sark⭑·/·i

sark⭑·i

   (tr)

          Fleg⭑·i kultiv⁽⁺⁾·at·an ter⭑·on for·ig⭑·ant·e la⭑ herb⭑·aĉ·ojn: sark⭑·i bed⭑·on; la⭑
          ĝarden⭑·ist·o kaŭr²·as sur⭑ la⭑ legom⭑-bed⭑·oj kaj⭑ sark⭑·as la⭑ fi·herb⭑·ojn,
          kiu·j rapid⭑·e kresk⭑·as en⭑ la⭑ varm⭑·o ; mi dev⭑·us sark⭑·i la⭑ legom⭑-bed⭑·ojn,
          sed⭑ ver⭑+ŝajn⭑·e la⭑ ter⭑·o est⭑·as tro⭑ mal·sek⭑·a ; Sark⭑·as knab⭑·in·o kanab⭑·on
          ⫽ Apud⭑ ĝarden⭑·o sinjor⭑·a ; neces⭑·as sark⭑·i la⭑ horde⭑·on, se⭑ ni ne⭑
          vol⭑·as kresk⭑·ig·i kamp⭑·on da⭑ herb⭑·aĉ·oj ; ni vid⭑·is vir⭑·in·ojn […] sark⭑·i
          legom⭑·ojn .

sark⭑·il·o

          Divers⭑+form⭑·a special⭑·a il⭑·o por⭑ sark⭑·i: fos⭑·il·on kaj⭑ sark⭑·il·on ŝi
          kun·port⭑·is ; ili kuŝ⭑·is kaj⭑ anhel⁽⁺⁾·is […] ten⭑·ant·e la⭑ hak⭑·il·ojn kaj⭑
          sark⭑·il·ojn ; kun⭑ sark⭑·il·o la⭑ kamp⭑·ar·an·o kaŝ⭑·e al·proksim⭑·iĝ·is kaj⭑
          ek·bat⭑·is fort⭑·e .

sark⭑·ind·aĵ·o

          La⭑ herb⭑·oj (aŭ⭑ figur⭑·e la⭑ mis¹⁹²⁹·oj), kiu·jn oni for·sark⭑·u, {herb⭑·aĉ·o} :
          sur⭑ la⭑ herb⭑·ej·o kun⭑·e kun⭑ la⭑ herb⭑·o kresk⭑·is la⭑ sark⭑·ind·aĵ·o ;
          industri⭑·o est⭑·as kiel⭑ sark⭑·ind·aĵ·o, kiu tendenc¹·as sen·lim⭑·e dis·kresk⭑·i
          .

el·sark⭑·i, for·sark⭑·i

   (tr)

   1.
          For·ig⭑·i herb⭑·aĉ·ojn el⭑ kultiv⁽⁺⁾·at·a ter⭑·o.

   2.
          {For·ig⭑·i} mank⭑·ojn, erar⭑·ojn, makul⭑·ojn el⭑ io: li vol⭑·as sufok⭑·i la⭑
          vulgar¹·ec·on kaj⭑ mizer⭑·ec·on de⭑ la⭑ ordinar⭑·a viv⭑·o kaj⭑ […] ĝi·n
          el·sark⭑·i, se⭑ li eĉ⭑ dev⭑·us uz⭑·i fajr⭑·on aŭ⭑ fer⭑·on ; divers⭑·aj hom⭑·oj […]
          kun·labor⭑·as por⭑ el·sark⭑·i la⭑ erar⭑·ojn el⭑ trans·skrib⭑·oj ; la⭑ reg⭑·ist·ar·o
          pov⭑·us mis·uz⭑·i la⭑ leĝ⭑·on por⭑ el·sark⭑·i si⭑·ajn politik¹·ajn mal·amik⭑·ojn ;
          balkan⁽⁺⁾·an·oj serioz⭑·e revizi³·u si⭑·an histori⭑·on, kaj⭑ el·sark⭑·u mult⭑·e da⭑
          naci⭑·ism·a tord⭑·ad·o de⭑ la⭑ okaz⭑·aĵ·oj en⭑ la⭑ long⭑·a kaj⭑ vari³·a otoman⁽⁺⁾·a
          period¹·o ; for·sark⭑·o de⭑ la⭑ kelk⭑·aj erar⭑·oj est⭑·us merit⭑-plen⭑·a ag⭑·o .

brul⭑-sark⭑·i

          For·ig⭑·i sovaĝ⭑·ajn veget⭑·aĵ·ojn, ili·n sur·lok⭑·e brul⭑·ig·ant·e ordinar⭑·e por⭑
          post⭑·a kelk⭑+jar⭑·a kultiv⁽⁺⁾·o de⭑ la⭑ lok⭑·o: post⭑ 20 - 30 jar⭑·oj oni re⭑·e
          pov⭑·is brul⭑-sark⭑·i [la⭑ lok⭑·on] . {brul⭑-kultur¹·o}

brul⭑+sark⭑·ej·o

          Nov⭑·a kamp⭑·o, kiu·n oni sark⭑·as, sur·lok⭑·e brul⭑·ig·ant·e la⭑ sovaĝ⭑·ajn
          veget⭑·aĵ·ojn: oni komenc⭑·is la⭑ pret⭑·ig·on de⭑ brul⭑+sark⭑·ej·o, la⭑ hak⭑·il·oj
          bru⭑·eg·is, la⭑ arb⭑·ar·o eĥ⭑·is kaj⭑ kun⭑ krak⭑·ad·o fal⭑·is pin⭑·o sur⭑ pin⭑·on .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.37 2023/10/21 06:31:28 ]
     __________________________________________________________________