stat⭑·/·o

stat⭑·o

   1.
          Moment⭑·aj ec⭑·oj, manier⭑·o de⭑ iu afer⭑·o: en⭑ stat⭑·o de⭑ frenez⭑·o ; la⭑
          infekt⭑·aĵ·o rest⭑·is en⭑ la⭑ antaŭ⭑·a stat⭑·o kaj⭑ […] ne⭑ dis·vast⭑·iĝ·is sur⭑
          la⭑ haŭt⭑·o ; ĉio est⭑·as en⭑ bon⭑·a stat⭑·o ; mizer⭑·a stat⭑·o ; rid⭑·ad·o est⭑·as
          la⭑ sign⭑·o de⭑ plej⭑ alt⭑·a spirit⭑·a stat⭑·o ; mizer⭑·a vilaĝ⭑·a dom⭑·et·o, kiu
          est⭑·is en⭑ tia kaduk⭑·a stat⭑·o, ke⭑ ĝi mem⭑ ne⭑ sci⭑·is, sur⭑ kiu·n flank⭑·on
          ĝi fal⭑·u ; forges⭑·ant·e la⭑ nun⭑·an stat⭑·on de⭑ Esperant⭑·o ; est⭑·as
          danĝer⭑·a afer⭑·o daŭr⭑·ig·i ĉi⭑ tiu·n stat⭑·on de⭑ l'⭑ ne·cert⭑·ec·o ; viv⭑·u
          stomak⭑·o laŭ⭑ stat⭑·o de⭑ l'⭑ sak⭑·o. {kondiĉ⭑·o} , {kvalit¹·o} , {fart⭑·o} ,
          {-a}

   2.
          Manier⭑·o de⭑ ies⭑ est⭑·o rilat⭑·e la⭑ cirkonstanc⭑·oj; ekz. rilat⭑·e la⭑
          soci³·on, t.e. {status⁽⁺⁾·o} : aŭ⭑ plej⭑ riĉ⭑·a stat⭑·o, aŭ⭑ plen⭑·a mal·sat⭑·o ;
          bon⭑·a stat⭑·o saĝ⭑·ig·as, mal·bon⭑·a mal·saĝ⭑·ig·as ; nov⭑·a stat⭑·o ― nov⭑·a viv⭑·o
          ; mi est⭑·as en⭑ tre⭑ prem⭑·it·a stat⭑·o, la⭑ Filiŝt¹⁰·oj milit⭑·as kontraŭ⭑ mi
          ; la⭑ fin⭑·a stat⭑·o de⭑ tiu hom⭑·o ; li trov⭑·iĝ·is en⭑ stat⭑·o du⭑·on+dorm⭑·a ;
          dum⭑ la⭑ unu⭑·a jar⭑·o ni⭑·a stat⭑·o est⭑·is bon⭑·a, ni hav⭑·is serv⭑·ist·ojn kaj⭑
          serv⭑·ist·in·ojn ; bon⭑~stat⭑·o ; ŝi […] ŝmir⭑·is ŝi⭑·an bel⭑·an vizaĝ⭑·on per⭑
          mal·bon⭑+odor⭑·a ŝmir⭑·aĵ·o kaj⭑ mal·ord⭑·ig·is ŝi⭑·ajn bel⭑·ajn har⭑·ojn […] kiam⭑
          ŝi⭑·a patr⭑·o ek·vid⭑·is ŝi·n en⭑ tia stat⭑·o, li ek·sent⭑·is terur⭑·on ; [ili]
          reprezent⭑·as per⭑ si preskaŭ⭑ ĉiu·jn land⭑·ojn [...], ĉiu·jn naci⭑·ojn
          [...], rang⭑·ojn, stat⭑·ojn kaj⭑ klas⭑·ojn de⭑ la⭑ hom⭑·oj . {kondiĉ⭑·o} ,
          {pozici¹·o} , {rang⭑·o} , {situaci⭑·o^2}

   3.
          (de⭑ {materi¹·o} ) Fundament⭑·a ekzist⭑·o-form⭑·o karakteriz¹·it·a de⭑
          mov⭑·ebl·ec·o de⭑ la⭑ atom¹·oj kaj⭑ molekul¹·oj de⭑ iu substanc²·o kaj⭑ la⭑
          fort⭑·o de⭑ ili⭑·aj inter·ag⭑·oj: la⭑ {solid²·a} , {likv⁸·a} , {gas⭑·a} stat⭑·o
          de⭑ akv⭑·o; trans·form⭑·i  de⭑ likv⁸·a (mal·varm⭑·ig·it·a je⭑ -161° ĝis⭑
          -164°C) al⭑ gas⭑+form⭑·a stat⭑·o .

stat⭑·i

   (ntr)

          Est⭑·i en⭑ iu statо: sci⭑·iĝ·u pri⭑ mi⭑·aj afer⭑·oj, kiel⭑ mi stat⭑·as ; tiel⭑
          stat⭑·as la⭑ afer⭑·' ; ili est⭑·is kiel⭑ hom⭑·oj, kred⭑·ant·aj ke⭑ ĉiam⭑ ie
          ali⭑+lok⭑·e la⭑ afer⭑·oj stat⭑·as pli⭑ bon⭑·e ; kiel⭑ stat⭑·as soci³·o, kiu
          sufok⭑·as la⭑ sci⭑+vol⭑·em·on, entrepren⭑·em·on kaj⭑ kre⭑·em·on de⭑ si⭑·aj infan⭑·oj
          ; se⭑ do⭑ tekst⭑·o hav⭑·is pli⭑ ol⭑ du⭑ liter⭑-grand⭑·ojn, oni dev⭑·is dum⭑ la⭑
          kompost⭑·ad·o halt⭑·i, mal·ferm⭑·i la⭑ maŝin⭑·on […] simil⭑·e stat⭑·is pri⭑
          tip¹·ar·oj, nur⭑ du⭑ tip¹·ar-film⁸·oj pov⭑·is sam⭑+temp⭑·e en·est⭑·i, kio neces⭑·ig·is
          ripet⭑·an mal·ferm⭑·ad·on de⭑ la⭑ maŝin⭑·o . {est⭑·i^4} , {star⭑·i^6}

afer⭑-stat⭑·o, stat⭑·o de⭑ afer⭑·oj

          {Situaci⭑·o^1} : terur⭑·a est⭑·as la⭑ stat⭑·o de⭑ afer⭑·oj en⭑ la⭑ mult⭑·e~lingv⭑·a
          Kaŭkaz⁽⁺⁾·o ; la⭑ stat⭑·o de⭑ l’ afer⭑·o est⭑·as tia: mi fi·lin⭑·on hav⭑·as ; la⭑
          soci³·o ne⭑ pri·juĝ⭑·as tiu·n ĉi⭑ afer⭑·on objektiv²·e kaj⭑ stud¹·as, nek⭑ laŭ⭑
          la⭑ vid⭑·o-punkt⭑·o psikologi²·a nek⭑ laŭ⭑ la⭑ praktik⭑·a, la⭑ ver⭑·an
          afer⭑-stat⭑·on .

anim⭑-stat⭑·o, mens³·o-stat⭑·o

          Stat⭑·o de⭑ spirit⭑·o aŭ⭑ de⭑ kor⭑·o, ĝeneral¹·a inklin⭑·o, {humor⭑·o} : kiu ne⭑
          est⭑·is iam⭑ en⭑ si⭑·a viv⭑·o en⭑ poezi¹·a mens³·o-stat⭑·o ? la⭑ muzik⭑·ist·oj
          neniam⭑ dev⭑·as est⭑·i serioz⭑·aj eĉ⭑ se⭑ ili⭑·a anim⭑-stat⭑·o est⭑·as mal·gaj⭑·a .
          {agord⭑·o} , {inklin⭑·o}

bon⭑~stat⭑·o

          Prosper⭑·a situaci⭑·o: labor⭑·o don⭑·as bon⭑~stat⭑·on, mal·labor⭑·o mal·sat⭑·on ;
          kiu fid⭑·as la⭑ Etern⭑·ul·on, tiu est⭑·os bon⭑+stat⭑·a .

mal·bon⭑+stat⭑·a

          Est⭑·ant·a en⭑ mal·bon⭑·a stat⭑·o: la⭑ strat⭑·oj est⭑·as mal·bon⭑+stat⭑·aj
          (tru⭑+hav⭑·aj) ; est⭑·as la⭑ obstin⭑·eg·o asert¹·ad·i, ke⭑ ĉio est⭑·as bon⭑·a,
          kiam⭑ [fakt¹·e] oni mal·bon⭑~stat⭑·as . {mizer⭑·a} , {povr⁽⁺⁾·a}

san⭑~stat⭑·o

          Situaci⭑·o de⭑ la⭑ san⭑·ec·o de⭑ viv⭑·ant·o aŭ⭑ de⭑ grup⭑·o: kelk⭑·aj eĉ⭑ ne⭑ est⭑·is
          inform¹·it·aj pri⭑ si⭑·a san⭑~stat⭑·o, kaj⭑ pro⭑ tio est⭑·is infekt⭑·it·aj
          [ili⭑·aj] infan⭑·oj ; mi⭑·a ĝeneral¹·a san⭑~stat⭑·o est⭑·as bon⭑·a, kaj⭑ sen⭑
          tro⭑·ig·o mi hodiaŭ⭑ iu+senc⭑·e sent⭑·as mi·n pli⭑ jun⭑·ec·a ol⭑ antaŭ⭑ du⭑×dek⭑
          jar⭑·oj ; kiam⭑ hibrid⁽⁺⁾·oj est⭑·as produkt⭑·it·aj per⭑ la⭑ ne·natur⭑·a kruc⭑·ig·o
          de⭑ du⭑ speci⁽⁺⁾·oj, la⭑ re·produkt⭑·a sistem⭑·o, sen·de·pend⭑·e de⭑ la⭑ ĝeneral¹·a
          san⭑~stat⭑·o, est⭑·as mal·fekund⁽⁺⁾·ig·it·a . {fart⭑·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.122 2023/10/21 07:46:48 ]
     __________________________________________________________________