sever⭑·/·a

sever⭑·a

   1.
          Ne⭑ toler⭑·ant·a for·flank⭑·iĝ·on de⭑ regul⭑·o kaj⭑ sen·indulg⭑·e pun⭑·ant·a pro⭑
          tia for·flank⭑·iĝ·o: sever⭑·a sed⭑ just⭑·a instru⭑·ist·o; sever⭑·a
          {disciplin²·o} ; li per⭑ sever⭑·a ordon⭑·o admon⭑·is, ke⭑ ili dir⭑·u ĉi⭑ tio·n
          al⭑ neniu ; Jesu³·o sever⭑·e admon⭑·is la⭑ mal·pur⭑·an spirit⭑·on ; mi far⭑·is
          al⭑ ili sever⭑·an riproĉ⭑·on ; mi vi·n tim⭑·is, ĉar⭑ vi est⭑·as hom⭑·o sever⭑·a
          ; sever⭑·e preciz⭑·ig·i la⭑ signif⭑·on ; se⭑ ni dezir⭑·as parol⭑·i sever⭑·e
          regul⭑·e ; sever⭑·a ne·tuŝ⭑·ebl·ec·o de⭑ ni⭑·a fundament⭑·o est⭑·as la⭑ plej⭑
          grav⭑·a kaŭz⭑·o de⭑ ni⭑·a ĝis⭑~nun⭑·a progres⭑·ad·o ; Di⭑·o long⭑·e pacienc⭑·as, sed⭑
          sever⭑·e rekompenc⭑·as ; ju⭑ hom⭑·o pli⭑ fier⭑·a, des⭑ pun⭑·o pli⭑ sever⭑·a ;
          negoc⭑·aj afer⭑·oj est⭑·as sever⭑·aj ; ne⭑ ĉio·n oni dev⭑·as sever⭑·e ekzamen⭑·i
          . {bagatel⭑·em·a} , {ĉikan⭑·em·a} , {pedant¹·a^1} , {strikt⁽⁺⁾·a^2}

   2.
          Akr⁽⁺⁾·e {mal·mild²·a} ; mal·facil⭑·e el·ten⭑·ebl·a; sufer⭑·ig·a: sang⭑·o-verŝ⭑·o
          kruel⭑·a kaj⭑ sever⭑·a ; ŝi⭑·a vizaĝ⭑-esprim⭑·o far⭑·iĝ·is ankoraŭ⭑ pli⭑
          mal·varm⭑·a kaj⭑ sever⭑·a ; ĉu⭑ oni hav⭑·os mild²·an ĉu⭑ sever⭑·an vintr⭑·on .
          {drast⁹·a} , {fer⭑·a} , {kruel⭑·a} , {rigid⭑·a} , {rigor³·a} , {sen·ced⭑·a} ,
          {sen·kompat⭑·a}

sever⭑·ig·i

   (tr)

          Ig⭑·i pli⭑ sever⭑·a, akr⭑·a, drast⁹·a: polic⭑·aj kaj⭑ cenzur¹·aj rimed⭑·oj est⭑·is
          pli·sever⭑·ig·it·aj .

mal·sever⭑·a

   1.
          {Mild²·a} , pacienc⭑·a, {toler⭑·em·a} al⭑ kontraŭ·regul⭑·aĵ·oj: sinjor⭑·oj […]
          bon⭑·aj kaj⭑ mal·sever⭑·aj ; li ordon⭑·is al⭑ la⭑ cent⭑·estr·o gard⭑·i Paŭl⭑·on
          kun⭑ mal·sever⭑·ec·o, kaj⭑ ne⭑ mal·permes⭑·i al⭑ iu ajn⭑ el⭑ li⭑·aj amik⭑·oj li·n
          vizit⭑·i ; vi⭑·a patr⭑·o, tro⭑ mal·sever⭑·a, kuraĝ⭑·ig·is ĉi⭑ tiu·jn hom⭑·ojn ;
          la⭑ okul⭑·oj […] rigard⭑·is ia+foj⭑·e sub⭑ la⭑ sulk⭑·o-plen⭑·a frunt⭑·o
          inteligent¹·e kaj⭑ mal·sever⭑·e ; vizaĝ⭑·o prudent⭑·a, nobl⭑·a kaj⭑ mal·sever⭑·a
          ; vi⭑·a mal·sever⭑·ec·o dev⭑·as fortik⭑·ig·i li·n en⭑ li⭑·aj diboĉ⭑·aĵ·oj ;
          malgraŭ⭑ la⭑ tut⭑·a li⭑·a negativ²·ism·o, li est⭑·as en⭑·e tre⭑ mal·sever⭑·a hom⭑·o
          .

   2.
          Mild²·a, ne⭑ tre⭑ akr⭑·a, mal·fort⭑·e sufer⭑·ig·a: kiel⭑ kares⭑·a kaj⭑ mal·sever⭑·a
          est⭑·is ĝi⭑·a maten⭑·o ; mal·sever⭑·an vintr⭑·on ni hav⭑·as en⭑ ĉi⭑ tiu jar⭑·o.
          {mal·drast⁹·a} , {seren²·a}

mal·sever⭑·ig·i

   (tr)

          Ig⭑·i mal·pli⭑ sever⭑·a, mal·pli⭑ drast⁹·a, pli⭑ mild²·a: onkl⭑·o  prov⭑·is
          aper⭑·ig·i sek⭑·an rid⭑·et·on por⭑ mal·sever⭑·ig·i si⭑·an kontraŭ·dir⭑·on de⭑ mi⭑·a
          patr⭑·in·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.24 2024/01/16 09:24:29 ]
     __________________________________________________________________