad·o ; en juli⁽⁺⁾·o 1928 li far·is la
          unu·an televid⁸·an trans·send·on en kolor·o kaj ankaŭ per trans·ruĝ·a
          lum·o

   2.
          Kvalifik⁽⁺⁾·as teĥnik³·ojn uz·ant·ajn tia·n radi·ad·on, kaj ili·ajn
          produkt·ojn: trans·ruĝ·aj fot⁹·oj bild¹·ig·as sur·ter·ajn temperatur¹·ojn .
          trans·ruĝ·a pord·o: Pord·o, konekt⁹·it·a al trans·ruĝ·a sent·il·o,
          ebl·ig·ant·a send·i (el·ig·i)  ricev·i (en·ig·i) datum⁽⁺⁾·ojn per trans·ruĝ·a
          kanal¹·o, ekz-e inter poŝ-komput⁹·il·o kaj poŝ-telefon¹·o  print⁽⁺⁾·il·o .

   {infraruĝ⁽⁺⁾·a} {trans·viol·a}

ruĝ+vang·a

          Hav·ant·a ruĝ·et·an vizaĝ-kolor·on, precip·e pro la bon·a san·o, sed
          ankaŭ ebl·e pro rest·ad·o en la liber·a aer·o,  pro embaras·o: Kiam
          la Filiŝt¹⁰·o ek·rigard·is kaj vid·is David⁽⁺⁾·on, li mal·ŝat·is li·n, ĉar li
          est·is knab·o, ruĝ+vang·a kaj bel+aspekt¹·a ; la pli ·a fi·lin·o de la
          mastr·o, ruĝ+vang·a kaj korpulent⁽⁺⁾·a knab·in·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.126 2023/10/21 05:38:07 ]
     __________________________________________________________________