sakrament¹·/·o

sakrament¹·o

   1.
          Rit³·a ag⭑·o, destin¹·it·a por⭑ komunik⭑·i al⭑ iu iom⭑ el⭑ ia⭑ super·natur⭑·a di⭑·a
          fort⭑·o.

   2.
          Rit³·o iniciat⭑·it·a de⭑ Krist⭑·o por⭑ don⭑·i aŭ⭑ pli⭑·ig·i la⭑ di⭑-favor⭑·on al⭑ iu
          aŭ⭑ por⭑ hav⭑·ig·i pardon⭑·on pri⭑ pek⭑·o: la⭑ asert¹·o de⭑ 
          kontrast¹·as kun⭑ Mate⁽⁺⁾·o 16, kun⭑ la⭑ jesu³·a kre⭑·ad·o de⭑ sakrament¹·oj, kun⭑
          la⭑ lev⭑·o de⭑ la⭑ apostol¹·oj al⭑ sacerdot⁴·a rang⭑·o de⭑ la⭑ nov⭑·a inter·lig⭑·o,
          […] ; ŝi hav⭑·is neniu·n pek⭑·on por⭑ konfes⭑·i, sed⭑ ne⭑ vol⭑·is ŝajn⭑·i
          infan⭑·ec·a aŭ⭑ de·sap⭑·ont·i la⭑ pastr⭑·on, kiu, kiel⭑ ŝi bon⭑·e sci⭑·is, dev⭑·is
          gajn⭑·i si⭑·an pan⭑·on ĉiu+tag⭑·an per⭑ religi⭑·aj serv⭑·oj kaj⭑ sakrament¹·oj ;
          la⭑ litov⁽⁺⁾·a eklezi¹·o tiu+rilat⭑·e hav⭑·as modest⭑·an postul⭑·on: neces⭑·as
          almenaŭ⭑ unu⭑+foj⭑·e dum⭑ la⭑ jar⭑·o, Pask⭑·e, far⭑·i konfes⭑·on kaj⭑ akcept⭑·i
          komuni⭑·an sakrament¹·on . {grac⁽⁺⁾·o}

sakrament¹·a

          Uz⭑·at·a dum⭑ sakrament¹·oj, apart⭑·ig·it·a for⭑ de⭑ normal¹·a uz⭑·o,
          {konsekr⁴·it·a} : jen⭑ li aŭd⭑·us el⭑ ŝi⭑·a buŝ⭑·o la⭑ sakrament¹·an: „kie vi,
           , tie mi  “ kaj⭑ ŝi est⭑·us por⭑ ĉiam⭑ li⭑·a ; la⭑ pastr⭑·o
          est⭑·as pet⭑·at·a [pri⭑] sakrament¹·a serv⭑·o al⭑ la⭑ pet⭑·ant·oj ; kvaker⁹·oj
          kred⭑·as ke⭑ la⭑ tut⭑·a viv⭑·o est⭑·as sakrament¹·a kaj⭑ ke⭑ ĉiu·j tag⭑·oj kaj⭑
          ĉiu·j ej⭑·oj est⭑·as egal⭑·e sankt⭑·aj . {profan³·a^2} {rit³·a} , {religi⭑·a} ,
          {sankt⭑·a}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.28 2023/10/21 06:31:28 ]
     __________________________________________________________________