vidu ankaŭ la klarigojn
sekv·/·i

sekv·i

   (tr)

   1.
          Ir·i post mov·iĝ·ant·a objekt·o  person·o, {post·ir·i} : ŝi sekv·is la
          send·it·ojn de  kaj far·iĝ·is li·a edz·in·o ; [Mart·a] ir·is tiel
          rapid·e, ke Klar·o apenaŭ pov·is ŝi·n sekv·i ; la labor·ist·in·oj sekv·is
          ŝi·n per si·aj rigard·oj, la pli jun·aj kun simpati¹·o […], la pli
          mal·jun·aj kun kompat·o (vd {akompan·i} ); ; la knab·in·o sekv·is ĝi·n
          per la okul·oj ; sekv·i iu·n per la pens·o; nur bon·o kaj favor·o
          sekv·as mi·n en la daŭr·o de mi·a tut·a viv·o . {post·ven·i}

   2.
          Ag·i konform·e al, de·pend·e je...

        a)
                Mens³·e atent·i pri io okaz·ant·a; far·i la sam·an rezon¹·ad·on,
                kiel iu ali·a, kapt·i la signif·on de ties vort·oj  pens·oj:
                sekv·i (konstant·e vizit·i kaj praktik·i) kurs¹·on; ĉiu sekv·as
                kun interes·o la mal·facil·an batal·ad·on ; est·as mal·facil·e
                sekv·i vi·ajn pens·ojn .

        b)
                Divid·i ies opini·on, mor·ojn, kondut·on; al·pren·i kiel
                model·on, mastr·on: kaj  vok·is la Zebu⁽⁺⁾-lun-id·ojn kaj la
                Naftaliidojn al  , kaj li·n sekv·is dek mil vir·oj ;
                ne sekv·u ali·ajn di·ojn el la di·oj de la popol·oj, kiu·j est·as
                ĉirkaŭ vi ; ne sekv·u mal·bon·ajn hom·ojn, kaj ne dezir·u est·i
                kun ili .

        c)
                Ir·i laŭ io  ag·i konform·e al io, kio gvid·as: sekv·i voj·on;
                vi ne sekv·is la konsil·on ; laŭ li·a ekzempl·o sekv·is
                general·o  en 1885 ; sekv·i kutim·on, metod¹·on; sekv·u
                la paŝ·o-sign·ojn de pi·ul·oj ; ili sekv·u Mi·ajn leĝ·ojn kaj
                observ·u Mi·ajn decid·ojn kaj plen·um·u ili·n ; [ili] sekv·as la
                obstin·ec·on de si·a kor·o ; egal·e kiel la sekv·ad·o de gust·oj
                person·aj  naci·aj, est·as sen·frukt·a kaj danĝer·a, ankaŭ la
                sekv·ad·o de teori·aj princip·oj, se ni ne demand·as ni·n, kia·n
                praktik·an signif·on ili hav·as .

   3.
          Okaz·i post io: post somer·o sekv·as aŭtun·o; tag·o tag·on sekv·as, sed
          ne simil·as ; el la dir·it·aĵ·o ni pov·as el·tir·i la sekv·ant·an (jen·an)
          regul·on ; la diferenc·on vi kompren·os plej bon·e el la sekv·ant·aj
          ekzempl·oj .

   4.
          Okaz·i post io, rezult²·e de ĝi, est·i motiv¹·it·a  kaŭz·it·a de ĝi: el
          tio sekv·as, ke […] ; nun ni rigard·u, kio sekv·as el ĉio, kio·n ni
          supr·e dir·is .

sekv·o

   1.
          Io, kio {sekv·as^4} , {konsekvenc·o} : tio est·as tut·e natur·a sekv·o
          ; vi ne […] pens·is pri la sekv·oj ; li ne pov·is disting·i, ĉu [la
          varm·eg·o] est·as sekv·o de la efektiv·a fajr·o, ĉu de li·a tro grand·a
          ard³·o de am·o ; sekv·o-riĉ·a sukces·o.

   2.
          {Vic·o} : tio fakt¹·o rest·os dum sekv·o de cent jar·oj ; televid⁸·a
          bild¹·o-sekv·o .

sekv·e

          Kiel sekv·o, {do} , {konsekvenc·e} : la surtut·o est·as aĉet·it·a de
          mi, sekv·e ĝi aparten·as al mi ; ĉiu·j parenc·oj de mi·a edz·in·o est·as
          mi·aj bo·parenc·oj, sekv·e ŝi·a frat·o est·as mi·a bo·frat·o […] ; ĝis nun
          ne est·is, sekv·e ne pov·as est·i ; ili ne est·is en grand·a nombr·o,
          ili·a ord·ig·o sekv·e daŭr·is mal·long·e .

sekv·e de, sekv·e al

   (prepozici·aĵ·o)

          En la sekv·o de, {post} , {pro} ...: la serv·ist·oj, si·a+vic·e, sekv·e
          de ge·edz·iĝ·oj […] pli·ig·os la labor-kapabl·ojn ; student·o rajt·as
          plen·um·i antaŭ·e aprob·it·an esplor-labor·on kaj gajn·i kvin poent·ojn
          sekv·e al la pozitiv¹·a juĝ·o de la esplor-raport·o .

sekv·aĵ·o

   1.
          Tio, kio sekv·as: ŝi·a sekv·aĵ·o est·as mal·dolĉ·a kiel absint·o […] ;
          el kaŭz·o ne·komplet²·a ne pov·as nask·iĝ·i sekv·aĵ·o komplet²·a ; antaŭ·aĵ·o
          kaj sekv·aĵ·o ; for·ĵet·aĵ·oj, […] industri·aj  komerc·aj rub·aĵ·oj,
          sekv·aĵ·oj de privat·a ag·ad·o .

        a)
                pli-mal·pli fru·aj kaj daŭr·aj komplik¹·aĵ·oj, aper·ant·aj 
                rest·ant·aj post mal·san·o  operaci¹·o.

        b)
                {Daŭr·ig·o} : „Trans la spegul·o kaj kio·n  trov·is tie“
                […] est·as sekv·aĵ·o deen Mir-land·o“ .

   2.
          {vic·o.}

sekv·ig·i

   1.
          Far·i  zorg·i, ke iu  io est·u sekv·ant·a  sekv·at·a: la
          polic·estr·o sekv·ig·is la suspekt·at·ajn fremd·ul·ojn; sekv·ig·i leter·on
          (ŝanĝ·int·e la adres·on, re·don·i leter·on al la poŝt·o por ke ĝi
          ating·u la for·est·ant·an adres·ul·on); (ĉe ĵongl·ad·o) tri+objekt·a duŝ²·o
          51 est·as ekscit·at·a sekv·o, ĉar ne ebl·as sekv·ig·i 3 kaj 51 .

   2.
          {Rezult²·ig·i}  konsekvenc·ig·i; {kaŭz·i} : tia al·iĝ·o cert·e sekv·ig·os
          ali·ajn; produkt·ad·o mal·pli kar·a sekv·ig·as pli·an vend·ad·on kaj
          produkt·ad·on; mi est·as mal·san·a sed tio ne sekv·ig·as, ke mi ne
          pov·as manĝ·i ( {kun·tren·i} ); la vakcin⁸·o […] sekv·ig·is la kre·ad·on
          de antikorp⁽⁺⁾·oj, kiu·j plej+part·e neni·ig·is la virus⁹·ojn ; administr·aj
          re·form·oj, mal·centr·ig·oj kaj privat·ig·oj, kiu·j pov·as sekv·ig·i
          interes-konflikt²·ojn kaj mank+hav·ajn kontrol·ojn .

sekv·ont·a

          Kiu sekv·os: [li] ordon·is, ke en la sekv·ont·a tag·o li prezent·u
          si·ajn sub·ul·ojn ; dum la dek sekv·ont·aj jar·oj vi komenc·os milit·on
          ; la sekv·ont·a temp·o glor·ig·os la apud·mar·an voj·on ; de la sekv·ont·a
          tag·o Mart·a dev·is komenc·i la profesi·on de kudr·ist·in·o . {ven·ont·a}

sekv·ul·o

          Tiu, kiu sekv·as ali·an, spac·e  temp·e; {post·e·ul·o} : Oto la 1-a,
          la sekv·ul·o de Henrik⁽⁺⁾·o la 1-a ; kiu, post la mort·o de la vok·ist·o
           , far·iĝ·is li·a sekv·ul·o ?

sin⁸-sekv·o, inter·sekv·o

   1.
          Ar·o da ·oj regul·e met·it·aj unu post la ali·a: laŭ la ŝtup·ar·o
          star·is sin⁸-sekv·o da soldat·oj. sin⁸-sekv·o de tri nukleotid⁽⁺⁾·oj, pro la
          ord·o de la baz¹·oj (adenin⁽⁺⁾·o, citosin⁽⁺⁾·o, guanin⁽⁺⁾·o  uracil⁽⁺⁾·o), don·as
          la kod⁹·on por unu amin⁽⁺⁾·o-acid·o en protein⁹·a molekul¹·o .

   2.
          Ar·o da okaz·aĵ·oj est·iĝ·int·aj unu post la ali·a: sin⁸-sekv·o da
          aventur·oj; tabel·o de inter·sekv·ad·o (de reĝ·oj).
          konsonant-sinsekvoj ; sin⁸-sekv·o de subjektiv²·aj asert¹·oj kaj de
          histori·aj fals·aĵ·oj ; la arb·oj est·as hak·it·aj laŭ antaŭ·e el·pens·it·a
          kaj decid·it·a inter·sekv·o ; [en la] afrik⁸+ans⁽⁺⁾·a [lingv·o] en pli
          long·aj fraz¹·oj kun pli da help-verb·oj la inter·sekv·o de la vort·oj
          est·as tut·e mal·sam·a ol en la nederland⁸·a .

sin⁸+sekv·a, inter·sekv·a

          Sekv·ant·aj unu la ali·an, prezent·ant·a sin⁸-sekv·on: aper·is vent·o, ĝi
          ven·is en form·o de sin⁸+sekv·aj puŝ·oj ; li ne manĝ·us tio·n  tri
          tag·ojn inter·sekv·ajn .

sekv·i per la okul·oj, sekv·i okul·e, okul-sekv·i

   (tr)

          Malgraŭ ĝi·a mov·iĝ·o konstant·e rigard·i al...: sorĉ·it·e ŝi
          aŭskult·et·is li·ajn vort·ojn, sekv·is okul·e li·ajn elegant¹·ajn
          mov·iĝ·ojn ; [li] streĉ·is la tenden·on kaj paf·is la sag·on supr·en en
          la ĉiel·on, pli alt·en ol oni pov·is sekv·i ĝi·n per la okul·oj ;  […] star·as mez·e por okul-sekv·i la for·ir·ant·ajn gast·ojn .

post·sekv·i

   (tr)

          Sekv·i {^1} , {^3} , {^4} :  post·sekv·is li·n [el la
          dorm·o-ĉambr·o] kaj help·is ali+vest·iĝ·i ; mi hav·as nek la inklin·on,
          nek la rimed·ojn por ten·i [la stud¹·ot·ajn best·ojn] en kapt·it·ec·o,
          ankaŭ ne la bezon·at·an lert·ec·on por post·sekv·i ili·n en ili·aj ir·oj
          ;  — unu el post·sekv·ant·oj de  rakont·as,
          ke la kon·at·a vojaĝ·ist·o-esplor·ant·o  , […]
          propon·is por facil·ig·i stud¹·on de la ekzist·ant·aj natur·aj lingv·ojmodif³·i ili·an gramatik·on laŭ la model·o de la lingv·o tatar⁽⁺⁾·a ; unu
          nokt·on li·a 9-jar·a fil·o post·sekv·is si·an patr·on kaj vid·is la
          strang·an, bru·an pres-maŝin·on ; per lac·aj okul·oj li post·sekv·is
          tra·kur·ant·ajn preter li vagon·ojn .

          Rim.: Ĉi tiu vort·o ne aper·as en PIV-oj, ebl·e ĉar la prefiks·o
          _post_ est·as konsider·ebl·a pleonasm²·o kaj ĝi·a particip·a form·o ne
          akord¹·as kun la Zamenhof·a senc·o, sed la vort·o tamen aper·as.

post·sekv·ant·a

   1.
          Kiu post·sekv·as.

   2.
          Est·ant·a post la sekv·ant·a: la sekv·ant·a tag·o pas·is tre bon·e, la
          post·sekv·ant·a pas·is jam pli mal·rapid·e ; la post·sekv·ant·an tag·on,
          ne·long·e antaŭ la vesper·o,  kaj  al·ven·is en la
          tend·on de  kaj  .

post·sekv·o

          {Sekv·o^1} aper·ant·a iom distanc¹·e de la kaŭz·o: ni hav·is tia·jn
          rendevu¹·ojn, kiam la knab·in·oj for·don·as si·n la tut·ajn, forges·ant·e
          pri la moral¹·o, pri post·sekv·oj, pri hont·o, pri ĉio en la mond·o ;
          post serioz·a observ·ad·o sur [la kap·o] est·is bon·e vid·ebl·a
          post·sekv·o de tiu bat·o ; la administr·ad·o kun si·a post·sekv·o de
          paper·aĵ·oj mal·help·as la liber·an kur·on .

   [artikol-versi⁹·o: 1.134 2023/10/21 06:31:44 ]
     __________________________________________________________________