vidu ankaŭ la klarigojn
solv⭑·/·i
solv⭑·i
(tr)
1.
Trov⭑·i ne·kon⭑·at·on de⭑ problem¹·o, respond⭑·on al⭑ demand⭑·o, rimed⭑·on por⭑
el·ir⭑·i el⭑ mal·facil⭑·aĵ·o: solv⭑·i enigm⭑·on, mal·help⭑·aĵ·on, konflikt²·on;
solv⭑·i ĉiu·jn […] disput⭑·ojn aŭ⭑ dub⭑·ojn en⭑ lojal¹·a inter·konsent⭑·o ; la⭑
viv⭑·o mem⭑ jam⭑ long⭑·e solv⭑·is tiu·n ĉi⭑ demand⭑·on ; neces⭑·e ni solv⭑·os la⭑
dilem²·on ; anstataŭ⭑ solv⭑·i tiu·jn problem¹·ojn oni nur⭑ variant²·um·as
atend⭑·ant·e iu·n „hel⭑·iĝ·on“, epifani²·on, subit⭑·an ven⭑·on de⭑ taŭg⭑·a ide⭑·o
; person⭑·aj ofer⭑·oj help⭑·is solv⭑·i la⭑ kriz⭑·on ; mon⭑·o solv⭑·as mult⭑·ajn
problem¹·ojn, kaj⭑ ŝi est⭑·as riĉ⭑·a ; ebl⭑·as solv⭑·i konflikt²·ojn oft⭑·e
plej⭑ bon⭑·e per⭑ afabl⭑·ec·o ; Salomon⁽⁺⁾·o mem⭑ ne⭑ solv⭑·os, kio en⭑ ĝi est⭑·as
ver⭑·a kaj⭑ kio mal·ver⭑·a ; ne·solv⭑·ebl·a problem¹·o; la⭑ lit⭑-varm⭑·o solv⭑·is
li⭑·ajn trem⭑·ojn kaj⭑ angor⁶·on kaj⭑ baldaŭ⭑ li ek·dorm⭑·is ; al·ven⭑·is
pluv⭑-atak⭑·o kaj⭑ ĝi ven⭑·is tiel⭑ subit⭑·e, ke⭑ ili dev⭑·is kur⭑·e serĉ⭑·i
ŝirm⭑·ej·on, tio solv⭑·is la⭑ solen⭑·an humor⭑·on . {akord¹·ig·i} , {decid⭑·i}
, {konklud⭑·i} , {mal·streĉ⭑·i} , {pac⭑·ig·i}
Rim.: El⭑ la⭑ du⭑ homonim¹·aj signif⭑·oj de⭑ ĉi⭑ tiu radik⭑·o nur⭑ ĉi⭑ tiu
intelekt⁴·a est⭑·as fundament⭑·a.
2.
a)
Tia·mani¹·er·e miks⭑·i kun⭑ {likv⁸·o} {solid²·on} , {gas⭑·on} aŭ⭑ ali⭑·an
likv⁸·on, ke⭑ la⭑ rezult²·o est⭑·as stabil⁹·a kaj⭑ homogen⁽⁺⁾·a likv⁸·o:
solv⭑·i sal⭑·on en⭑ akv⭑·o ; natri⁴·a jod¹-id⭑·o solv⭑·it·a en⭑ aceton⁽⁺⁾·o .
b)
(p.p. likv⁸·o) Est⭑·i tia, ke⭑ ebl⭑·as solv⭑·i^2.a ali⭑·ajn
substanc²·ojn en⭑ ĝi: akv⭑·o solv⭑·as sal⭑·on.
Rim.: Ni ne⭑ trov⭑·is aŭtoritat⭑·ajn ekzempl⭑·ojn por⭑ ĉi⭑ tiu
senc⭑·o, sed⭑ ĝi aspekt¹·as prav⭑·ig·it·a pro⭑ ĝi⭑·a inter·naci⭑·ec·o kaj⭑,
ne·rekt⭑·e, pro⭑ la⭑ uz⭑·o en⭑ de⭑ particip⭑·aj form⭑·oj „solv⭑·int·a“
(difin⭑·o de⭑ solv⭑·aĵ·o) aŭ⭑ „solv⭑·ant·o“, kiu·j rilat⭑·as al⭑ likv⁸·oj,
ne⭑ al⭑ person⭑·oj.
solv⭑·o
1.
Ĝust⭑·a respond⭑·o al⭑ problem¹·o, demand⭑·o; rimed⭑·o por⭑ el·ir⭑·i
mal·facil⭑·aĵ·on: solv⭑·o de⭑ problem¹·o, demand⭑·o, enigm⭑·o, mal·facil⭑·aĵ·o,
mister⭑·o (aŭ⭑: solv⭑·o al⭑...); vi propon⭑·is enigm⭑·on al⭑ la⭑ fil⭑·oj de⭑
mi⭑·a popol⭑·o, kaj⭑ al⭑ mi vi ne⭑ dir⭑·is ĝi⭑·an solv⭑·on ; fabel⭑·o kaj⭑
re·al·ec⭑·o est⭑·as tre⭑ proksim⭑·aj unu⭑ de⭑ la⭑ ali⭑·a, sed⭑ la⭑ fabel⭑·o hav⭑·as
harmoni¹·an solv⭑·on jam⭑ ĉi⭑ tie sur⭑ la⭑ ter⭑·o, sed⭑ la⭑ re·al·ec⭑·o oft⭑·e
for·ŝov⭑·as la⭑ solv⭑·on trans⭑ la⭑ ter⭑·an viv⭑·on, en⭑ la⭑ etern⭑·ec·on ; ĝis⭑
la⭑ solv⭑·o de⭑ la⭑ demand⭑·o […] est⭑·us sekv⭑·e ankoraŭ⭑ tre⭑ kaj⭑ tre⭑
mal·proksim⭑·e ; kial⭑ do⭑ ni serĉ⭑·us solv⭑·on de⭑ la⭑ cirkl⁸·a kvadratur²·'?
.
2.
Ag⭑·o solv⭑·i^1: la⭑ politik¹·ist·oj est⭑·as tro⭑ okup⭑·at·aj ĉe⭑ solv⭑·o de⭑
ĉiu+tag⭑·aj problem¹·oj por⭑ interes⭑·iĝ·i pri⭑ ni⭑·a afer⭑·o . {solv⭑·ad·o}
3.
{solv⭑·aĵ·o}
solv⭑·ad·o
1.
Ag⭑·o {solv⭑·i^1} : li rev⭑·is pri⭑ solv⭑·ad·o de⭑ tia·j problem¹·oj […] de⭑
divers⭑+naci⭑·aj inter·rilat⭑·oj ; tiu·j ĉi⭑ metod¹·oj est⭑·as uz⭑·at·aj por⭑
[...] solv⭑·ad·o de⭑ medi³·o-protekt¹·aj problem¹·oj .
2.
Ag⭑·o {solv⭑·i^2} : pli·bon⭑·ig·i solv⭑·ad·on de⭑ la⭑ gras⭑·oj en⭑ la⭑ sang⭑·o .
solv⭑·aĵ·o
Tut⭑·o de⭑ la⭑ solv⭑·it·a substanc²·o kaj⭑ de⭑ la⭑ ĝi·n solv⭑·int·a likv⁸·o:
dilu⁽⁺⁾·it·a, koncentr⁸·it·a solv⭑·aĵ·o; solv⭑·aĵ·o de⭑ natri⁴·a klorid⁽⁺⁾·o en⭑ akv⭑·o;
ŝi el·tir⭑·is el⭑ ŝrank⭑·o pot⭑·et·on plen⭑·an je⭑ solv⭑·aĵ·o el⭑ arab⁸·a gum⭑·o ;
la⭑ jun⭑·ul·in·o met⭑·is sub⭑ la⭑ naz⭑-tru⭑·ojn de⭑ l’ dron⭑·int·o la⭑ amoniak⭑·an
solv⭑·aĵ·on ; la⭑ mal·san⭑·ul·in·o sen·protest¹·e […] en·glut⭑·is solv⭑·aĵ·on el⭑
fer⭑·a per·oksid⁴·o ; Dup⁽⁺⁾·ont·o […] en·ŝpruc⭑·is sub⭑ ĝi⭑·an haŭt⭑·on mal·fort⭑·an
kvant⭑·on da⭑ morfin¹·a solv⭑·aĵ·o ; oni uz⭑·as la⭑ special⭑·ajn sal⭑·ajn
solv⭑·aĵ·ojn (solv⭑·aĵ·oj de⭑ MOS), en·ten⭑·ant·ajn en⭑ neces⭑·aj
koncentr⁸·it·ec·oj jon⁽⁺⁾·ojn de⭑ natri⁴·o, kali⁴·o, klor⁴·o kaj⭑ ali⭑·aj, kiu·jn
oni en·ig⭑·as en⭑ la⭑ organism¹·on . {solv⭑·o^3} {miks⭑·aĵ·o} {dispers⁽⁺⁾·aĵ·o}
solv⭑·ant·o
1.
Iu, kiu solv⭑·as io·n: la⭑ somer⭑·aj konkurs⭑·oj hav⭑·as mal·mult⭑·ajn
solv⭑·ant·ojn, ni propon⭑·as nur⭑ et⭑·an task¹·on .
2.
{solv⭑·il·o}
solv⭑·iĝ·i
Iĝ⭑·i solv⭑·it·a: [la⭑ vol⭑·at-il⭑·aj ole⭑·oj] ne⭑ solv⭑·iĝ·as en⭑ akv⭑·o, nur⭑ en⭑
alkohol¹·o, eter⭑·o, kaj⭑ cert⭑·aj ali⭑·aj organik⁹·aj solv⭑·il·oj ; tio, kio
komenc⭑·e ŝajn⭑·is plej⭑ mister⭑·a, solv⭑·iĝ·is unu⭑·a ; en⭑ [la⭑ tag⭑·o de⭑ la⭑
Sinjor⭑·o] la⭑ ĉiel⭑·o for·pas⭑·os kun⭑ muĝ⭑·a bru⭑·eg·o, kaj⭑ la⭑ element¹·oj
brul⭑·ant·e solv⭑·iĝ·os ; la⭑ enigm⭑·o simpl⭑·e solv⭑·iĝ·as .
solv⭑·il·o
Ĉia likv⁸·o kapabl⭑·a solv⭑·i ^2.b ali⭑·ajn substanc²·ojn: mi ŝpruc⭑·ig·is
sur⭑ la⭑ intern⭑·on de⭑ la⭑ kamion⁸·et·o la⭑ solv⭑·il·on „Senspurigil“, kiu
detru⭑·as fingr⭑·o-prem⭑·aĵ·ojn ; la⭑ el·met⭑·iĝ·o al⭑ cert⭑·aj pesticid⁽⁺⁾·oj kaj⭑
solv⭑·il·oj ceter⭑·e est⭑·is asoci¹·it·a kun⭑ du⭑·obl·a risk⭑·o pri⭑ dis·volv⭑·iĝ·o
de⭑ la⭑ neŭrologi⁽⁺⁾·a mal·san⭑·o . {solv⭑·ant·o}
de·solv⭑·iĝ·i
De·iĝ⭑·i pro⭑ solv⭑·ad·o en⭑ iu likv⁸·o: la⭑ sigel⭑-vaks⭑·o de·solv⭑·iĝ·is ; kiam⭑
[...] la⭑ ekster⭑·a fals⭑+bril⭑·aĵ·o de·solv⭑·iĝ·as, tiam⭑ oni pent⭑·as pri⭑ si⭑·a
ne·sin⁸+gard⭑·a elekt⭑·o ; polv⭑·o de·solv⭑·iĝ·as de⭑ la⭑ kaldron⭑-krust⭑·o .
dis·solv⭑·i
(tr)
1.
Dis·ig⭑·i, mal·aper⭑·ig·i, for·ig⭑·i per⭑ {solv⭑·ad·o^2} : la⭑ sal⭑·o, kiu
dis·solv⭑·as vi⭑·an ŝtup⭑·ar·on {korod⁽⁺⁾·i} ; la⭑ vin⭑·on honor⭑·an nigr⭑·et·an La⭑
Aĥajidoj plej⭑ nobl⭑·aj en⭑ kalik⭑·oj dis·solv⭑·as {dilu⁽⁺⁾·i} .
2.
a)
{Eks·ig⭑·i^2} : la⭑ prezid⭑·ant·o el·dir⭑·is ultimat²·on por⭑ la⭑
reg⭑·ist·ar·o pro⭑ re·form⭑·oj kaj⭑ minac⭑·is ali⭑+okaz⭑·e dis·solv⭑·i la⭑
parlament¹·on .
b)
{Mal·fond⭑·i} : por⭑ ŝanĝ⭑·i la⭑ Statut⁹·on aŭ⭑ dis·solv⭑·i la⭑ Lig⭑·on
neces⭑·is tri⭑ kvar⭑·on·oj de⭑ la⭑ esprim⭑·it·aj voĉ⭑·oj .
Rim.: Ĉi⭑ tiu ne·logik¹·a paŭs⁽⁺⁾·aĵ·o de⭑ la⭑ politik¹·aj termin⭑·oj
angl⭑·a-franc⭑·aj est⭑·as ne·deriv⁴·ebl·a el⭑ la⭑ signif⭑·oj de⭑ la⭑ radik⭑·o kaj⭑
ne·kompren⭑·ebl·a por⭑ la⭑ hom⭑·oj kies⭑ hejm⭑·a lingv⭑·o ne⭑ hav⭑·as tiu·n
strang⭑·aĵ·on. En⭑ PV kaj⭑ en⭑ la⭑ PIV-oj ĝi mal·est⭑·as. Ĝi est⭑·as
konfuz⭑·a: dis·solv⭑·it·a^2.a (t.e. eks⭑·ig·it·a) parlament¹·o plu⭑ ekzist⭑·as
kiel⭑ instituci⭑·o kaj⭑ plu⭑ funkci¹·os post⭑ la⭑ elekt⭑·oj, dum⭑
dis·solv⭑·it·a^2.b (t.e. mal·fond⭑·it·a) parti⭑·o ĉes⭑·as ekzist⭑·i.
dis·solv⭑·iĝ·i
Mal·aper⭑·i, dis·er⭑·iĝ·i: se⭑ la⭑ sur·ter⭑·a loĝ⭑·ej·o de⭑ ni⭑·a tabernakl⁽⁺⁾·o
dis·solv⭑·iĝ·os, ni hav⭑·as [dom⭑·on] etern⭑·an en⭑ la⭑ ĉiel⭑·oj ; [la⭑ mal·nov⭑·a
pilk⭑·o] du⭑·on·e dis·solv⭑·iĝ·is de⭑ la⭑ tra·penetr⭑·int·a akv⭑·o ; la⭑ korp⭑·o
dis·solv⭑·iĝ·as, kaj⭑ la⭑ anim⭑·o... kio ĝi est⭑·as? ; la⭑ ŝton⭑-blok³·oj super⭑
ili ĉiam⭑ pli⭑ kaj⭑ pli⭑ dis·solv⭑·iĝ·is en⭑ nebul⭑·on ; la⭑ senc⭑·o, kiu·n ŝi
don⭑·is al⭑ tiu·j lini⭑·oj, tut⭑·e dis·solv⭑·iĝ·is . {degel⭑·i}
sen·solv⭑·a
Kiu solv⭑·on ne⭑ ricev⭑·as, kiu rest⭑·as ne·diven⭑·ebl·a, ne·venk⭑·ebl·a:
mister⭑·o sen·solv⭑·a est⭑·as pli⭑ mister⭑·a ; sen·solv⭑·a ekvaci²·o ; ni dev⭑·os
klas⭑·i la⭑ kaz⭑·on kun⭑ la⭑ krim⭑·oj tiel⭑~nom⭑·it·e sen·solv⭑·aj ; sen·solv⭑·e
diskut¹·i; sen·solv⭑·aj, mult⭑·e~kost⭑·aj kaj⭑ long⭑+temp⭑·aj inter·ven⭑·oj en⭑
Afgani⁽⁺⁾·o .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.118 2023/11/14 15:26:16 ]
__________________________________________________________________