vidu ankaŭ la klarigojn
solv·/·i

solv·i

   (tr)

   1.
          Trov·i ne·kon·at·on de problem¹·o, respond·on al demand·o, rimed·on por
          el·ir·i el mal·facil·aĵ·o: solv·i enigm·on, mal·help·aĵ·on, konflikt²·on;
          solv·i ĉiu·jn […] disput·ojn  dub·ojn en lojal¹·a inter·konsent·o ; la
          viv·o mem jam long·e solv·is tiu·n ĉi demand·on ; neces·e ni solv·os la
          dilem²·on ; anstataŭ solv·i tiu·jn problem¹·ojn oni nur variant²·um·as
          atend·ant·e iu·nhel·iĝ·on“, epifani²·on, subit·an ven·on de taŭg·a ide·o
          ; person·aj ofer·oj help·is solv·i la kriz·on ; mon·o solv·as mult·ajn
          problem¹·ojn, kaj ŝi est·as riĉ·a ; ebl·as solv·i konflikt²·ojn oft·e
          plej bon·e per afabl·ec·o ; Salomon⁽⁺⁾·o mem ne solv·os, kio en ĝi est·as
          ver·a kaj kio mal·ver·a ; ne·solv·ebl·a problem¹·o; la lit-varm·o solv·is
          li·ajn trem·ojn kaj angor⁶·on kaj baldaŭ li ek·dorm·is ; al·ven·is
          pluv-atak·o kaj ĝi ven·is tiel subit·e, ke ili dev·is kur·e serĉ·i
          ŝirm·ej·on, tio solv·is la solen·an humor·on . {akord¹·ig·i} , {decid·i}
          , {konklud·i} , {mal·streĉ·i} , {pac·ig·i}

          Rim.: El la du homonim¹·aj signif·oj de ĉi tiu radik·o nur ĉi tiu
          intelekt⁴·a est·as fundament·a.

   2.

        a)
                Tia·mani¹·er·e miks·i kun {likv⁸·o} {solid²·on} , {gas·on}  ali·an
                likv⁸·on, ke la rezult²·o est·as stabil⁹·a kaj homogen⁽⁺⁾·a likv⁸·o:
                solv·i sal·on en akv·o ; natri⁴·a jod¹-id·o solv·it·a en aceton⁽⁺⁾·o .

        b)
                (p.p. likv⁸·o) Est·i tia, ke ebl·as solv·i^2.a ali·ajn
                substanc²·ojn en ĝi: akv·o solv·as sal·on.

                Rim.: Ni ne trov·is aŭtoritat·ajn ekzempl·ojn por ĉi tiu
                senc·o, sed ĝi aspekt¹·as prav·ig·it·a pro ĝi·a inter·naci·ec·o kaj,
                ne·rekt·e, pro la uz·o en de particip·aj form·ojsolv·int·a“
                (difin·o de solv·aĵ·o) solv·ant·o“, kiu·j rilat·as al likv⁸·oj,
                ne al person·oj.

solv·o

   1.
          Ĝust·a respond·o al problem¹·o, demand·o; rimed·o por el·ir·i
          mal·facil·aĵ·on: solv·o de problem¹·o, demand·o, enigm·o, mal·facil·aĵ·o,
          mister·o (: solv·o al...); vi propon·is enigm·on al la fil·oj de
          mi·a popol·o, kaj al mi vi ne dir·is ĝi·an solv·on ; fabel·o kaj
          re·al·ec·o est·as tre proksim·aj unu de la ali·a, sed la fabel·o hav·as
          harmoni¹·an solv·on jam ĉi tie sur la ter·o, sed la re·al·ec·o oft·e
          for·ŝov·as la solv·on trans la ter·an viv·on, en la etern·ec·on ; ĝis
          la solv·o de la demand·o […] est·us sekv·e ankoraŭ tre kaj tre
          mal·proksim·e ; kial do ni serĉ·us solv·on de la cirkl⁸·a kvadratur²·'?
          .

   2.
          Ag·o solv·i^1: la politik¹·ist·oj est·as tro okup·at·aj ĉe solv·o de
          ĉiu+tag·aj problem¹·oj por interes·iĝ·i pri ni·a afer·o . {solv·ad·o}

   3.
          {solv·aĵ·o}

solv·ad·o

   1.
          Ag·o {solv·i^1} : li rev·is pri solv·ad·o de tia·j problem¹·oj […] de
          divers+naci·aj inter·rilat·oj ; tiu·j ĉi metod¹·oj est·as uz·at·aj por
          [...] solv·ad·o de medi³·o-protekt¹·aj problem¹·oj .

   2.
          Ag·o {solv·i^2} : pli·bon·ig·i solv·ad·on de la gras·oj en la sang·o .

solv·aĵ·o

          Tut·o de la solv·it·a substanc²·o kaj de la ĝi·n solv·int·a likv⁸·o:
          dilu⁽⁺⁾·it·a, koncentr⁸·it·a solv·aĵ·o; solv·aĵ·o de natri⁴·a klorid⁽⁺⁾·o en akv·o;
          ŝi el·tir·is el ŝrank·o pot·et·on plen·an je solv·aĵ·o el arab⁸·a gum·o ;
          la jun·ul·in·o met·is sub la naz-tru·ojn de l’ dron·int·o la amoniak·an
          solv·aĵ·on ; la mal·san·ul·in·o sen·protest¹·e […] en·glut·is solv·aĵ·on el
          fer·a per·oksid⁴·o ; Dup⁽⁺⁾·ont·o […] en·ŝpruc·is sub ĝi·an haŭt·on mal·fort·an
          kvant·on da morfin¹·a solv·aĵ·o ; oni uz·as la special·ajn sal·ajn
          solv·aĵ·ojn (solv·aĵ·oj de MOS), en·ten·ant·ajn en neces·aj
          koncentr⁸·it·ec·oj jon⁽⁺⁾·ojn de natri⁴·o, kali⁴·o, klor⁴·o kaj ali·aj, kiu·jn
          oni en·ig·as en la organism¹·on . {solv·o^3} {miks·aĵ·o} {dispers⁽⁺⁾·aĵ·o}

solv·ant·o

   1.
          Iu, kiu solv·as io·n: la somer·aj konkurs·oj hav·as mal·mult·ajn
          solv·ant·ojn, ni propon·as nur et·an task¹·on .

   2.
          {solv·il·o}

solv·iĝ·i

          ·i solv·it·a: [la vol·at-il·aj ole·oj] ne solv·iĝ·as en akv·o, nur en
          alkohol¹·o, eter·o, kaj cert·aj ali·aj organik⁹·aj solv·il·oj ; tio, kio
          komenc·e ŝajn·is plej mister·a, solv·iĝ·is unu·a ; en [la tag·o de la
          Sinjor·o] la ĉiel·o for·pas·os kun muĝ·a bru·eg·o, kaj la element¹·oj
          brul·ant·e solv·iĝ·os ; la enigm·o simpl·e solv·iĝ·as .

solv·il·o

          Ĉia likv⁸·o kapabl·a solv·i ^2.b ali·ajn substanc²·ojn: mi ŝpruc·ig·is
          sur la intern·on de la kamion⁸·et·o la solv·il·onSenspurigil“, kiu
          detru·as fingr·o-prem·aĵ·ojn ; la el·met·iĝ·o al cert·aj pesticid⁽⁺⁾·oj kaj
          solv·il·oj ceter·e est·is asoci¹·it·a kun du·obl·a risk·o pri dis·volv·iĝ·o
          de la neŭrologi⁽⁺⁾·a mal·san·o . {solv·ant·o}

de·solv·iĝ·i

          De·iĝ·i pro solv·ad·o en iu likv⁸·o: la sigel-vaks·o de·solv·iĝ·is ; kiam
          [...] la ekster·a fals+bril·aĵ·o de·solv·iĝ·as, tiam oni pent·as pri si·a
          ne·sin⁸+gard·a elekt·o ; polv·o de·solv·iĝ·as de la kaldron-krust·o .

dis·solv·i

   (tr)

   1.
          Dis·ig·i, mal·aper·ig·i, for·ig·i per {solv·ad·o^2} : la sal·o, kiu
          dis·solv·as vi·an ŝtup·ar·on {korod⁽⁺⁾·i} ; la vin·on honor·an nigr·et·an La
          Aĥajidoj plej nobl·aj en kalik·oj dis·solv·as {dilu⁽⁺⁾·i} .

   2.

        a)
                {Eks·ig·i^2} : la prezid·ant·o el·dir·is ultimat²·on por la
                reg·ist·ar·o pro re·form·oj kaj minac·is ali+okaz·e dis·solv·i la
                parlament¹·on .

        b)
                {Mal·fond·i} : por ŝanĝ·i la Statut⁹·on  dis·solv·i la Lig·on
                neces·is tri kvar·on·oj de la esprim·it·aj voĉ·oj .

          Rim.: Ĉi tiu ne·logik¹·a paŭs⁽⁺⁾·aĵ·o de la politik¹·aj termin·oj
          angl·a-franc·aj est·as ne·deriv⁴·ebl·a el la signif·oj de la radik·o kaj
          ne·kompren·ebl·a por la hom·oj kies hejm·a lingv·o ne hav·as tiu·n
          strang·aĵ·on. En PV kaj en la PIV-oj ĝi mal·est·as. Ĝi est·as
          konfuz·a: dis·solv·it·a^2.a (t.e. eks·ig·it·a) parlament¹·o plu ekzist·as
          kiel instituci·o kaj plu funkci¹·os post la elekt·oj, dum
          dis·solv·it·a^2.b (t.e. mal·fond·it·a) parti·o ĉes·as ekzist·i.

dis·solv·iĝ·i

          Mal·aper·i, dis·er·iĝ·i: se la sur·ter·a loĝ·ej·o de ni·a tabernakl⁽⁺⁾·o
          dis·solv·iĝ·os, ni hav·as [dom·on] etern·an en la ĉiel·oj ; [la mal·nov·a
          pilk·o] du·on·e dis·solv·iĝ·is de la tra·penetr·int·a akv·o ; la korp·o
          dis·solv·iĝ·as, kaj la anim·o... kio ĝi est·as? ; la ŝton-blok³·oj super
          ili ĉiam pli kaj pli dis·solv·iĝ·is en nebul·on ; la senc·o, kiu·n ŝi
          don·is al tiu·j lini·oj, tut·e dis·solv·iĝ·is . {degel·i}

sen·solv·a

          Kiu solv·on ne ricev·as, kiu rest·as ne·diven·ebl·a, ne·venk·ebl·a:
          mister·o sen·solv·a est·as pli mister·a ; sen·solv·a ekvaci²·o ; ni dev·os
          klas·i la kaz·on kun la krim·oj tiel~nom·it·e sen·solv·aj ; sen·solv·e
          diskut¹·i; sen·solv·aj, mult·e~kost·aj kaj long+temp·aj inter·ven·oj en
          Afgani⁽⁺⁾·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.118 2023/11/14 15:26:16 ]
     __________________________________________________________________