skuril⁽⁺⁾·/·a

skuril⁽⁺⁾·a

          Rid⭑-ind⭑·e aŭ⭑ fremd⭑·ig·e {strang⭑·et·a} , subtil¹·e romp⭑·ant·a konvenci²·on:
          karikatur²·o, skuril⁽⁺⁾·a sed⭑ traf⭑·a, en⭑ naci⭑·a gazet⭑·o perfekt⭑·e kapt⭑·is
          la⭑ vizit⭑·on ; baldaŭ⭑ aper⭑·is pli⭑·aj nov⭑·aĵ·oj skuril⁽⁺⁾·aj kaj⭑ kurioz¹·aj ;
          nu⭑, fin⭑+fin⭑·e, vi kri⭑·as: skuril⁽⁺⁾·a redaktor⭑·o arest⭑·it·a, […] sen·dub⭑·e
          pro⭑ krim⭑·oj kontraŭ⭑ gramatik⭑·o, stil⭑·o, dec⭑·o . {bizar⁽⁺⁾·a} , {drol⁽⁺⁾·a} ,
          {kurioz¹·a} {grotesk²·a^2} , {komik¹·a}

          Rim.: Pro⭑ eventual¹·e ne·atend⭑·it·aj kun·senc⭑·oj de⭑ simil⭑+form⭑·aj vort⭑·oj
          en⭑ divers⭑·aj naci⭑-lingv⭑·oj, tiu vort⭑·o pov⭑·us facil⭑·e kaŭz⭑·i
          mis·kompren⭑·ojn. Prefer⭑·e uz⭑·u iu·n el⭑ la⭑ sinonim¹·oj, laŭ·bezon⭑·e
          preciz⭑·ig·ant·e per⭑ al·don⭑·a adverb⭑·o.

   [artikol⭑-versi⁹·o:]
     __________________________________________________________________