vidu ankaŭ la klarigojn
spektr²·/·o
spektr²·o
1.
Distribu⁸·a funkci¹·o de⭑ fizik⭑·a grand⭑·o, ekz. de⭑ energi⭑·o, frekvenc⁽⁺⁾·o
aŭ⭑ mas⭑·o; pli⭑ konkret²·e i.a.:
a)
La⭑ intens⁴·ec·o de⭑ frekvenc⁽⁺⁾·oj de⭑ lum⭑·o, aper⭑·ant·a kiel⭑ vic⭑·o da⭑
divers⭑·aj kolor⭑·aj stri⭑·oj, ĉe⭑ mal·kompon¹·o de⭑ lum⭑·o, ekz. per⭑
refrakt⁽⁺⁾·o tra⭑ prism¹·o: en⭑ la⭑ spektr²·o de⭑ iu stel⭑·o ni vid⭑·as
mult⭑·ajn nigr⭑·ajn lini⭑·ojn ; fort⭑·a sign⭑·o de⭑ akv⭑·o est⭑·as
vid⭑·ebl·a en⭑ la⭑ spektr²·o, grav⭑·a indik³·o, ke⭑ la⭑ objekt⭑·o est⭑·as
mal·varm⭑·a ; la⭑ flank⭑·en~ir⭑·o al⭑ la⭑ ruĝ⭑·o en⭑ la⭑ spektr²·oj de⭑
kosm⁸·aj korp⭑·oj […] indik³·as la⭑ rapid⭑·on, per⭑ kiu la⭑ korp⭑·o
mov⭑·iĝ·as for⭑ de⭑ ni .
b)
Son⭑-spektr²·o, {frekvenc} ar⭑·o de⭑ son⭑·o: kiam⭑ la⭑ son⭑·a spektr²·o
est⭑·as plat⭑·a, ĝi est⭑·as nom⭑·at·a blank⭑·a bru⭑·o .
2.
(de⭑ {endomorfi⁽⁺⁾·o} en⭑ {vektor⁽⁺⁾·a spac⭑·o} ) La⭑ ar⭑·o de⭑ ĝi⭑·aj {ajgen⁽⁺⁾·oj} .
3.
Seri⭑·o de⭑ aĵ⭑·oj ord⭑·ig·ebl·aj inter⭑ du⭑ ekstrem⭑·oj: spektr²·o de⭑ opini⭑·oj
; la⭑ centr⭑·o de⭑ la⭑ politik¹·a spektr²·o ; fiask¹·int·o sur⭑ la⭑ tut⭑·a
spektr²·o ; kun⭑ mil⭑·o da⭑ membr⭑·oj reprezent⭑·ant·aj bunt⁽⁺⁾·an ide⭑·an
spektr²·on SAT tamen⭑ vigl⭑·ig·us kaj⭑ pli·riĉ⭑·ig·us la⭑ pejzaĝ⭑·on de⭑
Esperant⭑·o . {sortiment²·o}
4.
Aper⭑·aĵ·o, {fantom⭑·o} : la⭑ jun⭑·ul·o tri⭑·an foj⭑·on kri⭑·is al⭑ li, kaj⭑ ĉar⭑
ankaŭ⭑ tio ne⭑ efik⭑·is, li al·kur⭑·is la⭑ spektr²·on kaj⭑ fal⭑·ig·is ĝi·n laŭ⭑
la⭑ ŝtup⭑·ar·o .
Rim.: Etimologi²·e, la⭑ latin⁽⁺⁾·a „ “ signif⭑·as „aper⭑·aĵ·o“,
„bild¹·o“, „fantom⭑·o“. Tamen⭑ tiu arĥaism⭑·a signif⭑·o apenaŭ⭑ en·ir⭑·is
Esperant⭑·on, kaj⭑ jam⭑ ne⭑ plu⭑ aper⭑·as en⭑ la⭑ PIV-oj.
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.29 2024/01/30 15:24:37 ]
__________________________________________________________________