vidu ankaŭ la klarigojn
salut·/·i

salut·i

   1.
          Montr·i al iu renkont·at·a  for·las·at·a, per ekster·a ĝentil·a sign·o
          si·an respekt·on, estim·on, ŝat·on: hieraŭ mi renkont·is vi·an fil·on,
          kaj li ĝentil·e salut·is mi·n ; Mose⁽⁺⁾·o el·ir·is renkont·e al si·a
          bo·patr·o kaj profund·e salut·is li·n kaj kis·is li·n, kaj ili demand·is
          si·n reciprok·e pri la fart·o ; kiam la knab·o for·ir·is, 
          lev·iĝ·is […], ĵet·is si·n vizaĝ-al·ter·e, kaj salut·is tri foj·ojn, kaj
          ili kis·is si·n reciprok·e, kaj plor·is ambaŭ ;  salut·is
          kaj ador+klin·iĝ·is antaŭ la reĝ·o ; la ŝip·an·oj salut·is li·n per
          entuziasm·aj kri·oj kaj, fal·ant·e antaŭ li sur la genu·ojn, kis·is
          li·ajn man·ojn ; ŝi […] salut·is plej afabl·e la ĉe·est·ant·ojn, sed al
          Johan·o ŝi don·is la man·on kaj dir·is: Bon·an tag·on, mi·a kar·a! ; la
          butik·ist·o kaj li·a edz·in·o kap-salut·is li·n ; klin·i salut·e la kap·on
          . {lev·i la ĉapel·on} , {man-sving·i} , {riverenc·i}

   2.
          Deklar¹·i publik·e si·an admir·on, respekt·on, interes·on, kontent·ec·on
          pri io: en vi·a nom·o mi esprim·as funebr·an salut·on al la ombr·oj de
          ni·aj kamarad·oj ; per [larm·oj] li adiaŭ·is si·an jun·ec·on kaj
          salut·is la pov·on, al kiu de mult·e da jar·oj sopir·is mal·pacienc·e
          li·a anim·o ; original¹·e verk·it·aj fabel·oj en Esperant·a literatur·o
          ne tro mult·as, kaj tial neces·as tuj salut·i la nov·an
          fabel-kolekt·on ; de~post la tag·o, en kiu Varsovi·o salut·is la nov·an
          jar·on, pas·is ses semajn·oj ; la sekretari·o de la Katolik¹·a
          Konferenc²·o de Hungar⁸·aj Episkop·oj nom·is bedaŭr·ind·a la kort·um·an
          decid·on, kiu·n Inter·naci·a Asoci¹·o de Lesb⁽⁺⁾·an·in·oj kaj Gej⁽⁺⁾·oj (ILGA)
          salut·is en komunik·o ; ĉiu·j politik¹·aj parti·oj en Burund⁽⁺⁾·o salut·is
          la ating·it·an paŝ·on . {bon+ven·ig·i} , {akcept·i^3}

   3.
          Komenc·i seanc⁽⁺⁾·on kun dialog¹·a program¹·o, eventual¹·e sci·ig·ant·e al la
          komput⁹·il·o si·an nom·on kaj ebl·e ankaŭ la pas-vort·on; {en·salut·i} :
          en·ig·on de uz·ant·o-nom·o kaj pas-vort·o oni kutim·e nom·as „(en)salut·i“
          ; ne ebl·is salut·i, ver+ŝajn·e la pas-vort·o est·as mal·ĝust·a .
          {adiaŭ·i} {seanc⁽⁺⁾·o}

salut·o

          Ag·o salut·i; (la vort·o est·as oft·e uz·at·a akuzativ·e kiel respekt·a
          al·parol·o okaz·e de renkont·o): salut·on! li dir·is: Salut·on, Raben·o,
          kaj kis·is li·n ; la voĉ·o de vi·a salut·o ven·is en mi·ajn orel·ojn ;
          mi trans·don·as al vi mult·e da salut·oj de ŝi ; li klin·is si·n kun
          la vizaĝ·o ĝis la ter·o, kaj far·is ador-salut·on ; apud la ĉerk·o
          star·is la edz·o kaj la infan·oj […] ili don·is si·an last·an salut·on
          . {riverenc·o}

salut-ind·a

          Kiu ind·as salut·on, kiu est·as bon+ven·a, merit·as publik·an agnosk⁽⁺⁾·on:
          la prov·o star·ig·i universal·an skrib·on est·as salut-ind·a ; tio est·as
          tre salut-ind·a kaj ĝoj·ig·a ; tio est·as salut-ind·a evolu²·o, ĉar tiu
          produkt·ad~metod¹·o ne polu⁽⁺⁾·as . {gratul·ind·a}

el·salut·i

          {Adiaŭ·i^3} : vi nun est·as el·salut·int·a ; post vizit·o al la
          forum²·o, vi pov·as el·salut·i per klak³·o al El·salut·i en la ĉef·a
          menu¹-panel⁴·o .

en·salut·i

          {Salut·i^3} : gast·o est·as ajn·a person·o […], kiu ne en·salut·is en
          la forum²·on kontribu³·aĵ·oj de ne·en·salut·int·oj (anonim¹·ul·oj) aper·as
          sub·skrib·it·aj de la IP-adres·o, per kiu la kontribu³·int·o al·ir·is la
          ret·on .

inter·salut·i

   (ntr)

          Salut·i unu la ali·an: ĉi tiu·n foj·on mi mal·long·ig·os mi·an
          inter·salut·iĝ·on kun vi ; en kun·ven·ej·o  teatr·o kie ne dec·as
          inter·parol·o, oni inter·salut·as per kap-balanc·o kaj rid·et·o .

kap-salut·o

          {Salut·o} per mov·o, ordinar·e klin·et·o de la kap·o: ĉe tiu·j vort·oj
          ŝi gaj·e far·is kap-salut·on al ĉiu·j ; ŝi far·is facil·an kap-salut·on
          al la mastr·in·o kaj al Mart·a kaj for·ir·is .

klin-salut·o

          {Salut·o} per klin·o de la bust¹·o: li bon+ven·ig·is Le⁽⁺⁾-muel·on kun
          mult·aj profund·aj klin-salut·oj . {riverenc·o}

salut-nom·o

          En komput⁹·il·a sistem·o por plur⁴·aj uz·ant·oj, la vort·o kiu·n uz·ant·o
          indik³·as dum salut·o: ĝi precip·e en·ten·as ĝeneral¹·ajn inform¹·ojn pri
          la uz·ant·o (salut-nom·o, pas-vort·o, rajt·oj, prefer·oj) . {uz·ant-nom·o}
          {kont³·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.52 2023/10/21 06:31:28 ]
     __________________________________________________________________