silent⭑·/·i

silent⭑·i

   (ntr)

   1.
          Ne⭑ {parol⭑·i} : est⭑·as temp⭑·o por⭑ silent⭑·i, kaj⭑ temp⭑·o por⭑ parol⭑·i ; la⭑
          popol⭑·o silent⭑·is kaj⭑ nenio·n respond⭑·is ; hom⭑·o prudent⭑·a silent⭑·as ;
          la⭑ kamp⭑·ar·an·o ek·silent⭑·is: li rimark⭑·is la⭑ proksim⭑·iĝ·ant·an
          sekv⭑·ant·ar·on de⭑ la⭑ ministr¹·o ; se⭑ ne⭑ ĉe·est⭑·as interpret¹·ant·o, oni
          silent⭑·u en⭑ la⭑ eklezi¹·o ; silent⭑·u, ĝis⭑ mi fin⭑·os! ! mastr⭑·o
          el·babil⭑·is, gast⭑·oj ne⭑ silent⭑·os ; kiu pri⭑ ŝtel⭑·o silent⭑·as, tiu
          ŝtel⭑·on konsent⭑·as ; bat⭑·ant·o pov⭑·as argument⭑·i, batat⁽⁺⁾·o dev⭑·as silent⭑·i
          . {mut⭑·a} .

   2.
          Ne⭑ {bru⭑·i} : la⭑ preĝ⭑·ej·aj sonor⭑·il·oj sonor⭑·is por⭑ fest⭑·o kaj⭑ ĝoj⭑·o,
          nur⭑ unu⭑ sonor⭑·il·o silent⭑·is ; ĉiu vent⭑·et·o kviet⭑·iĝ·is, ĉiu bird⭑·o
          silent⭑·is ; la⭑ grand⭑·a plumb⭑·a pez⭑·il·o ating⭑·is la⭑ plank⭑·on, kaj⭑ bum⁽⁺⁾!
          ankaŭ⭑ la⭑ horloĝ⭑·o ek·silent⭑·is ; se⭑ silent⭑·as draŝ⭑·ej·o, mal·pac⭑·as
          loĝ⭑·ej·o .

   3.
          Si·n ne⭑ {montr⭑·i} ; ne⭑ plu⭑ efik⭑·i; {halt⭑·i} : silent⭑·as nun⭑ ĉiu
          disput⭑·' religi⭑·a ; vant⭑·aj sen·kaŭz⭑·aj gust⭑·oj naci⭑·aj dev⭑·as en⭑ afer⭑·o
          inter·naci⭑·a […] absolut⭑·e silent⭑·i ; la⭑ bend⁸·o abrupt²·e silent⭑·is […]
          io teknik³·e fuŝ⭑·iĝ·is ; kie reg⭑·as la⭑ fort⭑·o, tie rajt⭑·o silent⭑·as ;
          cent⭑ jar⭑·ojn silent⭑·is kaj⭑ subit⭑·e si·n prezent⭑·is ; kontraŭ⭑ ne·hav⭑·o
          eĉ⭑ juĝ⭑·o silent⭑·as .

silent⭑·o

          Stat⭑·o de⭑ iu aŭ⭑ io, kiu silent⭑·as: kiam⭑ far⭑·iĝ·is grand⭑·a silent⭑·o, li
          parol⭑·is al⭑ ili en⭑ la⭑ Hebre⭑·a lingv⭑·o ; est⭑·is nokt⭑·o, kaj⭑ ĉie reg⭑·is
          silent⭑·o ; sankt⭑·a silent⭑·o dis·vast⭑·iĝ·is en⭑ la⭑ arb⭑·ar·o ; moment⭑·o da⭑
          silent⭑·o ; tomb⭑·a silent⭑·o reg⭑·as super⭑ tiu urb⭑·o ; la⭑ silent⭑·on
          inter·romp⭑·is ek·kri⭑·o ; silent⭑·o kaj⭑ tondr⭑·o altern⭑·is ; silent⭑·o est⭑·as
          konsent⭑·o ; pac⭑·a silent⭑·o, ke⭑ ne⭑ blov⭑·as eĉ⭑ vent⭑·o ; parol⭑·o est⭑·as
          arĝent⭑·o, or⭑·on simil⭑·as silent⭑·o {kviet⭑·o} , {trankvil⭑·o}

silent⭑·a

          Silent⭑·ant·a: mi est⭑·is {mut⭑·a} kaj⭑ silent⭑·a, mi silent⭑·is eĉ⭑ pri⭑ bon⭑·o
          ; original¹·a infan⭑·o, silent⭑·a kaj⭑ pens⭑·ant·a ; silent⭑·aj stel⭑+lum⭑·aj
          nokt⭑·oj ; la⭑ mar⭑·o est⭑·as glat⭑·a kiel⭑ spegul⭑·o kaj⭑ silent⭑·a ; silent⭑·a
          am⭑·o ; silent⭑·a inter·konsent⭑·o ; la⭑ mal·grand⭑·a est⭑·aĵ·o moment⭑·on
          ripoz⭑·is en⭑ silent⭑·a feliĉ⭑·o ; la⭑ silent⭑·aj fulm⭑·oj ek·bril⭑·is pli⭑ kaj⭑
          pli⭑ mal·oft⭑·e ; vi re·ven⭑·os? re⭑·e li kap⭑-klin⭑·is, medit⭑·ant·e pri⭑ la⭑
          signif⭑·o de⭑ tiu silent⭑·a promes⭑·o ; kia·n senc⭑·on do⭑ hav⭑·as ŝi⭑·a
          silent⭑·a lukt²·o por⭑ sav⭑·i la⭑ sav⭑·ebl·an ? kvazaŭ⭑ silent⭑·e komisi⭑·it·a
          […], mi vok⭑·as al⭑ ĉiu·j ; akv⭑·o silent⭑·a sub·fos⭑·as la⭑ bord⭑·on ; ne⭑
          tim⭑·u hund⭑·on boj⭑·ant·an, tim⭑·u hund⭑·on silent⭑·an . {kviet⭑·a} ,
          {mal·laŭt⭑·a}

silent⭑·em·a

          Prefer⭑·ant·a, inklin⭑·a silent⭑·i: ili ek·am⭑·is la⭑ silent⭑·em·an
          sub·majstr⭑·on, kiu mal·mult⭑·e parol⭑·is, sed⭑ des⭑ pli⭑ mult⭑·e labor⭑·is ;
          la⭑ pli⭑ jun⭑·a frat⭑·o est⭑·is pli⭑ silent⭑·em·a kaj⭑ tut⭑·e for·don⭑·is si·n al⭑
          la⭑ libr⭑·oj ; li far⭑·iĝ·is silent⭑·em·a kaj⭑ mal·fid⭑·em·a, li hav⭑·is
          konfid⭑·on al⭑ neniu ;  , ĉiam⭑ iom⭑ silent⭑·em·a, ruĝ⭑·iĝ·is kaj⭑
          rigard⭑·is la⭑ ali⭑·ajn tim⭑·em·e ; pri⭑ si⭑·a person⭑·o li est⭑·is ĉiam⭑
          silent⭑·em·a .

silent⭑·ig·i

          Dev⭑·ig·i iu·n aŭ⭑ io·n silent⭑·i: li⭑·ajn gaj⭑·ajn ŝerc⭑·ojn kaj⭑ vigl⭑·an
          babil⭑·ad·on nek⭑ la⭑ mal·sat⭑·o-jar⭑·oj nek⭑ la⭑ mal·jun⭑·ec·o pov⭑·is silent⭑·ig·i ;
          mal·laŭt⭑·aj kaj⭑ rapid⭑·e silent⭑·ig·at·aj ek·rid⭑·oj ; mister⭑·o, silent⭑·ig·it·a
          tra⭑ etern⭑·aj temp⭑·oj ; vi silent⭑·ig·u la⭑ ne·sci⭑·ad·on de⭑ hom⭑·oj mal·saĝ⭑·aj
          ; ŝi de·nov⭑·e venk⭑·is si·n mem⭑, ŝi for·prem⭑·is kaj⭑ silent⭑·ig·is la⭑ ŝi·n
          turment⭑·ant·ajn hont⭑·on, ; mi·n silent⭑·ig·as vi⭑·a nud⭑·a glav⭑·o ;
          super·reg⭑·a kor⭑-dolor⭑·o silent⭑·ig·is unu⭑, kaj⭑ respekt⭑·a kun·sent⭑·o la⭑
          ali⭑·an .

pri·silent⭑·i

   (tr)

          Ne⭑ parol⭑·i pri⭑ io: pri·silent⭑·i sekret⭑·on, am⭑·on; pri·silent⭑·i la⭑
          fakt¹·on, ke⭑ […] ; [ili] tut⭑·e konsci⭑·e pri·silent⭑·as la⭑ kampanj⁹·on ;
          mi ne⭑ pov⭑·as pri·silent⭑·i tiu·n mi⭑·an opini⭑·on ; pri·silent⭑·i la⭑
          okaz⭑·int·aĵ·ojn . {emfaz³·i} {mal·grav⭑·ig·i}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.33 2023/10/21 07:46:47 ]
     __________________________________________________________________