spegul⭑·/·o

spegul⭑·o

   1.
          Glat⭑·a bril⭑·a {surfac⁸·o} , re·send⭑·ant·a la⭑ lum⭑·on kaj⭑ la⭑ bild¹·ojn de⭑ la⭑
          objekt⭑·oj: ne⭑ tuŝ⭑·u la⭑ spegul⭑·on ! li simil⭑·as iu·n, kiu rigard⭑·as
          si⭑·an natur⭑·an vizaĝ⭑·on en⭑ spegul⭑·o ; la⭑ reĝ⭑·o si·n turn⭑·ad·is kaj⭑
          re·turn⭑·ad·is antaŭ⭑ la⭑ spegul⭑·o ; li ven⭑·is en⭑ spegul⭑-ĉambr⭑·on, [kie]
          la⭑ spegul⭑·oj ĉio·n pli·grand⭑·ig·ad·is en⭑ ne·kred⭑·ebl·a proporci¹·o ; la⭑
          branĉ⭑·oj kis⭑·as la⭑ klar⭑·an spegul⭑·on de⭑ la⭑ akv⭑·o ; la⭑ mar⭑·o est⭑·as
          glat⭑·a kiel⭑ spegul⭑·o ; [la⭑] vaks⭑·um·it·a plank⭑·o bril⭑·is kiel⭑ spegul⭑·o ;
          stomak⭑·o ne⭑ est⭑·as spegul⭑·o: kio·n ĝi manĝ⭑·is, ne⭑ vid⭑·as okul⭑·o ; ne⭑
          help⭑·as spegul⭑·o al⭑ mal·bel⭑·ul·o . {glat⭑·aĵ·o} , {reflektor⁽⁺⁾·o}

   2.
          Reprezent⭑·aĵ·o, {simil⭑·aĵ·o} , sign⭑·o: akcept⭑·u ili·n bon⭑·e, ĉar⭑ ili
          est⭑·as la⭑ spegul⭑·o kaj⭑ mal·long⭑·ig·it·a kronik⭑·o de⭑ la⭑ temp⭑·o ; ni⭑·a
          teatr⭑·o pov⭑·as est⭑·i bon⭑·a spegul⭑·o pri⭑ ni⭑·a mikrosoci⁽⁺⁾·o ; oni
          konsider⭑·as roman¹·on spegul⭑·o de⭑ la⭑ viv⭑·o ; li⭑·aj leter⭑·oj est⭑·as ne⭑
          nur⭑ spegul⭑·o de⭑ la⭑ temp⭑·oj kaj⭑ de⭑ la⭑ unu⭑·aj kontrast¹·oj inter⭑ la⭑
          krist⭑·an·oj ; Eŭrop⭑·a kultur¹·o en⭑ la⭑ spegul⭑·o de⭑ la⭑ monaĥ⭑·ej·oj ;
          hom⭑-grup⭑·oj, kiu·j pren⭑·as si·n mem⭑ tro⭑ serioz⭑·e kaj⭑, blind⭑·ig·it·aj de⭑
          si⭑·aj ver⭑·oj, ne⭑ pov⭑·as vid⭑·i si·n en⭑ la⭑ spegul⭑·o de⭑ la⭑ konsci⭑·o ; de⭑
          l'⭑ kor⭑·o spegul⭑·o est⭑·as la⭑ okul⭑·o . {kalejdoskop²·o} , {mozaik²·o}

spegul⭑·i, re·spegul⭑·i

   (tr)

   1.
          {Re·send⭑·i} la⭑ bild¹·on de⭑ io: la⭑ trem⭑+bril⭑·an lum⭑·et·on spegul⭑·is […]
          monokl⁽⁺⁾·o ; kol⭑-ĉen⭑·oj, bracelet²·oj, ring⭑·oj, horloĝ⭑-ĉen⭑·er·oj, kalv⁴·oj –
          ĉio bril⭑·as, ĉio re·spegul⭑·as […] fajr⭑·ojn de⭑ lustr⭑·oj, lantern⭑·et·oj
          kaj⭑ sur·mur⭑·aj brak⭑·--lamp⭑·oj ; {reflekt⁸·i^2}

   2.
          Vid⭑·ig·i, est⭑·i la⭑ sign⭑·o de⭑ io: li⭑·a fizionomi¹·o spegul⭑·is li⭑·an anim⭑·on
          ; ŝi⭑·aj okul⭑·oj spegul⭑·is ŝi⭑·an intern⭑·an am⭑·on al⭑ [li], kiu farad⁽⁺⁾·is
          ĉio·n, por⭑ ŝi·n ĝoj⭑·ig·i ; la⭑ lingv⭑·o, est⭑·ant·e pur⭑·e soci³·a fenomen¹·o,
          ĉiam⭑ fidel⭑·e re·spegul⭑·is kaj⭑ re·spegul⭑·as la⭑ soci³·an viv⭑·on en⭑ ĉiu·j
          ĝi⭑·aj aspekt¹·oj ; ebl⭑·e oni pov⭑·us trov⭑·i ia·n matematik¹·an mez⭑·on, kiu
          ia+manier⭑·e re·spegul⭑·us la⭑ kvalit¹·an tut⭑·ec·on de⭑ la⭑ publik⭑·o ; la⭑ tut⭑·a
          univers⭑·o fand⭑·iĝ·is por⭑ vi nur⭑ en⭑ li·n sol⭑·an, li·n sol⭑·an ĝi
          spegul⭑·is, pri⭑ li sol⭑·a ĝi son⭑·is al⭑ vi ; li⭑·aj vigl⭑·aj trajt⭑·oj
          spegul⭑·is antaŭ⭑·e ĉiam⭑·an tim⭑·on kaj⭑ mal·cert⭑·ec·on ; la⭑ ekster⭑·o ne⭑
          ĉiam⭑ spegul⭑·as la⭑ intern⭑·on ; ne⭑ sci⭑·ant·e, kiel⭑ re·ag⭑·i, la⭑
          sekretari⭑·o decid⭑·is spegul⭑·i la⭑ Pilat⁽⁺⁾·an rikan²·on ; ĉi⭑ tiu·n
          griz⭑+kolor⭑·an ton⭑·on re·spegul⭑·as ankaŭ⭑ li⭑·aj am⭑-poem¹·oj ; malgraŭ⭑ la⭑
          tut⭑·a absurd¹·ec·o […] la⭑ last⭑·a formul¹·o re·spegul⭑·as tre⭑ ideal¹·an
          sistem⭑·on ; tiu·j nombr⭑·oj ne⭑ spegul⭑·as la⭑ real¹·on ; pli⭑·aj analiz¹·oj
          kaj⭑ interpret¹·ad·oj spegul⭑·as harmoni¹·ig·it·an komun⭑·an pozici¹·on .
          {re·don⭑·i^4} , {reflekt⁸·i^1} {ekvivalent⁽⁺⁾·i} , {imit⭑·i} , {kapt⭑·i^3} ,
          {kopi⭑·i} , {re·produkt⭑·i^2} , {skrib⭑·i}

spegul⭑·iĝ·i, spegul⭑·i si·n

          Est⭑·i vid⭑·ebl·a kiel⭑ spegul⭑-bild¹·o, reflekt⁸·iĝ·i en⭑ iu surfac⁸·o: en⭑ la⭑
          akv⭑·o vizaĝ⭑·o spegul⭑·iĝ·as al⭑ vizaĝ⭑·o ; se⭑ la⭑ vent⭑·o ne⭑ mov⭑·us la⭑
          branĉ⭑·ojn kaj⭑ la⭑ arb⭑·et·aĵ·ojn, oni pov⭑·us preskaŭ⭑ kred⭑·i, ke⭑ ili
          est⭑·as pentr⭑·it·aj sur⭑ la⭑ fund⭑·o, tiel⭑ klar⭑·e tie spegul⭑·iĝ·is ĉiu
          foli⭑·o ; la⭑ tag⭑·iĝ·o spegul⭑·is si·n en⭑ ros⭑-gut⭑·oj, trem⭑·ant·aj sur⭑ la⭑
          foli⭑·oj ; sen·fin⭑·a vic⭑·o de⭑ palac⭑·oj kaj⭑ portik²·oj, kies⭑ kolon⭑·oj dum⭑
          bel⭑~veter⭑·o spegul⭑·as si·n en⭑ la⭑ akv⭑·o ; la⭑ Vintr⭑·a palac⭑·o spegul⭑·as
          si⭑·ajn long⭑·ajn flav⭑·ajn mur⭑·ojn en⭑ l’ akv⭑·o de⭑ l’ Nev⭑·a ; rigard⭑·ant·e
          la⭑ vesper⭑·an ĉiel⭑~ruĝ⭑·on, kies⭑ last⭑·aj bril⭑·oj spegul⭑·is si·n en⭑ ili⭑·aj
          okul⭑·oj ; en⭑ tiu·j larm⭑·oj spegul⭑·iĝ·is la⭑ mil⭑+form⭑·a mal·ĝoj⭑·o de⭑ mi⭑·a
          propr⭑·a popol⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.31 2024/02/08 09:23:16 ]
     __________________________________________________________________