vidu ankaŭ la klarigojn
sci^⭑·/·i

sci^⭑·i

   (tr)

   1.
          Posed^⭑·i preciz^⭑·e iu·n inform¹·on en^⭑ si^⭑·a mens³·o: mi sci^⭑·as, ke^⭑ vi est^⭑·as
          honest^⭑·a; ŝi sci^⭑·is, ke^⭑ ŝi mem^⭑ kant^⭑·us pli^⭑ bel^⭑·e ; mi de^⭑ terur^⭑·o ne^⭑
          sci^⭑·is, kio·n far^⭑·i ; hav^⭑·ant·a dev^⭑·on far^⭑·i du^⭑ afer^⭑·ojn mi nun^⭑ ne^⭑
          sci^⭑·as, kiu·n el^⭑ la^⭑ ambaŭ^⭑ elekt^⭑·i ; kiu ir^⭑·ad·as en^⭑ mal·lum^⭑·o, ne^⭑
          sci^⭑·as, kie·n li ir^⭑·as ; vi ne^⭑ sci^⭑·as, ĉu^⭑ ne^⭑ est^⭑·os mal·feliĉ^⭑·o sur^⭑ la^⭑
          ter^⭑·o ; pol^⭑·oj, kiu·j ne^⭑ sci^⭑·as ali^⭑·an lingv^⭑·on krom^⭑ si^⭑·a propr^⭑·a ; se^⭑
          la^⭑ lern^⭑·ant·o sci^⭑·us bon^⭑·e si^⭑·an lecion^⭑·on ... saĝ^⭑·ul·o sci^⭑·as io·n, sed^⭑
          neniu sci^⭑·as ĉio·n ; ne^⭑ sci^⭑·i la^⭑ detal^⭑·ojn de^⭑ la^⭑ regul^⭑·ar·o; neniu
          sci^⭑·as li^⭑·an tomb^⭑·on (kie est^⭑·as li^⭑·a tomb^⭑·o) ; la^⭑ venĝ^⭑·o ne^⭑ dev^⭑·as sci^⭑·i
          (hav^⭑·i) lim^⭑·ojn ; kiom^⭑ mi sci^⭑·as (laŭ^⭑ tio, kio·n mi sci^⭑·as) .

   2.
          {Sci^⭑-pov^⭑·i} : sci^⭑·i naĝ^⭑·i; sci^⭑·i lud^⭑·i ŝak^⭑·ojn; sci^⭑·u (est^⭑·u kapabl^⭑·a)
          elokvent^⭑·i, sci^⭑·u ankaŭ^⭑ silent^⭑·i ; vi sci^⭑·is bon^⭑·e ekspluat²·i mi^⭑·an
          situaci^⭑·on .

sci^⭑·o

   1.
          {Sci^⭑·ad·o} : sci^⭑·o de^⭑ kelk^⭑·aj ĝeneral¹·aj princip^⭑·oj pov^⭑·as anstataŭ^⭑·i la^⭑
          sci^⭑·on de^⭑ mult^⭑·aj fakt¹·oj; tio far^⭑·iĝ·is sen^⭑ mi^⭑·a sci^⭑·o; [ĉu^⭑] vi est^⭑·is
          sen^⭑ mi^⭑·a sci^⭑·o en^⭑ la^⭑ oper¹·a bal^⭑·o ? mi^⭑·a sci^⭑·o pri^⭑ la^⭑ hebre^⭑·a est^⭑·as
          magr⁽⁺⁾·a ; laŭ^⭑ mi^⭑·a sci^⭑·o; laŭ^⭑ mi^⭑·a sci^⭑·o komun^⭑·ism·o est^⭑·as de·pra^⭑-temp^⭑·a
          rev^⭑·o de^⭑ la^⭑ hom^⭑·ar·o pri^⭑ la^⭑ just^⭑·a komun^⭑·um·o, kie inter^⭑ la^⭑ hom^⭑·oj
          reg^⭑·as frat^⭑·ec·o .

   2.
          {Sci^⭑·aĵ·o} : akir^⭑·i mult^⭑·e da^⭑ sci^⭑·oj ; kiu pli·mult^⭑·ig·as si^⭑·ajn sci^⭑·ojn,
          tiu pli·mult^⭑·ig·as si^⭑·ajn dolor^⭑·ojn ; vi^⭑·a buŝ^⭑·o ten^⭑·u sci^⭑·on .

sci^⭑·ad·o

          Stat^⭑·o de^⭑ tiu, kiu sci^⭑·as: sci^⭑·ad·o pri^⭑ higien¹·o est^⭑·as ĉiam^⭑ util^⭑·a; li
          est^⭑·is plen^⭑·a de^⭑ saĝ^⭑·ec·o, kompetent^⭑·ec·o, kaj^⭑ sci^⭑·ad·o, por^⭑ far^⭑·i ĉia·n
          labor^⭑·on ; ŝi ricev^⭑·is grand^⭑·an respekt^⭑·on por^⭑ li^⭑·a vast^⭑·a sci^⭑·ad·o ;
          ne·sci^⭑·ad·o de^⭑ leĝ^⭑·o neniu·n prav^⭑·ig·as .

sci^⭑·aĵ·o

          Tio, kio·n oni sci^⭑·as, {inform¹·o} , fakt¹·o...: unu^⭑ el^⭑ ili pov^⭑·is don^⭑·i
          sci^⭑·aĵ·on pri^⭑ la^⭑ reĝ^⭑·id·o ; per^⭑ kia mal·facil^⭑·a manier^⭑·o oni akir^⭑·as en^⭑
          pli^⭑ mal·fru^⭑·a aĝ^⭑·o la^⭑ neces^⭑·ajn sci^⭑·aĵ·ojn ; ni^⭑·a nun^⭑·a komun^⭑·ism·o […]
          est^⭑·as baz¹·it·a sur^⭑ scienc^⭑·a fundament^⭑·o, ekip²·it·a per^⭑ ĉiu+flank^⭑·aj
          teori^⭑·aj kaj^⭑ praktik^⭑·aj sci^⭑·aĵ·oj ; simil^⭑·e vi dev^⭑·as akcept^⭑·i ke^⭑
          sci^⭑·aĵ·oj ne^⭑ nur^⭑ ŝuld^⭑·as si^⭑·an sci^⭑·iĝ·on al^⭑ la^⭑ Bon^⭑·o, sed^⭑ ankaŭ^⭑ si^⭑·ajn
          ekzist^⭑·on kaj^⭑ re·al·ec^⭑·on .

sci^⭑·er·o

          Element¹·o de^⭑ sci^⭑·o, ne·komplet²·a sci^⭑·o; {inform¹·er·o} : leg^⭑·it·a Koran^⭑·o
          al·port^⭑·as sci^⭑·er·ojn, dum^⭑ re·cit^⭑·at·a Koran^⭑·o komunik^⭑·as si^⭑·an sekret^⭑·on .

sci^⭑·ig·i

   (tr)

          Far^⭑·i, ke^⭑ iu sci^⭑·u pri^⭑ io: mi sci^⭑·ig·as, ke^⭑ de^⭑ nun^⭑ la^⭑ ŝuld^⭑·oj de^⭑ mi^⭑·a
          fil^⭑·o ne^⭑ est^⭑·os pag^⭑·at·aj de^⭑ mi ; sci^⭑·ig·u Johan^⭑·on pri^⭑ tio ; paĝi^⭑·o […]
          sci^⭑·ig·is al^⭑ li la^⭑ komplot²·on ; oni sci^⭑·ig·is al^⭑ la^⭑ princ^⭑·o, ke^⭑
          mal·supr^⭑·e atend^⭑·as li^⭑·aj infan^⭑·oj . {komunik^⭑·i^1} , {inform¹·i}

sci^⭑·ig·o

          Tio, kio·n oni sci^⭑·ig·as: hodiaŭ^⭑ mi ricev^⭑·is bon^⭑·an sci^⭑·ig·on; kiam^⭑
           aŭd^⭑·is la^⭑ sci^⭑·ig·on pri^⭑  […] li kur^⭑·is al^⭑ li renkont^⭑·e
          ; la^⭑ popol^⭑·o aŭd^⭑·is tiu·n mal·bon^⭑·an sci^⭑·ig·on, kaj^⭑ ili ek·funebr^⭑·is ;
          sci^⭑·ig·oj de^⭑ gazet^⭑·oj ; komunik^⭑·i al^⭑ li la^⭑ sci^⭑·ig·on ; la^⭑ sci^⭑·ig·o pri^⭑
          mobiliz¹·ad·o dis·port^⭑·iĝ·is kiel^⭑ fulm^⭑·o-tondr^⭑·o. {aviz^⭑·o} , {inform¹·o} ,
          {komunik^⭑·o} , {nov^⭑·aĵ·o}

sci^⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Ek·sci^⭑·i, ricev^⭑·i sci^⭑·on pri^⭑...:  sci^⭑·iĝ·is, ke^⭑ oni vend^⭑·as
          gren^⭑·on en^⭑ Egipt⁽⁺⁾·uj·o ; li^⭑·a frat^⭑·in·o star^⭑·iĝ·is mal·proksim^⭑·e, por^⭑
          sci^⭑·iĝ·i, kio far^⭑·iĝ·os kun^⭑ li ; kio·n ni aŭd^⭑·is kaj^⭑ sci^⭑·iĝ·is ? la^⭑
          Reĝ^⭑·o, al·met^⭑·int·e la^⭑ okul^⭑-vitr^⭑·ojn, ĉirkaŭ·rigard^⭑·is por^⭑ sci^⭑·iĝ·i kiu
          parol^⭑·as ; mi demand^⭑·is sci^⭑+vol^⭑·e, por^⭑ sci^⭑·iĝ·i, kiel^⭑ [li] progres^⭑·is .

antaŭ·sci^⭑·i

   (tr)

          Anticip³·e sci^⭑·i: ĉi^⭑ tio·n antaŭ·sci^⭑·ant·e, gard^⭑·u vi·n, por^⭑ ke^⭑ vi ne^⭑
          for·log^⭑·iĝ·u per^⭑ la^⭑ erar^⭑·o de^⭑ la^⭑ pek^⭑·ul·oj ; la^⭑ nomarĥ⁽⁺⁾·o kun^⭑ ĝem^⭑·o si·n
          ĵet^⭑·is sur^⭑ la^⭑ plank^⭑·on, kaj^⭑ antaŭ·sci^⭑·ig·is  , ke^⭑ li est^⭑·as
          grav^⭑·e mal·san^⭑·a ; la^⭑ unu^⭑·a part^⭑·o [de^⭑ la^⭑ histori^⭑·o] pov^⭑·us rest^⭑·i
          ne·rakont^⭑·it·a, ‐ ĝi tamen^⭑ don^⭑·os al^⭑ ni antaŭ·sci^⭑·ig·ojn, kaj^⭑ tia·j ĉiam^⭑
          est^⭑·as util^⭑·aj . {konjekt^⭑·i} , {diven^⭑·i}

ĉioscia

          Kiu sci^⭑·as ĉio·n, aŭ^⭑ tia ŝajn^⭑·as pro^⭑ tre^⭑ vast^⭑·a kompren^⭑·o: hom^⭑·o ne^⭑
          pov^⭑·us est^⭑·i tiel^⭑ saĝ^⭑·a kaj^⭑ ĉioscia . Doktor^⭑·o Ĉioscia ; la^⭑ di^⭑·o de^⭑
          abraham⁽⁺⁾·aj religi^⭑·oj […] est^⭑·as la^⭑ kre^⭑·ant·o de^⭑ la^⭑ mond^⭑·o, etern^⭑·a,
          ĉiopova, ĉioscia .

ek·sci^⭑·i

   (tr)

   1.
          Ricev^⭑·i aŭ^⭑ akir^⭑·i inform¹·on, iĝ^⭑·i sci^⭑·ant·a io·n: ek·sci^⭑·i la^⭑ ver^⭑·on;
          ek·sci^⭑·i pri^⭑ ies^⭑ intrig^⭑·oj; ek·sci^⭑·i grav^⭑·an nov^⭑·aĵ·on; kaj^⭑ ili ek·sci^⭑·is,
          ke^⭑ la^⭑ kest^⭑·o de^⭑ la^⭑ Etern^⭑·ul·o ven^⭑·is en^⭑ la^⭑ tend^⭑·ar·on ; kiam^⭑ 
          ek·sci^⭑·is, ke^⭑  intenc^⭑·as mal·bon^⭑·on kontraŭ^⭑ li, li dir^⭑·is al^⭑ la^⭑
          pastr^⭑·o  : Don⁽⁺⁾·u la^⭑ efod⁽⁺⁾·on .

   2.
          Per^⭑ spert^⭑·o aŭ^⭑ tra·viv^⭑·aĵ·o bon^⭑·e, ĝis·fund^⭑·e kompren^⭑·i: sed^⭑ kiam^⭑ mi
          dediĉ^⭑·is mi^⭑·an kor^⭑·on, por^⭑ ek·kon^⭑·i la^⭑ saĝ^⭑·ec·on kaj^⭑ ek·kon^⭑·i la^⭑
          mal·saĝ^⭑·ec·on kaj^⭑ sen·senc^⭑·ec·on, mi ek·sci^⭑·is, ke^⭑ ankaŭ^⭑ ĉi^⭑ tio est^⭑·as
          vent^⭑·aĵ·o .

mult^⭑·e~sci^⭑·a, mult^⭑+sci^⭑·a

          Hav^⭑·ant·a mult^⭑·ajn sci^⭑·ojn, vast^⭑·e pri^⭑ divers^⭑·aj tem^⭑·oj aŭ^⭑ profund^⭑·e pri^⭑
          unu^⭑ tem^⭑·o: Val^⭑-de·mar^⭑·o  est^⭑·is mal·humil^⭑·a kaj^⭑ fier^⭑·a, sed^⭑ ankaŭ^⭑
          mult^⭑·e~sci^⭑·a kaj^⭑ spert^⭑·a . loĝ^⭑·ej·on, kiu·n [li] ek·konstru^⭑·is per^⭑ si^⭑·a
          mul^⭑-te^⭑-sci^⭑·ant·a prudent^⭑·o ; li est^⭑·as mult^⭑+sci^⭑·a, simpati¹·a, traf^⭑·e
          re·ag^⭑·ant·a, foj^⭑·e atak^⭑·ant·a .

mal·sci^⭑·o

          Plen^⭑·a ne·sci^⭑·o, ne·inform¹·it·ec·o: ili tre^⭑ mir^⭑·is pro^⭑ ni^⭑·a mal·sci^⭑·o ; en^⭑
          feliĉ^⭑·a mal·sci^⭑·o  pas^⭑·as la^⭑ temp^⭑·on inter^⭑ amik^⭑-in^⭑·oj .
          {stult²·ec·o}

ne·sci^⭑·ul·o

          Tiu, kiu ne^⭑ sci^⭑·as io·n, ne^⭑ hav^⭑·as mult^⭑·ajn sci^⭑·ojn: Karl⁽⁺⁾·o ĉiam^⭑
          sent^⭑·is si·n ne·sci^⭑·ul·o apud^⭑ li .

sci^⭑-pov^⭑·i

   (tr)

          {Kapabl^⭑·i} far^⭑·i io·n dank^⭑·e al^⭑ akir^⭑·it·aj sci^⭑·oj kaj^⭑ praktik^⭑·a
          ekzerc^⭑·ad·o: sci^⭑-pov^⭑·i la^⭑ hispan^⭑·an lingv^⭑·on; la^⭑ kvin^⭑+jar^⭑·a Ludovik^⭑·o jam^⭑
          sci^⭑-pov^⭑·is leg^⭑·i kaj^⭑ skrib^⭑·i rus^⭑·e ; ili sci^⭑-pov^⭑·is konserv^⭑·i sufiĉ^⭑·e
          liber^⭑·an komun^⭑·um·an aranĝ^⭑·on.

sci^⭑-vol^⭑·i

          Dezir^⭑·i sci^⭑·i io·n: ĉiu sci^⭑-vol^⭑·is, kiel^⭑ tio ebl^⭑·us mi eg^⭑·e sci^⭑-vol^⭑·is
          pri^⭑ ĉio, kio rest^⭑·is al^⭑ mi kaŝ^⭑·it·a ; mi sci^⭑-vol^⭑·is, kiu est^⭑·as la^⭑
          ali^⭑·a person^⭑·o, kiu kandidat¹·iĝ·is al^⭑ la^⭑ redaktor^⭑·ec·o ; tio ten^⭑·as kaj^⭑
          interes^⭑·as la^⭑ aŭd^⭑·ant·ar·on, ĉar^⭑ ili sci^⭑-vol^⭑·as pri^⭑ la^⭑ ŝajn^⭑·a
          kontraŭ·dir^⭑·o ; si·n {demand^⭑·i}

sci^⭑+vol^⭑·a

          Dezir^⭑·ant·a sci^⭑·i io·n: la^⭑ knab^⭑·in·oj sci^⭑+vol^⭑·e rigard^⭑·is la^⭑ tut^⭑·an
          loĝ^⭑·ej·on ; la^⭑ mastr^⭑·o […] sci^⭑+vol^⭑·a sekv^⭑·is li·n sen·bru^⭑·e ; ŝi est^⭑·is
          tre^⭑ sci^⭑+vol^⭑·a, kaj^⭑ tial^⭑ ŝi sur^⭑ la^⭑ promen^⭑·ej·o tuj^⭑ komenc^⭑·is parol^⭑·ad·on
          kun^⭑ la^⭑ ali^⭑+land^⭑·a sinjor^⭑·o ; je^⭑ la^⭑ vid^⭑·o de^⭑ la^⭑ vir^⭑·in·o ek·flor^⭑·is la^⭑
          flor^⭑·oj sur^⭑ la^⭑ ter^⭑·o, kaj^⭑ el^⭑ la^⭑ ĉiel^⭑·o sur^⭑ ŝi·n ek·cel^⭑·is mil^⭑-jard⁽⁺⁾·oj da^⭑
          sci^⭑+vol^⭑·aj okul^⭑·oj .

sci^⭑-vol^⭑·o, sci^⭑+vol^⭑·ec·o

          Dezir^⭑·o sci^⭑·i io·n: ŝi^⭑·a sci^⭑-vol^⭑·o kaj^⭑ dezir^⭑·o est^⭑·is tiel^⭑ ekscit^⭑·it·aj,
          ke^⭑ ŝi fin^⭑·e dir^⭑·is […] ; la^⭑ pastr^⭑-in^⭑·o vojaĝ^⭑·is nokt^⭑·e […] por^⭑ ŝirm^⭑·i
          si·n de^⭑ la^⭑ sci^⭑-vol^⭑·o kaj^⭑ respekt^⭑·em·aj salut^⭑·oj de^⭑ la^⭑ loĝ^⭑·ant·oj ;
          mult^⭑·aj person^⭑·oj al·iĝ^⭑·as al^⭑ la^⭑ esperant^⭑·ism·o pro^⭑ simpl^⭑·a sci^⭑+vol^⭑·ec·o ;
          kun^⭑ esprim^⭑·o de^⭑ kun·sent^⭑·o kaj^⭑ iom^⭑ da^⭑ sci^⭑+vol^⭑·ec·o ; la^⭑ enket¹+juĝ^⭑·ist·o,
          mal^⭑·e, rigard^⭑·is mi·n kun^⭑ sci^⭑-vol^⭑·o .

sci^⭑+vol^⭑·em·a

          Konstant^⭑·e inklin^⭑·a ek·sci^⭑·i afer^⭑·ojn: mi est^⭑·as sci^⭑+vol^⭑·em·a hom^⭑·o, kiu
          oft^⭑·e vol^⭑·as esplor^⭑·i nov^⭑·ajn kamp^⭑·ojn ili vol^⭑·is vid^⭑·i, kiel^⭑ ir^⭑·as la^⭑
          vetur^⭑·ad·o […] ĉar^⭑ ili est^⭑·is tre^⭑ sci^⭑+vol^⭑·em·aj ; unu^⭑ el^⭑ la^⭑
          telefon¹·ist·in·oj, [...] kiu est^⭑·as iom^⭑ pli^⭑ sci^⭑+vol^⭑·em·a ol^⭑ ŝi dev^⭑·us,
          sub·aŭskult^⭑·is telefon¹·an al·vok^⭑·on de^⭑ kol^⭑·eg·in·o {esplor^⭑·em·a}

   Rim.: Pro^⭑ ali^⭑+lingv^⭑·aj influ^⭑·oj, mult^⭑·aj parol^⭑·ant·oj ne^⭑ disting^⭑·as inter^⭑
   sci^⭑+vol^⭑·a kaj^⭑ sci^⭑+vol^⭑·em·a. Ĝeneral¹·e sci^⭑-vol^⭑·o refer⁽⁺⁾·as al^⭑ la^⭑ dezir^⭑·o sci^⭑·i unu^⭑
   specif⁹·an afer^⭑·on, dum^⭑ sci^⭑+vol^⭑·em·o kutim^⭑·e refer⁽⁺⁾·as al^⭑ konstant^⭑·a inklin^⭑·o vol^⭑·i
   ek·sci^⭑·i pri^⭑ divers^⭑·aj afer^⭑·oj. En^⭑ mult^⭑·aj okaz^⭑·oj sci^⭑-vol^⭑·o est^⭑·as
   mal·long^⭑·e~daŭr^⭑·a mens³·a stat^⭑·o, dum^⭑ sci^⭑+vol^⭑·em·o est^⭑·as long^⭑·e~daŭr^⭑·a ec^⭑·o de^⭑ ies^⭑
   person^⭑·ec·o.

sci^⭑+vol^⭑·em·o

          Konstant^⭑·a inklin^⭑·o ek·sci^⭑·i afer^⭑·ojn: nur^⭑ mal·mult^⭑·aj vol^⭑·as lern^⭑·i
          fremd^⭑·an lingv^⭑·on pro^⭑ nur^⭑·a sci^⭑+vol^⭑·em·o ; mal·ben^⭑·a mi^⭑·a sci^⭑+vol^⭑·em·o, kiu
          dev^⭑·ig·is mi·n sur·grimp³·i la^⭑ krad^⭑·on de^⭑ mi^⭑·a sub·plafon^⭑·a fenestr^⭑·et·o,
          kiam^⭑ ek·est^⭑·is tiu tumult^⭑·o ekster^⭑·e .

sci^⭑-vol^⭑·em·ul·o

          Hom^⭑·o sci^⭑+vol^⭑·em·a: oni aŭskult^⭑·is interes^⭑·ajn preleg⁸·ojn kaj^⭑
          part^⭑·o-pren^⭑·is diskut¹·ojn, kaj^⭑ ŝajn^⭑·as ke^⭑ neniam^⭑ la^⭑ diskut¹·o-temp^⭑·o
          sufiĉ^⭑·is por^⭑ la^⭑ sci^⭑-vol^⭑·em·ul·oj ; kre^⭑·iĝ·is ankaŭ^⭑ mar^⭑+bord^⭑·aj hom^⭑·aj
          viv^⭑-manier^⭑·oj: histori^⭑·o, kultur¹·o kaj^⭑ lingv^⭑·o, dank^⭑·e al^⭑ kiu·j la^⭑
          loĝ^⭑·ant·ar·o nun^⭑ log^⭑·as sci^⭑-vol^⭑·em·ul·ojn kaj^⭑ vojaĝ^⭑·ant·ojn ; ni ir^⭑·as
          preter^⭑ la^⭑ flegm^⭑·a polic^⭑·an·o kaj^⭑ ar^⭑·et·o da^⭑ sci^⭑-vol^⭑·em·ul·oj, star^⭑·ant·aj
          sur^⭑ la^⭑ trotuar^⭑·o kaj^⭑ lev^⭑·int·aj la^⭑ kap^⭑·ojn al^⭑ lum^⭑·ig·it·aj fenestr^⭑·oj de^⭑
          la^⭑ lokal⁽⁺⁾·o .

pov^⭑·o-sci^⭑·i

   (tr)

          {Sci^⭑-pov^⭑·i} : li pov^⭑·o-sci^⭑·is naĝ^⭑·i ; pov^⭑·o-sci^⭑·i parol^⭑·i Jud³·e ; pov^⭑·o-sci^⭑·i
          lud^⭑·i harp^⭑·on ; far^⭑·i bon^⭑·on ili ne^⭑ pov^⭑·o-sci^⭑·as ; ili ne^⭑ hont^⭑·as, eĉ^⭑ ne^⭑
          pov^⭑·o-sci^⭑·as ruĝ^⭑·iĝ·i ; pov^⭑·o-sci^⭑·i pret^⭑·ig·i la^⭑ […] sup^⭑·on plej^⭑ bon^⭑+gust^⭑·e ;
          oni dev^⭑·as pov^⭑·o-sci^⭑·i port^⭑·i kaj^⭑ gard^⭑·i si^⭑·an person^⭑·an dign³·on .

   Rim.: En^⭑ la^⭑ modern¹·a lingv^⭑·o la^⭑ form^⭑·o „sci^⭑-pov^⭑·i“ (t.e. pov^⭑·i per^⭑ sci^⭑·o)
   est^⭑·as prefer^⭑·at·a.

   [artikol^⭑-versi⁹·o: 1.135 2024/01/29 09:23:17 ]
     __________________________________________________________________