vidu ankaŭ la klarigojn
sku⭑·/·i
sku⭑·i
(tr)
1.
Rapid⭑·e abrupt²·e kaj⭑ ripet⭑·e {ŝancel⭑·i} kaj⭑ mal·firm⭑·ig·i: ŝi ek·sku⭑·is
la⭑ arb⭑·on kaj⭑ la⭑ pom⭑·oj fal⭑·is kvazaŭ⭑ pluv⭑·o ; ambaŭ⭑ lud⭑·is per⭑ pom⭑·o,
ili ĝi·n sku⭑·is kaj⭑ aŭskult⭑·is, kiel⭑ intern⭑·e bru⭑·is la⭑ kern⭑·oj ; la⭑
akv⭑·o est⭑·is tut⭑·e nigr⭑·a kaj⭑ dens⭑·a kaj⭑ tiel⭑ bol⭑·is, ke⭑ vezik⭑·et·oj
krev⭑·is sur⭑ la⭑ supr⭑·aĵ·o, fort⭑·a vent⭑·o sku⭑·is ĝi·n ; ven⭑·is la⭑ febr⭑·o,
kiu sku⭑·is vi·n kaj⭑ fal⭑·ig·is sur⭑ la⭑ lit⭑·on ; [li] vol⭑·is de·ĵet⭑·i la⭑
sak⭑·on, […] si·n turn⭑·is kaj⭑ sku⭑·is, sed⭑ ne⭑ pov⭑·is liber⭑·iĝ·i ; post⭑
frukt⭑·o-sku⭑·o de⭑ oliv⭑-arb⭑·o ; sku⭑-lav⭑·i ; per⭑ tio [ŝi] est⭑·is iom⭑ sku⭑·it·a
el⭑ si⭑·aj rev⭑·oj . {frap⭑·i^1} , {puŝ⭑·i^1}
2.
Rapid⭑·e abrupt²·e kaj⭑ ripet⭑·e {sving⭑·i} tie·n kaj⭑ re⭑·en: la⭑ vir⭑·in·o
rigard⭑·is li·n de⭑ la⭑ kap⭑·o ĝis⭑ la⭑ pied⭑·oj kaj⭑ sku⭑·is la⭑ ŝultr⭑·ojn ;
est⭑·is jam⭑ ĉirkaŭ⭑ vesper⭑·o, kiam⭑ li vek⭑·iĝ·is per⭑ tio, ke⭑ iu li·n
sku⭑·is ; li pal⭑·iĝ·is, sku⭑·is la⭑ kap⭑·on kaj⭑ post⭑·e dir⭑·is: Krist⭑-in⭑·o ne⭑
dev⭑·as for·puŝ⭑·i de⭑ si si⭑·an feliĉ⭑·on ; ŝi mal·lev⭑·is la⭑ brak⭑·ojn kaj⭑
sku⭑·is ili·n, kvazaŭ⭑ ŝut⭑·ant·e io·n ter⭑·en ; ŝi ne⭑·e sku⭑·is la⭑ kap⭑·on kaj⭑
flustr³·is pet⭑·eg·e ; […] sku⭑·is al⭑ la⭑ doktor⭑·o kor⭑·e la⭑ man⭑·on
; li sku⭑·as la⭑ pugn⭑·on kaj⭑ bat⭑·as per⭑ la⭑ kalkan⭑·um·o la⭑ plank⭑·on .
{agit²·i^1} , {balanc⭑·i}
3.
Mal·for·tig⁸·i, {mal·stabil⁹·ig·i} , materi¹·e aŭ⭑ anim⭑·e: [la⭑ Etern⭑·ul·o]
sku⭑·is regn⭑·ojn ; [li⭑·a] san⭑·o […] est⭑·as fort⭑·e sku⭑·it·a en⭑ la⭑ last⭑·a
temp⭑·o ; ne⭑ sku⭑·u mi⭑·an anim⭑·on ; du⭑ sent⭑·oj sku⭑·is li·n: koler⭑·o
kontraŭ⭑ , kiu kaŝ⭑·is de⭑ li la⭑ kaŭz⭑·on de⭑ si⭑·a mal·san⭑·o, kaj⭑
fier⭑·o, ke⭑ li est⭑·os patr⭑·o ; la⭑ ofend⭑·o […] vid⭑·ebl·e tre⭑ profund⭑·e
ŝi·n sku⭑·is ; nenia·n hom⭑·an est⭑·aĵ·on oni dev⭑·as tiel⭑ mort⭑·e turment⭑·i,
tiel⭑ terur⭑·e sku⭑·i, ke⭑ en⭑ ĝi pov⭑·u ek·mov⭑·iĝ·i tiu mister⭑·a fund⭑·o kun⭑
la⭑ tie silent⭑·e embusk⭑·ant·aj ĝerm⭑·oj de⭑ krim⭑·oj ; [la⭑] aŭtor⭑·o [de⭑
Volapuk⁽⁺⁾·o] la⭑ unu⭑·a potenc⭑·e sku⭑·is la⭑ mond⭑·on por⭑ ni⭑·a ide⭑·o ; viv⭑·o
glat⭑·e ne⭑ flu⭑·as, ĉiam⭑ bat⭑·as kaj⭑ sku⭑·as . {afekci⁽⁺⁾·i} , {agit²·i^2} ,
{ekscit⭑·i} , {frap⭑·i^4} , {traf⭑·i^2}
sku⭑·eg·e
Abrupt²·e kaj⭑ krud⭑·e: li kis⭑·is si⭑·an patr⭑·in·on tiel⭑ sku⭑·eg·e, ke⭑ ŝi
preskaŭ⭑ renvers⭑·iĝ·is .
sku⭑·iĝ·i
(ntr)
Sving⭑·iĝ·i tie·n kaj⭑ re⭑·en: fort⭑·e sku⭑·iĝ·is la⭑ ter⭑·o ; en⭑ tiu moment⭑·o
la⭑ faraon⁽⁺⁾·o sku⭑·iĝ·is de⭑ abomen⭑·o ; li rid⭑·is tiel⭑, ke⭑ la⭑ ventr⭑·o al⭑
li sku⭑·iĝ·is ; li ek·kri⭑·is, salt⭑·e lev⭑·iĝ·is kiel⭑ frenez⭑·a kaj⭑ tiel⭑
al·prem⭑·is la⭑ kun·ul⭑·on al⭑ la⭑ arb⭑·o, ke⭑ ĝi sku⭑·iĝ·is ; la⭑ fiŝ⭑+kapt⭑·ist·o
for·ir⭑·is mal·kuraĝ⭑·e, li trem⭑·is pro⭑ tim⭑·o, li⭑·aj genu⭑·oj kaj⭑ krur⭑·oj
sku⭑·iĝ·is ; la⭑ ŝultr⭑·oj sku⭑·iĝ·is pro⭑ la⭑ plor⭑-singult⭑·oj ; en⭑ ŝi⭑·a
cerb⭑·o, kiel⭑ muŝ⭑·o en⭑ arane⭑·a ret⭑·o, sku⭑·iĝ·is la⭑ vort⭑·oj de⭑ Fra⁽⁺⁾·nj·o .
{trem⭑·i}
de·sku⭑·i
(tr)
{Fal⭑·ig·i} sku⭑·ant·e: mi de·sku⭑·is kokos⭑·ojn ; de·sku⭑·u la⭑ polv⭑·on de⭑ vi⭑·aj
pied⭑·oj ; la⭑ mal·pi⭑·ul·oj de·sku⭑·iĝ·u el⭑ [la⭑ ter⭑·o] ; tiel⭑ facil⭑·e vi ne⭑
de·sku⭑·os mi·n! .
ek·sku⭑·i
(tr)
Io·n subit⭑·e vigl⭑·e mov⭑·i, aŭ⭑ mal·firm⭑·ig·i sur⭑ ĝi⭑·a baz¹·o: leon⭑·o ven⭑·is
kaj⭑ ek·sku⭑·is la⭑ kol⭑-har⭑·ar·on ; ia⭑ intern⭑·a ŝancel⭑·iĝ·ad·o ek·sku⭑·is la⭑
intenc⭑·on, kiu nask⭑·iĝ·is en⭑ ŝi antaŭ⭑ moment⭑·o .
for·sku⭑·i
(tr)
1.
Rapid⭑·e kaj⭑ krud⭑·e {for·ĵet⭑·i} , for·puŝ⭑·i: oni for·sku⭑·as mi·n kiel⭑
akrid⭑·on ; li for·sku⭑·is la⭑ best⭑·on en⭑ la⭑ fajr⭑·on ; for·sku⭑·u de⭑ vi la⭑
polv⭑·on, lev⭑·iĝ·u ; li for·sku⭑·is ŝi·n per⭑ fort⭑·a brak⭑-mov⭑·o kaj⭑ far⭑·iĝ·is
ankoraŭ⭑ pli⭑ koler⭑·a ; la⭑ vent⭑·o for·sku⭑·is de⭑ la⭑ betul⭑·oj la⭑
flav⭑·iĝ·int·ajn foli⭑·ojn .
2.
{Liber⭑·iĝ·i} de⭑ io streĉ⭑·ant·e si·n plur⁴+direkt⭑·e: [li] vol⭑·is for·sku⭑·i
de⭑ si la⭑ influ⭑·on de⭑ la⭑ plej⭑ alt⭑·a kolegi¹·o ; [li] iom⭑ post⭑ iom⭑
for·sku⭑·is la⭑ unu⭑·ajn impres⭑·ojn kaj⭑ komenc⭑·is pli⭑ atent⭑·e rigard⭑·i
ĉirkaŭ⭑·e ; vi dev⭑·as for·sku⭑·i la⭑ kviet⭑·an, medit⭑·em·an viv⭑·on en⭑ ni⭑·a
urb⭑·et·o, kaj⭑ serĉ⭑·i en⭑ pli⭑ ĝoj⭑·aj ĉirkaŭ·aĵ⭑·oj nov⭑·ajn, pli⭑ feliĉ⭑·ajn,
pli⭑ lum⭑·ajn pens⭑·ojn ; ŝi tamen⭑ baldaŭ⭑ for·sku⭑·is de⭑ si la⭑
kontraŭ·vol⭑·an en·pens⭑·iĝ·on ; vi dev⭑·as for·sku⭑·i vi⭑·an pez⭑·an humor⭑·on,
dir⭑·is la⭑ patr⭑·in·o, prov⭑·ant·e vigl⭑·ig·i li·n ; diabl⭑·e! li dir⭑·as
intern⭑·e kaj⭑ per·fort⭑·e for·sku⭑·as la⭑ mal·gaj⭑·ajn pens⭑·ojn .
ne·sku⭑·ebl·a
{Firm⭑·a} , {fidel⭑·a} , ke⭑ ĝi·n oni ne⭑ renvers⭑·as aŭ⭑ detru⭑·as;
{ne·ŝancel⭑·ebl·a} : la⭑ ne·sku⭑·ebl·aj rest⭑·u ; ricev⭑·ant·e regn⭑·on
ne·sku⭑·ebl·an, ni hav⭑·u dank⭑·em·ec·on ; mi⭑·a kor⭑·o est⭑·as pur⭑·a, mi⭑·aj
intenc⭑·oj ne·sku⭑·ebl·aj ; kontraŭ⭑ ĉi⭑ tiu ne·sku⭑·ebl·a cert⭑·ec·o ĉio ali⭑·a
perd⭑·is la⭑ signif⭑·on .
sen·sku⭑·e
Mal·abrupt²·e, kun⭑ glat⭑·a, {konstant⭑·a} ir⭑·o: ĉio far⭑·iĝ·as kviet⭑·e,
sen·sku⭑·e kaj⭑ eĉ⭑ ne·rimark⭑·ebl·e ; sen·sku⭑·e kaj⭑ regul⭑·e daŭr⭑·as kaj⭑
dis·volv⭑·iĝ·as tiu proces⭑·o de⭑ la⭑ hom⭑·a mov⭑·iĝ·ad·o, pens⭑·ad·o kaj⭑
sent⭑·ad·o, kiu est⭑·as nom⭑·at·a viv⭑·o ; la⭑ viv⭑·o en⭑ Marin²·o rul⭑·iĝ·is ne⭑
sen·sku⭑·e, kaj⭑ la⭑ kompat⭑·ind·a Nikola⭑·o hav⭑·is mult⭑·e da⭑
ĉagren⭑·oj .
anim⭑+sku⭑·a
Kiu sku⭑·as la⭑ anim⭑·on, tre⭑ {emoci³·a} , tre⭑ {afekci⁽⁺⁾·a^2} ,
{konstern⭑·a} : anim⭑+sku⭑·a bild¹·o de⭑ mal·sat⭑·a infan⭑·o ; la⭑ anim⭑+sku⭑·a,
sufok⭑·et·a kaj⭑ mal·proksim⭑+ating⭑·a muĝ⭑·ad·o ven⭑·is ŝajn⭑·e el⭑ sub⭑ la⭑ ter⭑·o
.
mond⭑·o-sku⭑·a, mond⭑+sku⭑·a
Kiu sku⭑·as, ali⭑+vort⭑·e ŝok⁹·as, emoci³·as la⭑ mond⭑·on, la⭑ tut⭑·an soci³·on:
la⭑ mond⭑·o-sku⭑·ajn event⁸·ojn oni pov⭑·as mal·facil⭑·e pri·skrib⭑·i ; en⭑ mi⭑·a
infan⭑·ec·o mi·n kares⭑·is svag⁽⁺⁾·a rev⭑·o, ke⭑ mi, plen⭑~aĝ⭑·iĝ·int·e, far⭑·os io·n
mond⭑+sku⭑·an .
{mond⭑+renvers⭑·a}
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.37 2023/10/31 01:33:53 ]
__________________________________________________________________