vidu ankaŭ la klarigojn
statur¹·/·o

statur¹·o

   1.
          Manier·o si·n ten·i kaj la {figur·o^1} de hom·o en vertikal·a star·a
          {poz¹·o} : statur¹·o de re·ĝin²·o ; delikat·a, kun nobl·a statur¹·o kaj
          bel·a vizaĝ·o ; bon+statur¹·a ; mi ne silent·os pri ĝi·aj membr·oj, pri
          ĝi·a fort·o kaj bel·a statur¹·o ; vi·a statur¹·o simil·as la palm·o-trunk·on
          ; li (la Etern·ul·o) ne hav·is statur¹·on (= form·on) nek bel·ec·on ; ŝi
          rest·is sur ĝi·a (de la ŝtup·ar·o) supr·o kun si·a bel·eg·a statur¹·o
          siluet²·e kontraŭ la lum·o el la vestibl·o ; li·a statur¹·o de bel·e
          dis·volv·it·a al·tul·o . {kompleksi⁽⁺⁾·o} , {sin⁸-ten·o}

   2.
          {Alt·ec·o^1.a} , {kresk·o^1} : al·don·i unu uln·on al si·a statur¹·o ;
          Jesu³·o progres·is en saĝ·ec·o kaj statur¹·o ; li est·is mal·grand·a je
          statur¹·o .

   3.
          Spirit·a grand·ec·o, valor·o de person·o, hom-grup·o ktp: por montr·i
          fin+fin·e al la publik·o la statur¹·on de ni·a poet¹·o Kalman Kalocsay,
          ni absolut·e bezon·as re·pres·on de li·aj ĉef·aj poem¹·oj .

bel+statur¹·a

          Hav·ant·a iom alt·an korp·on kaj agrabl·ajn proporci¹·ojn de membr·oj:
          la jun·ul·in·o est·is bel+statur¹·a ; vest·it·a je parad·a uniform·o, li
          est·is bel+statur¹·a kaj tre impon¹·ant·a .

   [artikol-versi⁹·o: 1.28 2023/10/21 07:46:48 ]
     __________________________________________________________________