vidu ankaŭ la klarigojn
stern·/·i

stern·i

   (tr)

   1.
          {Etend·i} io·n  iu·n laŭ ĝi·a tut·a larĝ·o kaj long·o sur supr·aĵ·on:
          sur la tabl·o […] ili stern·u blu·an tuk·on, kaj ili met·u sur ĝi·n la
          plad·ojn ; rapid·e ili pren·is ĉiu si·an vest·on kaj stern·is sub li
          sur la alt·aj ŝtup·oj ; ŝi vid·is mi·n stern·it·a sur la tabl·o kun mi·a
          kruc+form·a en·tranĉ·o ; lok·o por stern·ad·o de ret·oj […] mez·e de la
          mar·o ; [li] stern·is la antilop¹·an fel·on sur lit·o de freŝ·aj pin·aj
          pingl·oj ;  kuŝ·is en la ombr·o […] stern·int·e sub si·n
          kelk·e da plen~brak·oj da bru·e sek·a, sed ankoraŭ verd·a kaj bon+odor·a
          herb·o ; kiel oni stern·as (sk. si·an lit·on), tiel oni dorm·as .
          {kuŝ·ig·i} , {etend·i} {mal·volv·i} , {el·volv·i} .

          Rim.: La vort·o _stern·i_ atent·ig·as precip·e pri la horizontal·a
          pozici¹·o, dum _etend·i_ el·vok·as la ampleks·an spac·on okup·at·an de la
          kovr·aĵ·o. _Kuŝ·ig·i_ atent·ig·as pri la horizontal·ec·o rigard·at·a
          prefer·e kiel ripoz·a pozici¹·o. Uz·at·aj metafor¹·e la vort·oj _stern·i_,
          _etend·i_ kaj _dis·vast·ig·i_ est·as oft·e sen·diferenc·e sinonim¹·aj.

   2.
          {Dis·vast·ig·i^1} ; {etend·i^4} : [li] stern·as sub si sak·aĵ·on kaj
          cindr·on ; li dis·ŝir·is la pomp²·ajn petal⁹·ojn, stern·is ili·n sur la
          plank·o ; kiel bel·eg·e la sun·o stern·as si·ajn radi·ojn en la mal·lum·a
          ale¹·o ; la vojaĝ·ant·oj ven·is al alt·a mont·et·o, de kies supr·o si·n
          stern·is antaŭ ili ekster·ordinar·a pentr·aĵ·o ; la krepusk·o jam
          komenc·is stern·i si·an kovr·il·on ; sur la tut·a batal·a lini·o […]
          flav·a polv·o […] si·n stern·is kvazaŭ grand·eg·a serpent·o ; de tag·o
          al tag·o stern·is angor⁶·on kaj detru·on la alarm¹-siren¹·oj .

   3.
          {Mal·volv·i} ; detal·e {prezent·i} : mi hav·is la viv·on jam stern·it·a
          antaŭ mi, plan·it·a ; stern·i antaŭ iu si·an program¹·on; la aŭtor·o
          larĝ·e stern·as antaŭ ni ĉiu·jn faz¹·ojn de tiu histori·a period¹·o.

stern·aĵ·o

          Io stern·it·a: mal·hel·a figur·o […] simil·e al sen·mov·a makul·o kuŝ·is
          sur la blank·a neĝ·a stern·aĵ·o ; kuŝ·iĝ·int·e sur la ter·o, ŝi […]
          ĵet·iĝ·ad·is sur si·a mal·alt·a stern·aĵ·o, de temp·o al temp·o ĝem·ad·is
          kaj plor·ad·is en la dorm·o ; [mi] far·os por mi kaj mi·a kompat·ind·a
          kamel·o stern·aĵ·on el foli·oj ; argil+stern·aĵ·o post·las·it·a de la
          super·akv·eg·o. {etend·aĵ·o} , {kovr·aĵ·o} , {kuŝ·ej·o} , {matrac·o} ,
          {sub·met·aĵ·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.26 2023/10/22 21:20:29 ]
     __________________________________________________________________