vidu ankaŭ la klarigojn
sardon⁽⁺⁾·/·a , sard⁽⁺⁾·o-nik⁽⁺⁾·/·a

sardon⁽⁺⁾·a, sard⁽⁺⁾·o-nik⁽⁺⁾·a

          Koler·e, dolor·e mok·a; {sarkasm¹·a} : la humur⁽⁺⁾·o de  est·is pli
          sardon⁽⁺⁾·a, tiu de  pli popol+kultur¹·a ; „nu,“ dir·is la
          kolonel¹·o, rigard·ant·e li·n kun sard⁽⁺⁾·o-nik⁽⁺⁾·a aprob·o, „mi propon·as, ke
          de nun ni port·u verd·ajn frak·ojn anstataŭ nigr·ajn“ .

sardon⁽⁺⁾·a rid·o

          Koler·e, dolor·a {rid·o}  rikan²·o: sardon⁽⁺⁾·a rid·o aŭd·iĝ·is .

   Rim.: La esprim·o ver+ŝajn·e de·ven·as de la antikv·aj sard⁽⁺⁾·oj, kiu venen·ig·is
   mal·jun·ul·ojn kaj krim·ul·ojn per veget·aĵ·o, kiu·n scienc·ist·oj re·trov·is en la
   Safran-flav·a {enant⁽⁺⁾·o} , kaj kiu kaŭz·as dolor·e rikan²·an esprim·on sur la
   vizaĝ·o.

   [artikol-versi⁹·o: 1.18 2023/07/20 21:23:32 ]
     __________________________________________________________________