silab⭑·/·o

silab⭑·o

          Ĉiu grup⭑·o da⭑ parol⭑-son⭑·oj, el·dir⭑·at·a per⭑ unu⭑ voĉ⭑-el·las⭑·o: cé-lo,
          ci-tró-no, cén-to, kra-jó-no, ru-í-no, prúj-no ; en⭑ Esperant⭑·o
          est⭑·as tiom⭑ da⭑ silab⭑·oj en⭑ vort⭑·o, kiom⭑ est⭑·as da⭑ {vokal⭑·oj} ; divid⭑·i
          vort⭑·ojn en⭑ silab⭑·ojn per⭑ divid⭑-strek⭑·oj. Tip¹·aj ec⭑·oj de⭑ silab⭑·o:
          {akcent⭑·a} , {du⭑·on+akcent⭑·a} , {sen·akcent⭑·a} , {ferm⭑·it·a^3} ,
          {mal·ferm⭑·it·a^2} , {long⭑·a} , {mal·long⭑·a} .

          Rim.: Rigor³·a difin⭑·o de⭑ la⭑ noci⁽⁺⁾·o silab⭑·o postul⭑·us fak⭑·ajn
          dis·volv⭑·iĝ·ojn. Ceter⭑·e ekzist⭑·as plur⁴·aj mal·sam⭑·aj teori⭑·oj pri⭑ ĝi. En⭑
          Esperant⭑·a gramatik⭑·o oni uz⭑·as la⭑ noci⁽⁺⁾·on nur⭑ koncern⭑·e akcent⭑·on,
          sed⭑ iu·j prozodi¹·ist·oj uz⭑·as ĝi·n ankaŭ⭑ kadr⭑·e de⭑ la⭑ klasik¹·a metrik²·o
          aplik³·at·a al⭑ Esperant⭑·o, en⭑ kiu ĉef⭑·an rol¹·on lud⭑·as la⭑ long⭑·ec·o de⭑
          silab⭑·oj, kio nepr⭑·ig·as preciz⭑·e difin⭑·i ili⭑·ajn lim⭑·ojn. Kalocsay
          far⭑·is interes⭑·ajn prov⭑·ojn ĉi⭑-kamp⭑·e, sed⭑ li⭑·aj difin⭑·oj evolu²·is laŭ⭑
          la⭑ temp⭑·o.

silab⭑·i

          El·dir⭑·i, dis·ig⭑·ant·e la⭑ silab⭑·ojn: Jan est⭑·is sinjor⭑·o instru⭑·ist·o kaj⭑
          instru⭑·is li·n silab⭑·i .

silab⭑·ar·o

          {Skrib⭑·o-sistem⭑·o} en⭑ kiu unu⭑·op·aj sign⭑·oj ordinar⭑·e prezent⭑·as
          apart⭑·ajn silab⭑·ojn: oni ne⭑ mal·oft⭑·e leg⭑·as, ke⭑ la⭑ kipr⁽⁺⁾·a silab⭑·ar·o
          est⭑·is deĉifr⭑·it·a en⭑ 1871 de⭑ la⭑ angl⭑·a epigraf¹·ist·o Georg⭑·e Smith .

silab⭑·ig·a

          Pov⭑·ant·a per⭑ si sol⭑·a form⭑·i silab⭑·on.

silab⭑·o-lim⭑·o

          Lim⁽⁺⁾·o, kiu apart⭑·ig·as du⭑ silab⭑·ojn: en⭑ Esperant⭑·o oni foj⭑·e
          konsider⭑·as, ke⭑ la⭑ silab⭑·o-lim⭑·o est⭑·as antaŭ⭑ la⭑ konsonant⭑·o, kiam⭑ la⭑
          vokal⭑·oj est⭑·as apart⭑·ig·at·aj per⭑ unu⭑ konsonant⭑·o (a-mo), kaj⭑ post⭑ la⭑
          unu⭑·a konsonant⭑·o, kiam⭑ la⭑ vokal⭑·oj est⭑·as apart⭑·ig·at·aj per⭑ pli⭑ ol⭑
          unu⭑ konsonant⭑·o (ar-ma).

          Rim.: ... sed⭑ tiu regul⭑·o ne⭑ est⭑·as absolut⭑·a kaj⭑ ĝi·n kontraŭ·dir⭑·as
          eĉ⭑ la⭑ Fundament⭑·o, kiu montr⭑·as strang⭑·ajn ne·koher⁹·aĵ·ojn: ekz-e
          pat-ro apud⭑ ci-tro-no aŭ⭑ ak-vo apud⭑ li-kvo-ro .

n-silabo

   1.
          Vort⭑·o, konsist⭑·ant·a el⭑  silab⭑·oj: okaz⭑·as oft⭑·e, ke⭑ du⭑ unu⭑-silab⭑·oj
          est⭑·as tiel⭑ lig⭑·it·aj per⭑ la⭑ senc⭑·o, ke⭑ ili form⭑·as unu⭑ sol⭑·an
          metrik²·an vort⭑·on ; du⭑-silab⭑·o, tri⭑-silab⭑·o...

   2.
          {Metr⭑·o} , konsist⭑·ant·a el⭑  silab⭑·oj: ok⭑-silab⭑·o, dek⭑-silab⭑·o,
          dek⭑-unu⭑-silab⭑·o, dek⭑-ses⭑-silab⭑·o...

          Rim.: Tem⭑·as pri⭑ metr⭑·oj fremd⭑·aj al⭑ Esperant⭑·o, sed⭑ hejm⭑·iĝ·int·aj en⭑
          la⭑ Esperant⭑·a vers⭑-far⭑·ad·o. Ili oft⭑·e konsist⭑·as el⭑ plur⁴·aj mal·sam⭑·aj
          pied⭑·oj, kaj⭑ obe⭑·as al⭑ specif⁹·aj regul⭑·oj pri⭑ cezur⁽⁺⁾·o, ĉef·akcent⭑·o
          ktp.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.105 2023/10/21 07:46:47 ]
     __________________________________________________________________