vidu ankaŭ la klarigojn
sobr·/·a

sobr·a

   1.
          Moder·e manĝ·ant·a  trink·ant·a: ni ne dorm·u, kiel la ceter·aj, sed
          ni vigl·u kaj est·u sobr·aj . {abstin⁴·i} , {fast·i}

   2.
          Ne sub influ·o de alkohol¹·o: kvankam mi hav·as ruĝ·ajn okul·ojn,
          parol·u al mi, kvazaŭ mi est·us tut·e sobr·a, ĉar ankaŭ ebri¹·a mi
          hav·as prudent·on, ebl·e  pli bon·an... ; nek sobr·a, nek ebri¹·a,
          ĉar sobr·i mank·as la kial·o, ebri¹·imank·as la dezir·' . {mal·ebri¹·a}
          , {ne·drink·int·a}

   3.
          {Moder·a} , sin⁸+gard·a, sen·pasi·a kaj sen·parti·a: sobr·aj esprim·oj;
          ne·riproĉ·ebl·a, edz·o de unu edz·in·o, sobr·a, moder·em·a, ord·em·a,
          gast+am·a, instru·em·a ; li est·is sen·brid·a jun·ul·o, kiu oft·e
          kontraŭ·is per si·aj ag·ad·oj la sankt·ajn regul·ojn de la soci³·o, sed
          por nun konfes·i la ver·on kaj por parol·i honest·e, kiel dec·as, li
          ·is pli sobr·a kaj […] ag·is sufiĉ·e bon·e ; Adrian⁽⁺⁾·o est·is tre
          sobr·a person·o, ne aprez⁽⁺⁾·is la renesanc²·an abund³·on de la pap·a
          kort·eg·o ; la aŭtor·o mem gratul·is ni·n pro la sobr·a prezent·o de
          ĉiu·j opini·oj ; konflikt²·o inter sobr·aj klimat-real¹·ist·oj kaj
          radikal¹·aj klimat+ideal¹·ist·oj ; vi·a kor·o ne est·as sobr·a kaj
          indiferent·a kiel neĝ-kovr·it·a mont-pint·o . {prudent·a}

mal·sobr·a

   1.
          Ne·moder·e manĝ·ant·a  trink·ant·a: brun·a sen·form·a mal·sobr·a vizaĝ·o,
          sur kiu ankoraŭ rest·is sign·oj de antaŭ·a bel·ec·o […] la okul·oj
          est·is ruĝ·aj […] per unu vort·o, jam laŭ la sol·a ekster·aĵ·o de la
          vilaĝ·an·o oni pov·is juĝ·i pri la diboĉ·a viv·o, kiu·n li konduk·is .
          {diboĉ·i} , {sat·a}

   2.
          Sub influ·o de alkohol¹·o: li tie est·is en mal·sobr·a stat·o, li tie
          si·n bat·ad·is kun koleg·oj ; ha, mi […] grand·a mal·sobr·ul·o […] jen
          kio·n kaŭz·is al mi la drink·ad·o . {ebri¹·a} {drink·int·a}

sobr·iĝ·i

          Moder·iĝ·i, evit·i ebri¹·ec·on, eksces²·on, tro·ig·on, patos¹·on...: la fin·o
          de ĉio al·proksim·iĝ·as, prudent·iĝ·u do, kaj sobr·iĝ·u por preĝ·oj ;
          tiu, kiu viv·is sen·disciplin²·e, sed post·e sobr·iĝ·is, bril·ig·as la
          mond·on kiel la lun·o liber·a de nub·oj .

   [artikol-versi⁹·o: 1.34 2023/10/21 07:46:47 ]
     __________________________________________________________________