vidu ankaŭ la klarigojn
sprit⭑·/·a
sprit⭑·a
1.
Montr⭑·ant·a spirit⭑·an vigl⭑·on, kiu rapid⭑·e trov⭑·as kaj⭑ original¹·e
esprim⭑·as ne·atend⭑·it·an rilat⭑·on inter⭑ mal·sam⭑·aj afer⭑·oj: ŝi est⭑·is
sprit⭑·a, eduk⭑·it·a kaj⭑ am⭑·ind·a; mi est⭑·is du⭑·on·e mal·sobr⭑·ig·it·a de⭑ am⭑·o,
ĉampan⭑·o kaj⭑ danc⭑-muzik⭑·o ; sprit⭑·a vort⭑·o tent⭑·as, nenio·n atent⭑·as ;
pro⭑ sprit⭑·a vort⭑·o li eĉ⭑ propr⭑·an patr⭑·on ne⭑ indulg⭑·us ; li merit⭑·us
est⭑·i direktor¹·o de⭑ mal·riĉ⭑·ul·ej·o! ĉu⭑ tio ne⭑ est⭑·is sprit⭑·a dir⭑·o ?
ĉarm⭑·aj kant⭑·oj de⭑ la⭑ bon⭑·a humor⭑·o kaj⭑ sprit⭑·ec·o ; ili est⭑·as
ordinar⭑·e hom⭑·oj tre⭑ agrabl⭑·aj, vigl⭑·aj, sprit⭑·aj, gaj⭑·aj,
komplez⭑·em·aj, en⭑ societ⭑·oj ili est⭑·as tre⭑ dezir⭑·at·aj, en⭑ koleg⭑·aj
rond⭑·et·oj ili est⭑·as admir⭑·at·aj . {humur⁽⁺⁾·o}
2.
Montr⭑·ant·a spirit⭑·an vigl⭑·on, kiu el·pens⭑·as kaj⭑ kombin⭑·as nov⭑·ajn
ne·atend⭑·it·ajn lert⭑·ajn kaj⭑ taŭg⭑·ajn aranĝ⭑·ojn: la⭑ ĥin⁽⁺⁾·oj […] el·pens⭑·is
sprit⭑·an rimed⭑·on por⭑ konserv⭑·ad·o de⭑ viv⭑·aj fiŝ⭑·oj ; li saĝ⭑·e rigard⭑·is
la⭑ mond⭑·on kaj⭑ baldaŭ⭑ montr⭑·is si⭑·ajn sprit⭑·ec·on kaj⭑ lert⭑·ec·on: li
est⭑·is kre⭑·aĵ·o, kiu sukces⭑·is en⭑ ĉiu·j entrepren⭑·oj . {el·trov⭑·em·o} ,
{invent⁸·em·o} , {lert⭑·ec·o}
sprit⭑·i
(ntr)
Est⭑·i sprit⭑·a: ver⭑·o ne⭑ bezon⭑·as medit⭑·i nek⭑ sprit⭑·i ; Inocent⁽⁺⁾·o la⭑
10-a, pri⭑ kiu sprit⭑·as mot⁽⁺⁾·o de⭑ : „mal·bon⭑~ŝanc¹·o
vol⭑·is ke⭑ la⭑ unik³·a person⭑·o de⭑ li⭑·a famili⭑·o kiu hav⭑·is la⭑ taŭg⭑·ajn
kvalit¹·ojn por⭑ est⭑·i kardinal²·a nep⭑·o est⭑·is vir⭑·in·o“ . {el·turn⭑·iĝ·i}
sprit⭑·o
Kapabl⭑·o rapid⭑·e el·trov⭑·i traf⭑·ajn, interes⭑·ajn, lert⭑·ajn dir⭑·aĵ·ojn aŭ⭑
ag⭑-manier⭑·ojn: plej⭑ bon⭑·a sprit⭑·o est⭑·as silent⭑·o ; mal·sat⭑·o don⭑·as
sprit⭑·on ; plant⭑·ad·o de⭑ frukt⭑·oj […] postul⭑·as li⭑·an tut⭑·an sprit⭑·on,
las⭑·as li·n ĉiam⭑ pens⭑·i pri⭑ la⭑ est⭑·ont·ec·o kaj⭑ per⭑ la⭑ original¹·ec·o de⭑
la⭑ labor⭑·oj lig⭑·as la⭑ printemp⭑·on kun⭑ la⭑ aŭtun⭑·o, la⭑ somer⭑·on kun⭑ la⭑
vintr⭑·o .
sprit⭑·aĵ·o
Vort⭑-lud⭑·o, ŝerc⭑·o, bril⭑·a el·dir⭑·o: kiel⭑ oft⭑·e la⭑ sprit⭑·aĵ·oj kovr⭑·as
mal·ĝoj⭑·on ! ho⭑, ho⭑, ho⭑! rid⭑·is papĉjo kaj⭑ al·don⭑·is al⭑ tio si⭑·an
sprit⭑·aĵ·on: ni est⭑·u do⭑ hom⭑·oj ! miks⭑·int·e ŝerc⭑·on kun⭑ serioz⭑·aĵ·o […]
vi majstr⭑·o en⭑ vort⭑·oj kaj⭑ sprit⭑·aĵ·oj ! kiu konstru⭑·as pli⭑ fortik⭑·e,
ol⭑ la⭑ mason⭑·ist·o, ŝip⭑·o-far⭑·ist·o aŭ⭑ ĉarpent⭑·ist·o? ― la⭑ far⭑·ist·o de⭑
pend⭑·ing·oj, ĉar⭑ li⭑·a konstru⭑·aĵ·o super·viv⭑·as mil⭑·ojn da⭑ ĝi⭑·aj loĝ⭑·ant·oj
― bon⭑·a sprit⭑·aĵ·o, je⭑ Di⭑·o, ĝi plaĉ⭑·as al⭑ mi .
sprit⭑·ul·o
Hom⭑·o kapabl⭑·a rapid⭑·e trov⭑·i lert⭑·an parol⭑·on aŭ⭑ ag⭑·on en⭑ ĉiu
situaci⭑·o: kort⭑·eg·a sprit⭑·ul·o; li sid⭑·iĝ·as mal·antaŭ⭑ ni⭑·a orel⭑·o kaj⭑
el·flustr³·as al⭑ ni vigl⭑·an ide⭑·on […] tiel⭑ ke⭑ ni far⭑·iĝ·as petol⭑·em·aj,
ni far⭑·iĝ·as sprit⭑·ul·o laŭ⭑ la⭑ opini⭑·o de⭑ la⭑ ali⭑·aj sprit⭑·aĵ·ist·oj ; la⭑
angil⭑-komerc⭑·ist·o est⭑·is sprit⭑·ul·o, vigl⭑·a gast⭑·o . {amuz⭑·ist·o}
mal·sprit⭑·a
Spirit⭑·e mal·vigl⭑·a, mal·rapid⭑·a, ne·plaĉ⭑·a: ili tromp⭑·as la⭑ popol⭑·on eĉ⭑
per⭑ mal·sprit⭑·aj rimed⭑·oj ; mal·sprit⭑·aj fanatik²·ul·oj . {stult²·a}
mal·sprit⭑·ul·o
Hom⭑·o kun⭑ mal·vigl⭑·a spirit⭑·o, mal·rapid⭑·e kompren⭑·ant·a: unu⭑ el⭑ la⭑
prezent⭑·ist·oj lud⭑·is mal·sprit⭑·ul·on .
sen·sprit⭑·a
{Mal·sprit⭑·a} : vir⭑·in·o mal·saĝ⭑·a, bru⭑·em·a, sen·sprit⭑·a, kaj⭑ nenio·n
sci⭑·ant·a, sid⭑·as ĉe⭑ la⭑ pord⭑·o de⭑ si⭑·a dom⭑·o . laŭ⭑ ili, ne⭑ konfes⭑·i
est⭑·as pek⭑·o, sed⭑ konfes⭑·i ankaŭ⭑ est⭑·as pek⭑·o ― ŝi⭑·a konklud⭑·o: la⭑
plen⭑+kresk⭑·ul·oj est⭑·as sen·sprit⭑·aj idiot¹·oj .
sen·sprit⭑·ul·o
{Mal·sprit⭑·ul·o} : al⭑ la⭑ sen·sprit⭑·ul·o ŝi dir⭑·is: akv⭑·oj ŝtel⭑·it·aj est⭑·as
dolĉ⭑·aj .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.22 2023/10/21 07:46:48 ]
__________________________________________________________________