vidu ankaŭ la klarigojn
sign·/·o

sign·o

   1.
          Io ajn percept¹·ebl·a (strek·o, desegn·aĵ·o, figur·o, bild¹·o, objekt·o,
          gest·o), kio el·vok·as en la spirit·on ide·on pri ali·a afer·o; ekster·a
          disting·il·o: far·i sign·ojn per la okul·oj, […] per la lip·oj ; li
          […] kun rid·et·o sur la lip·oj per la okul·oj inter·ŝanĝ·ad·is kun la
          koleg·oj sign·ojn de inter·kompren·iĝ·o ; li farad⁽⁺⁾·is sign·ojn per la
          man·o, lev·ad·is la ĉapel·on kaj kri·ad·is al ili ; li […] respond·ad·is
          ŝi·ajn sign·ojn per ali·aj sign·oj, kiu·j esprim·ad·is li·an absolut·an
          ne·kompren·ad·on ; la hom·oj pren·is tio·n kiel bon·an sign·on, kaj
          rapid·is cert·iĝ·i […] ; vid·ant·e en tiu ĉi renkont·o mal·bon·an
          sign·on, sinjor·in·o Ann·et·o vol·is jam re·ir·i ; ĉie oni vid·is sign·ojn
          de mal·ĝoj·o ;  sign·o ne rest·is, kie urb·o est·is ; kongres·oj
          far·at·aj sub la sign·o de la verd·a standard·o ; la verd·a stel·o
          ĉes·os est·i mal·kuraĝ·a sign·o de silent·o, ĝi far·iĝ·os sign·o de
          labor·o ; sign·o kaj atent·ig·il·o ; star·ig·u al vi gvid·ajn ŝton·ojn,
          aranĝ·u al vi voj-sign·ojn, atent·u la voj·on, laŭ kiu vi ir·is ;
          memor-sign·o ; la Vatikan⁽⁺⁾·o prefer·as pra·an komunik·il·on: blank·an
          fum-sign·on .

   2.
          Element¹·o de konvenci²·a ar·o da esprim·il·oj uz·at·aj por prezent·i
          inform¹·ojn; precip·e liter·o de {alfabet·o} , {cifer·o} ,
          {interpunkci·aj} sign·oj, la son·oj de parol·o: demand·o-sign·o (?);
          kri-sign·o  ek·kri·a sign·o (!); egal·o-sign·o (=); pli·o-sign·o (  );
          la Ĥin⁽⁺⁾·oj labor·u mult·ajn jar·ojn super la lern·ad·o de si·a skrib·a
          lingv·o kun ĝi·aj 40000 divers·aj sign·oj ; hav·i ankoraŭ sign·on de
          demand·o (demand·o-sign·on, do: est·i tut·e ne·cert·a). {datum⁽⁺⁾·o}
          {signal·o} , {simbol¹·o}

   3.
          (de {nombr·o} ) {sign·um·o} , la ec·o de nombr·o est·i {pozitiv¹·a} 
          {negativ²·a} : pozitiv¹·a  plus⁸·a, negativ²·a  minusa sign·o de
          variabl⁽⁺⁾·o (ĝi·a pozitiv¹·ec·o, negativ²·ec·o), de funkci¹·o (la sign·o de
          ĝi·a valor·o); se la sign·o de kontinu⁴·a funkci¹·o ŝanĝ·iĝ·as inter 
          kaj  , tiu nepr·e {nul·iĝ·as} ĉe iu punkt·o de interval⁽⁺⁾·o 
          ; produt⁽⁺⁾·o est·as pozitiv¹·a, se kaj nur se la du faktor²·oj hav·as
          sam·an sign·on; la kartezi⁽⁺⁾·a pri·sign·a regul·o (regul·o lig·ant·a la
          nombr·on da strikt⁽⁺⁾·e pozitiv¹·aj radik·oj de polinom⁽⁺⁾·o kaj la nombr·on
          da sign·o-ŝanĝ·oj en la vic·o de ĝi·aj koeficient¹·oj) .

          Rim.: Tem·as kompren·ebl·e pri metafor¹·a uz·o de la tipografi¹·a senc·o
          de vort·osign·o“, ĉar pozitiv¹·ec·o kaj negativ²·ec·o de nombr·o pov·as
          est·i indik³·it·aj per·e de la {plus⁸·o}  {minuso} , kiu aper·as en
          ĝi·a cifer·a prezent·o. Ĉar pozitiv¹·ec·o kaj negativ²·ec·o ne est·as per
          si mem matematik¹·aj objekt·oj, oni oft·e prefer·as parol·i pri la
          {sign·um·o} de nombr·o, t.e. pri la valor·o, kiu·n al·pren·as ĉe ĝi la
          koncern·a funkci¹·o. La pli tradici¹·a form·osign·orest·as tamen
          uz·at·a, precip·e en kun·met·aĵ·oj, kiel sam+sign·a, kontraŭ·sign·a,
          sign·o-ŝanĝ·o...

sign·i

   (tr)

   1.
          Est·i sign·o pri, {montr·i} : sign·i la voj·on; li·a fizionomi¹·o sign·is
          plen·an sen·zorg·ec·on; tia obstin·o kaj sen·kritik·o sign·as ia·n
          ne·scienc·em·an spirit·o-stat·on.

   2.
          Far·i sign·on al iu, {atent·ig·i} iu·n per sign·o: mi sign·is al la
          fiakr²·ist·o; ni sign·as la fremd·ajn son·ojn per liter·oj en kramp·oj ;
          ĉiu dev·as sur si·a propr·a fingr·o sign·i tiu·jn ĉi punkt·ojn ; ili
          gest·e sign·is al si·aj kompani¹·an·oj en la ali·a ŝip·et·o, ke ili ven·u
          kaj help·u ili·n ; Johan·o kap-sign·is al li adiaŭ·on ; por la sign·ad·o
          de numeral⁽⁺⁾·oj ord·aj oni al·don·as la fin·iĝ·on de la adjektiv·o .
          {signal·i} , {mark·i} , {gest·i}

   3.
          Disting·ig·i iu·n  io·n per sign·o, {signif·i} : tiu verk·o sign·as
          epok·on en la dram¹·a literatur·o; tiu decid·o sign·as grav·an paŝ·on en
          la histori·o de ni·a mov·ad·o; la verd·an standard·on tre alt·e ni
          ten·os: ĝi sign·as la bon·on kaj bel·on .

sign·ar·o

          Ar·o da sign·oj (sign·o-repertuar¹·o), oft·e kun la implic⁽⁺⁾·at·a numer·ad·o
          (kod⁹·o): kompren·iĝ·il·o, simil·an al la mar·a sign·ar·o ; sign·ar·o,
          kon·at·a kiella pafos⁽⁺⁾·a silab·ar·o” ; la Universal·a sign·ar·o […]
          Unikod⁽⁺⁾·o . {alfabet·o} , {tip¹·ar·o}

sign·um·o

   1.
          La ec·o de reel⁽⁺⁾·o est·i {pozitiv¹·a}  {negativ²·a} : la absolut·a
          valor·o de reel⁽⁺⁾·a nombr·o est·as ĝi·a nombr·a valor·o sen·konsider·e de
          ĝi·a sign·um·o ; kompleks⁽⁺⁾·a kon-jug·it·o de kompleks⁽⁺⁾·a nombr·o est·as
          don·it·a per ŝanĝ[o de] la sign·um·o de la imaginar⁽⁺⁾·a part·o .

   2.

        a)
                La {sign·um~funkci¹·o}  bild¹·o per tiu funkci¹·o: la produt⁽⁺⁾·o de
                reel⁽⁺⁾·o per ĝi·a sign·um·o egal·as al ĝi·a absolut·a valor·o.

                Rim. 1: En trov·iĝ·as por tiu termin·o traduk·oj, kiu·j
                suspekt·ig·as, ke oni kompren·as ĝi·n kun la senc·o {sign·o ^3}
                ; tiom pli, ke oni don·as la senc·on de funkci¹·o al ali·a
                termin·o, nom·esign·um~funkci¹·o“. Tio pov·as est·i prov·o lert·e
                evaku⁽⁺⁾·i la termin·on sign·o, kiu ne montr·as al difin·it·a
                matematik¹·a objekt·o kaj kies ambigu⁽⁺⁾·ec·o pov·as ĝen·i. Ja oni
                leg·as en , kese  est·as negativ²·a nombr·o,  hav·as
                negativ²·an sign·on, sed pozitiv¹·an sign·um·on“, sed tem·as pri
                vort-lud·o: neniu dir·ushav·as negativ²·an sign·onpor
                signif·i, ke minuso star·as antaŭ  ! Do en·tut·e ŝajn·as, ke
                la mal·oft·aj uz·--okaz·oj de la mis·gvid·asign·one prav·ig·as
                re·form·on de jam tradici¹·a kaj inter·naci·a terminologi⁽⁺⁾·o, sed
                aprob·ind·as la streb⁶·o al pli rigor³·a lingv·aĵ·o,
                anstataŭ·ig·ant·e la termin·onsign·o de nombr·opersign·um·o
                de nombr·o“, kiam tio·n ebl·ig·as la kun·tekst·o.

                Rim. 2: Nombr·o-prezent·o −123 konsist·as el 4 {sign·oj^2} ,
                kaj ĉiu el ili est·asnombr·a sign·o“. Rezerv·i la signif·on
                denombr·a sign·onur al la unu·a est·as tradici¹·a, sed
                ne·logik¹·a kaj evit·ind·a escept·o.

        b)
                Funkci¹·o, kiu ĵet·as {permut⁽⁺⁾·on} al  , se ĝi est·as {par·a}
                , kaj al  ali·e: sign·um·o est·as la nur·a homomorfi⁽⁺⁾·o de la
                {simetri¹·a grup·o} al la grup·o  , kiu ĵet·as la
                du+element¹·ajn {cikl²·ojn} al  .

   3.
          {Sub·skrib·o} : ĉifr³·ad·o, publik·--ŝlos·il·a ĉifriko inkluziv²·as
          cifer·ec·ajn sign·um·ojn .

sign·um~funkci¹·o

          Funkci¹·o ĵet·ant·a reel⁽⁺⁾·on al  , se la reel⁽⁺⁾·o est·as pozitiv¹·a, al
           , se ĝi est·as  , al  , se ĝi est·as negativ²·a; bild¹·o
          per tiu funkci¹·o: Pruv·u ke la sign·um~funkci¹·o est·as nek sur·ĵet·a,
          nek dis·ĵet·a.

antaŭ·sign·o

          Sign·o anonc·ant·a io·n anticip³·e: kiam plen·um·iĝ·os super vi ĉi tiu·j
          antaŭ·sign·oj, tiam far·u, kio·n bon~trov·os vi·a man·o, ĉar Di·o est·as
          kun vi ; ĉar ŝi hav·is tut·an man·on plen·a de roz·oj, ŝi don·is al li
          ankaŭ unu el ili, kaj tio ŝajn·is al li bon·a antaŭ·sign·o ; li
          nenio·n dir·is, li ne plend·is, kaj tio est·as mal·bon·a antaŭ·sign·o ;
          antaŭ·sign·o de la mort·o ; bon·eg·a knab·o, sed tre em·a kred·i
          spirit·ojn, sonĝ·ojn kaj antaŭ·sign·ojn .

kontraŭ·sign·a

          (p.p. {nombr·oj} ) Hav·ant·aj mal·sam·an {sign·on ^3} : produt⁽⁺⁾·o de du
          kontraŭ·sign·aj faktor²·oj est·as negativ²·a; ĉiu kvant·um~stat·o pov·as
          en·ten·i 0, 1 (spin·o 1/2)  du elektron⁽⁺⁾·ojn (du kontraŭ·sign·aj
          spin·oj) .

kri-sign·o

          {Interpunkci·a} {sign·o} (!) uz·at·a fin·e de ordon·aj kaj ek·kri·aj
          fraz¹·oj: li est·is liber·a sen kri-sign·o ; mi daŭr·ig·is pervintr·ajn
          fest·ot-ag·ojn“ ― kri-sign·o ― „kaj feliĉ·an nov·an jar·on“ .

krom·sign·o

          Skrib-sign·o kiu ne aparten·as al la baz¹·a sign·ar·o (alfabet·o) de
          skrib·aĵ·o, ne funkci¹·as sol·e, sed help·as kompren·i  ĝust·e
          interpret¹·i la skrib·aĵ·on, preciz·ig·ant·e  modif³·ant·e ĝi·an valor·on;
          inter·ali·e:

        a)
                {Diakrit⁽⁺⁾·o} : tajp⁸·i latin⁽⁺⁾·ajn liter·ojn kun divers·aj
                krom·sign·oj .

        b)
                Krom·sign·o {vokaliz⁽⁺⁾·a} , indik³·ant·a vokal·on en konsonant·a
                skrib·o: strikt⁽⁺⁾·e parol·ant·e, la vokaliz⁽⁺⁾·aj krom·sign·oj est·as
                ne diakrit⁽⁺⁾·oj, sed spec·o de vokal-liter·oj.

        c)
                Krom·sign·o modif³·ant·a la valor·on de {muzik·a not·o^2} : la
                muzik·a krom·sign·o ♯ ; por indik³·i du·on-ton·ojn, oni dev·as
                al·don·i krom·sign·ojn (dies⁹·on kaj bemol⁹·on) .

kruc·o-sign·i, kruc-sign·i

          (tr)
          Man·e sign·i krist·an·an kruc·on per gest·o vertikal·e mal·supr·an, post·e
          horizontal·an.

        a)
                (tr)
                {Ben·i} per tia kruc·o-sign·o direkt·at·a al iu  io: kaj li
                kruc·o-sign·is ili·n, unu post ali·a, ar·on post ar·o, kun am·o
                tiel grand·a, kvazaŭ ili est·us li·aj infan·oj ; — Sufiĉ·e jam,
                Krist·o est·as kun vi, kruc·o-sign·u vi·n. — Sed mi ne
                kruc·o-sign·is mi·n .

        b)
                (ntr)
                Al·vok·i ben·on per tia kruc·o-sign·o sur si mem, de frunt·o al
                brust·o kaj tra la ŝultr·oj; kruc·o-sign·i si·n: la servut·ul·oj
                turn·iĝ·ad·is kaj kaŝ·e kruc-sign·ad·is .

man-sign·i

   (ntr)

          Far·i sign·on per la man·o: la vir·o […] man-sign·is al la jun·ul·in·o
          kaj jam est·is for ; mi de mal·proksim·e vid·is mi·an kamarad·on, kiu
          amik·e man-sign·is al mi .

okul-sign·i

          Atent·ig·i iu·n per okul-mov·o: la major²·o okul-sign·is al mi ke mi ĉes·u
          parol·i . {palpebr·um·i}

pied·o-sign·o, paŝ·o-sign·o, sekv·o-sign·o

          Sign·o post·las·it·a de pied·o de hom·o  best·o sur la ter·o. ĉu ni ne
          ir·ad·is en la sam·aj pied·o-sign·oj ; [mi], la ombr·o […] kiel vi
          sci·as, de mi·a infan·ec·o ĉiam ir·is laŭ vi·aj pied·o-sign·oj ; sekv·u la
          paŝ·o-sign·ojn de pi·ul·oj ; ŝi mal·rapid·ig·is si·ajn paŝ·ojn, sur ŝi·aj
          […] vang·oj aper·is ruĝ·aj makul·oj, tio est·is sekv·o-sign·oj de
          varm·eg·o . {spur⁸·o^1}

post·e~sign·o

          {Post·sign·o} : ne rest·os post·e~sign·o de la abund³·ec·o en la land·o,
          pro tiu mal·sat·o ; la vent·o ili·n for·port·is, kaj ne rest·is
          post·e~sign·o post ili ; por for·ig·i la last·ajn post·e~sign·ojn de la
          ekscit·o, li ir·is al  .

post·sign·o

          Sign·o post·las·it·a de io pas·int·a  okaz·int·a: nun ekzist·as plu
          nenia post·sign·o de la tur·o nek de la preĝ·ej·o ; Egipt⁽⁺⁾·o est·as
          klar·a post·sign·o de la man·o de Oziris⁽⁺⁾·o ; ili jam mal·aper·is,  ne
          las·int·e post·sign·on ; [li] rimark·is sur si·a lit·o post·sign·on de
          mal·grand·a pied·o ; Jung·o lav·as la ŝtup·ar·on, neni·ig·ant·e la
          post·sign·ojn de la hieraŭ·aj okaz·int·aĵ·oj . {spur⁸·o^1}

prem-sign·o

          Sign·o, kiu·n la prem·o de mal·mol·a objekt·o las·as en pli mol·a
          substanc²·o; pli ĝeneral¹·e, spur⁸·o de ink·o, gras·o ks, las·it·a de unu
          objekt·o al·prem·it·a al ali·a: vaks·a prem-sign·o de ŝlos·il·o; sekv·i la
          prem-sign·ojn de ĉas-best·o; [la poŝ-tuk·o] sufiĉ·e net·e montr·is
          prem-sign·on de polm⁽⁺⁾·o ; scienc·ist·oj re·konstru·is la histori·on de
          tiu pied-prem-sign·o kaj nun esper·as, ke iam trov·ebl·os pli·aj
          fosili⁽⁺⁾·aĵ·oj, ebl·e komplet²·a skelet¹·o .

sam+sign·a

          (p.p. {nombr·oj} ) Hav·ant·aj la sam·an {sign·on ^3} : la sum·o de
          sam+sign·aj nombr·oj est·as sam+sign·a kiel ili.

skrib-sign·o

          {Sign·o^2} en si·a skrib·a form·o, liter·o  interpunkci·a sign·o de
          skrib·at·a lingv·o: skrib·at·a per arab⁸·aj skrib-sign·oj ; kojn·o-form·aj
          skrib-sign·oj (laŭ [nov·a+siri⁸·a] skrib-sistem·o, tio est·as unu el la
          skrib·oj de la unu·a jar-mil·o a.K.) ; skrib-sign·oj, kiu·j nun
          form·iĝ·is sub la krajon·o de la mal·jun·ul·o .

sub·sign·o

          {Krom·sign·o} met·at·a sub liter·o  matematik¹·a simbol¹·o por indik³·i
          special·an vol-or·on: mi uz·os super·sign·ajn bovl⁸·ojn por trans·skrib·i
          la du·on-vokal·ojn anstataŭ la  -e pli tradici¹·ajn sub·sign·ojn
          ĉe  kaj  .

super·sign·o

          {Krom·sign·o} met·at·a super liter·o  matematik¹·a simbol¹·o por indik³·i
          special·an fonetik¹·an valor·on, matematik¹·an operaci¹·on kaj tiel plu:
          Esperant·o uz·as tri super·sign·ojn: ĉapel·on super ĉ, ĥ, ĝ, ĵ, ŝ;
          super·punkt·on en i, j; kaj lun-ark·on super ŭ; la for·ig·o de la
          super·sign·oj kaj de la akuzativ·o, kio·n mi antaŭ  jar·oj
          propon·is, […] dev·as aper·i kiel tut·e ne akcept·ebl·a, ĉar ĝi
          prezent·us kripl·ig·on de la intern·a valor·o de la lingv·o, por plaĉ·i
          al ĝi·aj ekster·aj rigard·ant·oj ; mi ek·send·is kelk·ajn mesaĝ⁹·ojn en
          bel·a, super·sign·o-hav·a Esperant·o .

tra·sign·o

          {Krom·sign·o} met·at·a tra  en liter·o  ali·a simbol¹·o por indik³·i
          special·an valor·on: la unu·a tra·sign·o est·as la akut²·o; kred·ebl·e vi
          kon·as la dan⁸·an-norveg⁸·an liter·on ø, kiu pov·as est·i konsider·at·a
          kiel o kun tra·akut²·o .

sign·o-bild¹·o

   1.
          Ĉiu el divers·aj grafik⁹·aj aspekt¹·oj kiu·jn pov·as akcept·i unu sign·o:
          en iu·j tip¹·ar·oj la sign·o-sign·oj de tut·e divers·aj sign·oj, kia·j
          est·as la liter·oj I, l kaj la cifer·o 1, est·as ident¹·aj; en iu·j
          tip¹·ar·oj la sub·a part·o de la sign·o-sign·o de g est·as ferm·it·a, en
          ali·aj ĝi est·as mal·ferm·it·a, sed ambaŭ prezent·as unu sam·an sign·on:
          la liter·on g; sam~pi·o est·as plej+part·e prezent·it·a en modern¹·a
          skrib[o] per sign·o-bild¹·o simil·ant·a π ob⁽⁺⁾-likv⁸·it·a dekstr·en, kiu
          est·as la kaŭz·o por ĝi·a nom·o en nov+grek⁸·a lingv·o . {sign·ar·o} ,
          {tip¹·ar·o}

   2.
          La pres·ant·a surfac⁸·o de pres-tip¹·o: okul·ointern·amal·plen·aĵ·ode
          cert·aj sign·o-bild¹·oj, flank·aĵ·odistanc¹·o inter la sign·o-bild¹·o kaj
          la flank·a rand·o de la pres-tip¹·o . {tip¹·o}

optik¹·a sign·o-re·kon·o (OSR)

          Leg·ad·o de skrib·o per optik¹·a komput⁹·il·a procez⁽⁺⁾·o: tiu procedur²·o
          nom·iĝ·as optik¹·a sign·o-re·kon·o: la komput⁹·il·o analiz¹·as ĉiu·n bild¹·on de
          liter·o apart·e kaj decid·as, kiu liter·o est·as ; tip¹·ar·oj adapt³·it·aj
          por optik¹·a sign·o-re·kon·o .

sign·o-ŝanĝ·o , sign·um~ŝanĝ·o

   1.
          (de {bild¹·ig·o} ) Ŝanĝ·iĝ·o de la {sign·o^3} de ĝi·aj valor·oj laŭ la
          valor·o de la argument·o: la funkci¹·o  prezent·as
          sign·o-ŝanĝ·on ĉe  kaj ali·an ĉe  .

   2.
          Unu+lok·a operaci¹·o ĵet·ant·a entjer⁽⁺⁾·on, reel⁽⁺⁾·on  kompleks⁽⁺⁾·an nombr·on
          al ĝi·a kontraŭ·o: la simbol¹·o de sign·um~ŝanĝ·o est·as „  “ (la
          unu+lok·a minuso) .

   [artikol-versi⁹·o: 1.167 2023/12/12 20:10:27 ]
     __________________________________________________________________