skrap⭑·/·i

skrap⭑·i

   (tr)

   1.
          For·ig⭑·i part⭑·et·ojn el⭑ la⭑ supr⭑·aĵ·o de⭑ io, {grat⭑·i} laŭ·larĝ⭑·e per⭑ il⭑·o
          kun⭑ akr⭑·a eĝ⁽⁺⁾·o: li pren⭑·is pot⭑-pec⭑·on por⭑ skrap⭑·ad·i si·n per⭑ ĝi sid⭑·ant·e
          mez⭑·e de⭑ cindr⭑·o ; amas⭑·eg·e sid⭑·is sur⭑ [la⭑ ĉeval⭑·oj] la⭑ muŝ⭑·oj kaj⭑ […]
          la⭑ vetur⭑·ig·ist·o mal·supr⭑·en~ir⭑·is kaj⭑ skrap⭑·is la⭑ best⭑·ojn ; [la⭑]
          aktor¹·o […] rapid⭑·e re·en·ir⭑·as en⭑ si⭑·an loĝi⭑·on, por⭑ skrap⭑·i la⭑ fals⭑·an
          kolor⭑·on al·met⭑·it·an al⭑ li⭑·a vizaĝ⭑·o ; vi pov⭑·os pro⭑ l'⭑ demand⭑·o vi⭑·an
          kap⭑·on long⭑·e skrap⭑·i ( {pri·pens⭑·ant·e} ) ; li el·skrap⭑·is or⭑·an mon⭑·er·on
          el⭑ la⭑ mon⭑·uj·o ; [li] skrap⭑·is per⭑ la⭑ akr⭑·aĵ·o sur⭑ la⭑ sesterc⁽⁺⁾·o la⭑
          sign⭑·on de⭑ kruc⭑·o ; la⭑ besti⁽⁺⁾·o […] muĝ⭑·as kaj⭑ huf⭑·o-skrap⭑·as (kp
          {ter⭑-grat⭑·i} ) ĝust⭑·e antaŭ⭑ ol⭑ atak⭑·i tiu·jn provok⁴·e defi⁹·ant·aj ĝi·n .
          {frot⭑·i} , {rabot⭑·i} , {rasp⭑·i}

   2.
          Skrap⭑·ant·e est⭑·ig·i mal·agrabl⭑·ajn son⭑·ojn: skrap⭑·i violon⭑·on (mal·lert⭑·e
          lud⭑·i ĝi·n).

skrap⭑·il·o

          Il⭑·o kun⭑ akr⭑·a eĝ⁽⁺⁾·o destin¹·it·a por⭑ skrap⭑·ad·o: la⭑ neĝ⭑·ul·o hav⭑·is en⭑ la⭑
          korp⭑·o forn⭑·an skrap⭑·il·on ; dent⭑·o-skrap⭑·il·o (vd {dent⭑-pingl⭑·o} ) ;
          ili⭑·aj labor⭑-instrument¹·oj est⭑·as motor¹-seg⭑·il·oj, hak⭑·il·oj, martel⭑·oj,
          ĉiz⭑·il·oj, skrap⭑·il·oj . {kling²·o} , {rabot⭑·il·o} , {rasp⭑·il·o}

ĉirkaŭ·skrap⭑·i

   (tr)

          Skrap⭑·i ĉe⭑ la⭑ ĉirkaŭ⭑·o; skrap⭑·i ĉiu+flank⭑·e: oni el·romp⭑·is la⭑
          [mal·bon⭑·ajn] ŝton⭑·ojn kaj⭑ ĉirkaŭ·skrap⭑·is la⭑ dom⭑·on kaj⭑ kalk⭑·is .

de·skrap⭑·i, for·skrap⭑·i

   (tr)

          For·ig⭑·i skrap⭑·ant·e: la⭑ dom⭑·on oni pri·skrap⭑·u intern⭑·e ĉirkaŭ⭑·e, kaj⭑ la⭑
          kalk⭑·aĵ·on, kiu·n oni de·skrap⭑·is, oni ĵet⭑·u ekster⭑ la⭑ urb⭑·on ; ili
          el·pren⭑·is si⭑·ajn poŝ⭑-tranĉ⭑·il·ojn kaj⭑ komenc⭑·is for·skrap⭑·i la⭑ neĝ⭑·on de⭑
          si⭑·aj vest⭑·oj .

el·skrap⭑·i, kun·skrap⭑·i

          Pen⭑·e {kolekt⭑·i} valor⭑·aĵ·on, bezon⭑·at·aĵ·on: kun⭑ ŝi⭑·a help⭑·o ni
          kun·skrap⭑·is et⭑·an kapital¹·on ; la⭑ tri⭑×dek⭑-jar⭑·a, sukces⭑-plen⭑·a kaj⭑
          talent⭑·a industri⭑·ist·o, van⭑·e klopod⭑·is kun·skrap⭑·i si⭑·an mem⭑·on el⭑ la⭑
          ruin⭑·oj de⭑ la⭑ okaz⭑·aĵ·oj ; li bor⭑·is la⭑ fund⭑·on de⭑ la⭑ fos⭑·aĵ·o per⭑ la⭑
          baston⭑-gum⭑·o, kvazaŭ⭑ […] tie est⭑·as io special⭑·e valor⭑·a, kiu·n li
          pov⭑·as el·skrap⭑·i .

ĉiel⭑-skrap⭑·ant·o, ĉiel⭑+skrap⭑·ul·o, nub⭑-skrap⭑·ant·o, nub⭑+skrap⭑·ul·o

          Al·teg⭑·a {dom⭑·o} : est⭑·is grand⭑·a haven⭑·o, ĝi hav⭑·is alt⭑·ajn
          nub⭑+skrap⭑·ul·ojn kaj⭑ lu⭑-dom⭑·ojn, kies⭑ fenestr⭑·oj ĉiu·j est⭑·is lum⭑·ig·at·aj
          ; ĉe·rand⭑·e de⭑ la⭑ horizont¹·o vic⭑·as jam⭑ blank⭑·aj nub⭑-skrap⭑·ant·oj ;
          japan⁹·oj […] pro⭑ multjarcentaj spert⭑·oj sci⭑·as konstru⭑·i eĉ⭑
          nub⭑+skrap⭑·ul·ojn tiel⭑, ke⭑ ili rezist⁴·as al⭑ ter⭑-trem⭑·o ; ĉirkaŭ⭑ la⭑
          distrikt⭑·o  est⭑·as pli⭑ kaj⭑ pli⭑ mult⭑·aj modern¹·aj
          ĉiel⭑-skrap⭑·ant·oj ; ni dron⭑·as ie inter⭑ urb⭑·aj ĉiel⭑+skrap⭑·ul·oj dum⭑
          mal·fru⭑·a krepusk⭑·o .

dent⭑-skrap⭑·i, skrap⭑-manĝ⭑·i

   (tr)

          Manĝ⭑·i ĉirkaŭ·skrap⭑·ant·e per⭑ la⭑ dent⭑·oj; {ronĝ⁹·i} .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.42 2024/01/05 08:30:38 ]
     __________________________________________________________________