vidu ankaŭ la klarigojn
special⭑·/·a
special⭑·a
Destin¹·it·a por⭑ iu apart⭑·a cel⭑·o, ne·ĝeneral¹·a, ne·komun⭑·a: pri⭑ tiu·j ĉi⭑
kaŭz⭑·oj, kiel⭑ tro⭑ special⭑·aj, ni tie ĉi⭑ detal⭑·e ne⭑ parol⭑·os ; kiam⭑
ni⭑·a lingv⭑·o est⭑·os oficial⭑·e akcept⭑·it·a de⭑ la⭑ reg⭑·ist·ar·oj […] kaj⭑
tiu·j ĉi⭑ reg⭑·ist·ar·oj per⭑ special⭑·a leĝ⭑·o garanti⭑·os al⭑ Esperant⭑·o tut⭑·e
cert⭑·an viv⭑·on […] ; hom⭑·o de⭑ tut⭑·e special⭑·a spec⭑·o ; li·n atak⭑·is la⭑
sent⭑·o de⭑ ia⭑ special⭑·a mal·trankvil⭑·ec·o, kia atak⭑·is li·n oft⭑·e en⭑ li⭑·aj
pli⭑ jun⭑·aj jar⭑·oj ; vi est⭑·as tiel⭑ mal·bel⭑·a, ke⭑ vi hav⭑·as special⭑·an
bel⭑·ec·on kaj⭑ plaĉ⭑·as al⭑ ni ; vi hav⭑·as special⭑·an talent⭑·on por⭑
vag⭑·ad·o ; tut⭑·e special⭑·an grav⭑·ec·on li atribu¹·is al⭑ la⭑ histori⭑·o ;
ĉiu hav⭑·as si⭑·an special⭑·an bon⭑·ec·on, ĝi dir⭑·is, ne⭑ ĉiu·j pov⭑·as est⭑·i
nobel⭑·aj, iu dev⭑·as plen⭑·um·i la⭑ labor⭑·ojn ; se⭑ oni for·liber⭑·ig·us ŝi·n
por⭑ tiu lern⭑·o-hor⭑·o, tio ĉe⭑ la⭑ ali⭑·aj infan⭑·oj ebl⭑·e pov⭑·us vek⭑·i
mal·kontent⭑·ec·on kaj⭑ ia·jn special⭑·ajn pens⭑·ojn, tial⭑ ŝi rest⭑·ad·is .
{ĝeneral¹·a}
Rim.: Kp {apart⭑·a} , {fak⭑·a} , {precip⭑·a} : _Special⭑·a_ montr⭑·as destin¹·on
por⭑ difin⭑·it·a cel⭑·o: oni uz⭑·as por⭑ tio special⭑·an maŝin⭑·on; mi ven⭑·is
special⭑·e por⭑ la⭑ fest⭑·o. _Apart⭑·a_ montr⭑·as mal·kun·ec⭑·on, diferenc⭑·on: ni
pri·trakt⭑·os la⭑ du⭑ afer⭑·ojn apart⭑·e; li ten⭑·is si·n apart⭑·e. Oft⭑·e ĝi montr⭑·as
el⭑+star⭑·ec·on, eminent⭑·ec·on, disting⭑·ind·ec·on: la⭑ last⭑·a er⭑·o en⭑ la⭑ program¹·o
est⭑·is apart⭑·e (precip⭑·e) ŝat⭑·ind·a. _Precip⭑·a_ rilat⭑·as al⭑ grad⭑·o de⭑ kompar⭑·a
grav⭑·ec·o: mi atent⭑·ig·as vi·n precip⭑·e pri⭑ tio; mi ŝat⭑·is precip⭑·e li⭑·an last⭑·an
verk⭑·on; ĉiu·j dev⭑·os ir⭑·i, sed⭑ precip⭑·e la⭑ plej⭑ jun⭑·aj.
special⭑·e
Laŭ⭑ special⭑·a manier⭑·o: cert⭑·e, mi al·port⭑·is arĝent⭑·an vaz⭑·on special⭑·e
por⭑ tio, por⭑ don⭑·i trink⭑·i al⭑ tiu ĉi⭑ sinjor⭑·in·o ! lingv⭑·o inter·naci⭑·a
aparten⭑·as special⭑·e al⭑ neniu naci⭑·o ; li ir⭑·is hejm⭑·en, preskaŭ⭑
special⭑·e por⭑ est⭑·i bat⭑-mort⭑·ig·it·a ; por⭑ ili kvazaŭ⭑ special⭑·e
pret⭑·ig·it·a ; al⭑ mi⭑·aj konstru⭑·aĵ·oj mi al·don⭑·os ankoraŭ⭑ special⭑·e
konstru⭑·it·an etaĝ⭑·on, por⭑ montr⭑·i mi⭑·an geni¹·on ; li ek·kri⭑·is,
mal·rapid⭑·e el·parol⭑·ant·e ĉiu·n vort⭑·on kaj⭑ special⭑·e akcent⭑·ant·e ;
pur⭑·ec·o est⭑·as por⭑ mi tut⭑·e special⭑·e sent⭑·ebl·a ; mi⭑·a patr⭑·uj·o mi
nom⭑·as tiu·n regn⭑·on, aŭ⭑ en⭑ grand⭑·a regn⭑·o ankoraŭ⭑ special⭑·e tiu·n
provinc⭑·on, en⭑ kiu mi nask⭑·iĝ·is .
special⭑·iĝ·o, special⭑·o
Apart⭑·a, mal·ĝeneral¹·a eduk⭑·o; fak⭑·o: la⭑ […] egipt⁽⁺⁾·a popol⭑·o, divid⭑·iĝ·is
en⭑ du⭑ klas⭑·ojn: ter⭑+kultur¹·ist·oj kaj⭑ meti⭑·ist·oj […], produkt⭑·ant·aj la⭑
vest⭑·ojn, mebl⭑·ojn kaj⭑ instrument¹·ojn […], ĉiu el⭑ tiu·j special⭑·oj,
precip⭑·e la⭑ arĥitektur⭑·o, bezon⭑·is fort⭑·ojn mov⭑·ant·ajn kaj⭑ tir⭑·ant·ajn
; labor⭑-divid⭑·o kaj⭑ special⭑·iĝ·o ; la⭑ merkat⁴·o est⭑·as decid⭑·a por⭑ la⭑
grad⭑·o de⭑ special⭑·iĝ·o ; la⭑ nun⭑·a scienc⭑·o ŝajn⭑·as est⭑·i ne·evit⭑·ebl·e
lim⭑·ig·it·a pro⭑ eksces²·a special⭑·iĝ·o .
special⭑·ist·o
Profesi⭑·a {fak⭑·ul·o} : li far⭑·is en⭑ maŝin⭑·ojn,
el·pens⭑·it·ajn de⭑ special⭑·ist·oj ; est⭑·as bon⭑·e hav⭑·i inter⭑ la⭑ juĝ⭑·ant·ar·o
unu⭑ special⭑·ist·on ; ĉiu labor⭑·is en⭑ si⭑·a meti⭑·o, kiel⭑ lert⭑·aj
special⭑·ist·oj ili hav⭑·is grand⭑·an klient¹·ar·on ; aŭskult⭑·i teatr⭑·aĵ·ojn
kaj⭑ kant⭑·ojn mult⭑·e pli⭑ bon⭑·ajn kaj⭑ plen⭑·um·at·ajn ne⭑ de⭑ ne·spert⭑·aj
diletant³·oj, sed⭑ de⭑ plej⭑ perfekt⭑·aj special⭑·ist·oj ; li verk⭑·as pri⭑
tiu tem⭑·o, est⭑·ant·e ne⭑ special⭑·ist·o ; tiu·jn ĉi⭑ vort⭑·ar·ojn dev⭑·as
el·labor⭑·i nepr⭑·e special⭑·ist·oj, ĉiu en⭑ si⭑·a special⭑·ec·o .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.108 2023/10/21 07:46:48 ]
__________________________________________________________________