spic⭑·/·o

spic⭑·o

          Arom¹·a, ordinar⭑·e veget⭑·aĵ·a, substanc²·o destin¹·it·a por⭑ bon⭑+gust⭑·ig·i
          {manĝ⭑·aĵ·ojn} : ili vend⭑·ad·is plej⭑ divers⭑·ajn spic⭑·ojn kiel⭑ ekzempl⭑·e
          {safran⭑·on} , {aniz⭑·on} , {zingibr⭑·on} kaj⭑ precip⭑·e {pipr⭑·on} ; arom¹·o
          de⭑ spic⭑·oj kaj⭑ flor⭑·oj baldaŭ⭑ lev⭑·iĝ·is al⭑ ili ; tro⭑ da⭑ spic⭑·o far⭑·as
          la⭑ manĝ⭑·aĵ·on mal·bon⭑+gust⭑·a ; al⭑ farun⭑·' mal·bon⭑+spec⭑·a ne⭑ help⭑·os la⭑
          spic⭑·o .

spic⭑·a

   1.
          Hav⭑·ant·a fort⭑·an, precip⭑·e akr⭑·an gust⭑·on aŭ⭑ odor⭑·on kiel⭑ spic⭑·oj: la⭑
          sovaĝ⭑·aj kresk⭑·aĵ·oj dis·vast⭑·ig·ad·is tiel⭑ spic⭑·an odor⭑·on, ke⭑ mi dev⭑·is
          tern⭑·i kaj⭑ pens⭑·i pri⭑ kolbas⭑·o ; botel⭑·et·o da⭑ spic⭑·a brand⭑·o est⭑·is jam⭑
          met⭑·it·a en⭑ la⭑ pak⭑·aĵ·et·on .

   2.
          Ekscit⭑·a, {pik⭑·a^2} : pri⭑ la⭑ frenez⭑·aĵ·oj kiu·jn mi spert⭑·is nur⭑ kiel⭑
          iam⭑·a estr⭑·ar·an·o de⭑ la⭑ Esperant⭑·o-societ⭑·o de⭑ Vaŝington⭑·o mi pov⭑·us
          verk⭑·i spic⭑·an skandal²-roman¹·on . {gust⭑·o^3} , {suk⭑·a^3}

spic⭑·i

   (tr)

   1.
          Al·don⭑·i spic⭑·ojn: akv⭑·a sup⭑·o spic⭑·it·a per⭑ pipr⭑·o kaj⭑ ranc⭑·a ole⭑·o ; se⭑
          eĉ⭑ la⭑ sal⭑·o sen·gust⭑·iĝ·is, per⭑ kio ĝi est⭑·os spic⭑·at·a ; ne⭑ spic⭑·iĝ·as
          manĝ⭑·o de⭑ mastr⭑·in·a bel⭑·ec·o .

   2.
          Far⭑·i pli⭑ interes⭑·a, pli⭑ al·log⭑·a: li tut⭑·e ne⭑ prov⭑·is, kiel⭑ ver⭑+ŝajn⭑·e
          far⭑·us mult⭑·aj ali⭑·aj, spic⭑·i si⭑·ajn inform¹·ojn per⭑ al·don⭑·o de⭑ krom⭑·aj
          detal⭑·et·oj .

spic⭑·aĵ·o

          Io spic⭑·a, miks⭑·aĵ·o kun⭑ spic⭑·oj: pastr⭑·o don⭑·is al⭑ li or⭑·an pokal⭑·on,
          en·hav⭑·ant·an vin⭑·on for·tig⁸·it·an per⭑ spic⭑·aĵ·oj ; kombin⭑·o de⭑ fort⭑·a
          spic⭑·aĵ·o kun⭑ suker⭑·it·a afer⭑·o ; leter⭑·oj de⭑ leg⭑·ant·oj kutim⭑·e est⭑·as
          spic⭑·aĵ·o en⭑ gazet⭑·o . {mustard⭑·o} , {kren⭑·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.39 2023/10/21 07:46:48 ]
     __________________________________________________________________