sagac⭑·/·a

sagac⭑·a

   1.
          Spirit⭑·e akr⭑·e~vid⭑·a kaj⭑ klar⭑+juĝ⭑·a, sin⁸+gard⭑·e el·turn⭑·iĝ·em·a, subtil¹·e
          el·trov⭑·em·a: ĉio en⭑ la⭑ ĝarden⭑·o de⭑ la⭑ imperi⭑·estr·o est⭑·is aranĝ⭑·it·a
          plej⭑ sagac⭑·e . {inteligent¹·a} , {penetr⭑·em·a} , {saĝ⭑·a} , {sprit⭑·a} ,
          {subtil¹·a} .

   2.
          Subtil¹·e, lert⭑·e el·trov⭑·it·a: nenia·j sagac⭑·aj politik¹·aj kontrakt⭑·oj
          don⭑·os pac⭑·on al⭑ la⭑ hom⭑·ar·o .

sagac⭑·ul·o

          Hom⭑·o sagac⭑·a, bon⭑·e juĝ⭑·ant·a, lert⭑·e ag⭑·ant·a: „Korv⭑-in⭑·o est⭑·as
          sagac⭑·ul·in·o; mi ŝi·n admir⭑·as pro⭑ ŝi⭑·a klar⭑·a juĝ⭑-kapabl⭑·o“ .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.24 2023/10/21 06:31:28 ]
     __________________________________________________________________