sakristi²·/·o

sakristi²·o

          En⭑ {preĝ⭑·ej·o} , lok⭑·o kie oni konserv⭑·as la⭑ kult¹·ajn objekt⭑·ojn kaj⭑
          vest⭑·ojn, kaj⭑ kie la⭑ pastr⭑·oj si·n vest⭑·as por⭑ di⭑-serv⭑·o: el⭑ la⭑
          sakristi²·o est⭑·is el·ir⭑·ant·aj la⭑ infan⭑·oj de⭑ la⭑ unu⭑·a katekism⁽⁺⁾·o-klas⭑·o
          .

sakristi²·an·o

   1.
          Preĝ⭑·ej+serv⭑·ist·o kiu zorg⭑·as pri⭑ la⭑ sakristi²·o kaj⭑ mastr⭑·um·ad·o de⭑ la⭑
          preĝ⭑·ej·o: la⭑ sakristi²·an·o est⭑·is mal·jun⭑·a invalid¹·o, kiu ŝat⭑·is mi·n,
          ĉar⭑ oft⭑·e mi ven⭑·is pli⭑ fru⭑·e kaj⭑ tir⭑·is anstataŭ⭑ li la⭑ ŝnur⭑·eg·ojn de⭑
          l’ sonor⭑·il·oj .

   2.
          Ajn⭑·a mal·super⭑·a preĝ⭑·ej+serv⭑·ist·o.

   Rim.: La⭑ vort⭑·o ĉiu+rilat⭑·e est⭑·as mis¹⁹²⁹·e for·mit¹·a: la⭑ sufiks⭑·o -an implic⁽⁺⁾·as,
   ke⭑ tem⭑·as pri⭑ membr⭑·o de⭑ plur⁴·o, dum⭑ plur⁴·ec·o ne⭑ est⭑·as esenc⭑·a trajt⭑·o de⭑ la⭑
   koncern⭑·a ofic⭑·o, kaj⭑ en⭑ mult⭑·aj vilaĝ⭑·aj preĝ⭑·ej·oj est⭑·as unu⭑-nur⭑·a
   sakristi²·an·o ‐ tio·n ŝajn⭑·as implic⁽⁺⁾·i ankaŭ⭑ la⭑ uz⭑·oj Zamenhof⭑·aj: tiam⭑ li
   loĝ⭑·is ĉe⭑ la⭑ sakristi²·an·o ; li aspekt¹·is tut⭑·e tiel⭑, kvazaŭ⭑ li est⭑·us ni⭑·a
   sakristi²·an·o! . Laŭ⭑ mi, la⭑ radikal¹+fin⭑·aĵ·o -an en⭑ ĉi⭑ tiu vort⭑·o est⭑·as ne⭑
   tiom⭑ la⭑ esperant⭑·a sufiks⭑·o, kiom⭑ kontraband²·aĵ·o el⭑ fremd⭑·a lingv⭑·o.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.25 2023/10/21 06:31:28 ]
     __________________________________________________________________