satur⭑·/·i

satur⭑·i

   (tr)

   1.
          {Solv⭑·i} substanc²·on en⭑ iu flu⭑·aĵ·o ĝis⭑ tiu ĉi⭑ ne⭑ pov⭑·as solv⭑·i pli⭑:
          la⭑ akv⭑·oj de⭑ la⭑ river⭑·o est⭑·as tiel⭑ satur⭑·it·aj de⭑ mineral¹·aj kaj⭑
          organik⁹·aj rest⭑·aĵ·oj, ke⭑ ili⭑·a kolor⭑·o far⭑·iĝ·as brun⭑·a ; [la⭑] akv⭑·o
          est⭑·is satur⭑·it·a per⭑ sod¹·o .

   2.
          Plej⭑ ebl⭑·e {plen⭑·ig·i} per⭑ io konkret²·a: torĉ⭑·oj […] satur⭑·it·aj per⭑
          flam⭑·ig·ebl·aj materi¹·oj ; vin⭑·o, satur⭑·it·a per⭑ muskat⭑·o kaj⭑ bon⭑+odor⭑·aj
          herb⭑·oj ; ili⭑·a ter⭑·o est⭑·os satur⭑·it·a de⭑ sang⭑·o ; li⭑·aj ost⭑·oj est⭑·os
          satur⭑·it·aj de⭑ medol⁴·o ; lev⭑·iĝ·is vent⭑·o, satur⭑·it·a de⭑ mal·varm⭑·a
          mal·sek⭑·ec·o ; ek·blov⭑·is freŝ⭑·a vent⭑·o, satur⭑·it·a per⭑ odor⭑·o de⭑ flor⭑·oj ;
          nebul⭑·o […] re·freŝ⭑·ig·is […] kaj⭑ satur⭑·is la⭑ kresk⭑·aĵ·ojn, jam⭑
          agoni¹·ant·ajn de⭑ l'⭑ soif⭑·o .

   3.
          Plej⭑ ebl⭑·e plen⭑·ig·i per⭑ io abstrakt¹·a: ĉiu·n grajn⭑·et·on da⭑ ver⭑·o […]
          mi kolekt⭑·is kaj⭑ konserv⭑·is, mi satur⭑·is ĝi·n per⭑ la⭑ odor⭑·o de⭑ ĉiu·j
          bel⭑·aĵ·oj ; okcident⭑·a land⭑·o, satur⭑·it·a de⭑ tro⭑·o da⭑ viv⭑·o ; atmosfer¹·o,
          satur⭑·it·a de⭑ […] mal·pac⭑·o . {sat⭑·ig·i} .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.21 2023/10/21 06:31:28 ]
     __________________________________________________________________