vidu ankaŭ la klarigojn
sepult⁽⁺⁾·/·i

sepult⁽⁺⁾·i

   (tr)

          Pri·zorg·i la kadavr¹·on de mort·int·o per {en·tomb·ig·o} , brul·ig·o 
          ali·a mor·a proced³·o: la re·ĝin²·o  sepult⁽⁺⁾·is si·an edz·on […]
          en tomb·on […] grandioz¹·an ; ne nur ĉerk·o-ĉar²·e ŝanĝ·iĝ·as la sepult⁽⁺⁾·a
          kultur¹·o, pli alt·an ŝpar-efik·on jam kun·port·is la aktual⁴·a
          mult+obl·iĝ·o de urn·aj en·ter·ig·oj ; li·aj amik·oj kaj parenc·oj
          kun·ven·is ĉe sepult⁽⁺⁾·ist·ej·o, la raben·o ĉant⁽⁺⁾·is funebr·an kadiŝ⁽⁺⁾·on per
          fort·a, klar·a voĉ·o, kiu gvid·is la lament⁴·ant·ojn .

sepult⁽⁺⁾·o

          Part·o de {funebr·o} kiam oni pri·zorg·as la korp·on de la mort·int·o:
          Vil~el·a pri·zorg·is la sepult⁽⁺⁾·on, la mort-okult²·ojn, kaj la inventar⁽⁺⁾·on
          ; pluv·eg·o […] traf·is ĉe la urb·o-lim·o sepult⁽⁺⁾·o-procesi¹·on de
          eks·iĝ·int·a brigad²·estr·o .

sepult⁽⁺⁾·ej·o

          Lok·o por rest·aĵ·oj de mort·int·oj; {tomb·o} : la sekv·aj pap·oj […]
          oft·e vizit·is la sepult⁽⁺⁾·ej·on de la apostol¹·o, situ⁸·ant·a en la
          {kript²·o} de lok·a katedral²·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.18 2023/10/21 06:31:44 ]
     __________________________________________________________________