vidu ankaŭ la klarigojn
sal·/·o

sal·o

   1.
          Ordinar·a nom·o de la natri⁴·a {klorid⁽⁺⁾·o} , uz·at·a inter·ali·e kiel
          {spic·o} por gust·ig·i manĝ·aĵ·ojn: al·port·u al mi nov·an plad·on, kaj
          met·u tie·n sal·on ; ĉe vi·a nask·iĝ·o, kiam vi est·is nask·it·a, oni ne
          de·tranĉ·is vi·an umbilik·on, oni ankaŭ […] ne frot·is vi·n per sal·o,
          kaj ne vind·is per vind·aĵ·oj ; Behemot⁽⁺⁾·o for·tranĉ·is pec·on da
          ananas·o, ĝi·n sur·ŝut·et·is per sal·o kaj pipr·o, ĝi·n manĝ·is ;
          mar-sal·o; tro mult·e da sal·o mal·bon·ig·as la manĝ·on .

   2.
          Kombin·aĵ·o de acid·o kun baz¹·o: la sen·viv·ec·on de tiu ĉi mar·o oni
          klar·ig·ad·is al si per tio, ke la supr·aj part·oj de la akv·o en·hav·as
          ĝis 25% da sal·o, tiel ke hom·o pov·as tie ĉi naĝ·i sen mov·ad·o de la
          man·oj kaj pied·oj ; li·a edz·in·o ek·rigard·is mal·antaŭ·en, kaj ŝi
          far·iĝ·is kolon·o el sal·o (vd {ŝton·iĝ·i} ) . tio est·is kadavr¹·o tre
          mal·nov·a, sed tiel bon·e konserv·it·a, kiel ni·aj mumoj, dank·' al la
          sek·ec·o de la aer·o  al ia·j ter·aj sal·oj, ne·kon·at·aj de mi ;
          pulvor·er·oj el arsenoza acid·o ankoraŭ al·glu·it·aj pruv·is, ke tiu
          toks⁽⁺⁾·a sal·o est·is plimalpli difekt·it·a de la mal·sek·ec·o .

   3.
          {Esprim·o} , kiu kapt·as la atent·on, ĝu·ig·as aŭskult·on, per
          {sprit·ec·o} , {agac·o} : vi·a parol·o est·u ĉiam kun grac⁽⁺⁾·o, spic·it·a
          per sal·o ; kiel en li·a esperant·ism·o mank·is la intern·a ide·o, tiel
          en li·a stil·o mank·is tiu sal·o: la spirit·o de la lingv·o .

   4.
          Arbitr·a sign·o-ĉen·o al·pend·ig·at·a al mal·long·a {ĉifr³·ot·a} tekst·o
          (ekz-e pas-vort·o) por alt·ig·i la entropi⁽⁺⁾·on: sal·o est·as uz·at·a kiam
          komputilo/retpaĝo konserv·as pas-vort·on, ĝi est·as kun·met·it·a kun la
          pas-vort·o por pli mal·facil·ig·i la deĉifr·ad·on .

sal·a

          Sal⁽⁺⁾ {gust·a} : gust·um·i sal·an akv·on ; li sid·iĝ·is manĝ·et·i sur la
          bord·o de ia river·o, kaj lav·et·ant·e sal·an fiŝ·on en la akv·o de la
          river·o, li ek·sent·is tre agrabl·an odor·on ; Li ŝanĝ·as […] font·ojn
          de akv·o en sek·aĵ·on, frukt·o-port·an ter·on en sal·an dezert·on ; ĉiu·j
          ĉi tiu·j kun·ven·is en la val·o  , kiu nun est·as la Sal·a Mar·o
          ; la sal·a aer·o est·as freŝ·a kaj agrabl·a ; Larm·oj la plej sal·aj,
          // Brul·ig·u al mi tut·e la okul·ojn !

sal·i

   (tr)

          Al·don·i sal·on: ĉiu·n vi·an farun-ofer·on sal·u ; la roz·oj taŭg·as nur
          por […] flar·i ili·n, […] la vilaĝ·an·in·o ili·n sal·as, ili ricev·as
          franc·an nom·on [kaj] oni met·as ili·n sur ard³·ant·an fer·an tabul·on ;
          la fiŝ·on oni tuj sal·as, sek·ig·as en la sun-bril·o, fum·aĵ·as super
          fajr·o ; pli bon·e ne sal·i ol sal·i tro mult·e (ne tro·ig·u) .

ne·sal·a, sen·sal·a

          Kiu ne est·as sal·a, ne sal+gust·a: la mar·o prezent·is konstant·ajn
          ŝanĝ·iĝ·ojn, en la daŭr·o de kelk·e da hor·oj pli mult·e, ol la
          sen·sal·aj lag·oj pov·as prezent·i en la daŭr·o de tut·a jar·o ;
          piranj⁽⁺⁾·oj viv·as en ne·sal·a akv·o (vid·u {mar-akv·o} ) ; la jar·o 2003a
          est·as deklar¹·it·a de UNO kiel la Jar·o de ne·sal·a akv·o (fakt¹·e,
          ĉi-okaz·e pli konven·us parol·i pri {trink-akv·o} ); la mal·jun·ul·o
          gust·um·is unu ĝiaŭzi-on, kies ne·sal·a farĉ⁹·o mal·plaĉ·is al li ; se
          la sal·o far·iĝ·is ne·sal·a, kiel vi re·bon·ig·os ĝi·n ?

ŝton-sal·o, min-sal·o, rok³-sal·o

          {Sal·o} eks·traktat¹·a el salm·in·o: sal·o en si·a natur·a form·o kiel
          kristal·a mineral¹·o est·as kon·at·a kiel rok³-sal·o  hal·it·o ; en
          kelk·aj region·oj de la Er+ivan⁽⁺⁾·a provinc·o est·as kultur¹·at·a koton·o
          […] not·ind·a est·as […] la produkt·ad·o de ŝton-sal·o . {sal-ŝton·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.125 2023/12/12 20:10:27 ]
     __________________________________________________________________