stimul²·/·i

stimul²·i

   (tr)

   1.
          Pen⭑·i por⭑ ke⭑ iu jam⭑ ag⭑·ant·a ag⭑·u pli⭑ vigl⭑·e: li stimul²·is la⭑
          juĝ⭑·ist·ojn en⭑ la⭑ afer⭑·o de⭑  ; la⭑ el·don⭑·it·a ordon⭑·o stimul²·is
          kaj⭑ vigl⭑·ig·is li·n ; hom⭑·oj, arm⭑·it·aj per⭑ vip⭑·oj, kies⭑ dev⭑·o est⭑·is
          vip⭑·i kaj⭑ stimul²·i la⭑ batal⭑·ant·ojn .

   2.
          Pli·vigl⭑·ig·i la⭑ aktiv⭑·ec·on de⭑ iu aŭ⭑ io: la⭑ cerb⭑·o […] obtuz³·ig·it·e de⭑
          terur⭑·o, mal·kapabl⭑·is labor⭑·i, tamen⭑ per⭑ grand⭑·eg·a pen⭑·o li stimul²·is
          si·n ; la⭑ entuziasm⭑·o kaj⭑ frenez⭑·a fervor⭑·o de⭑ la⭑ amas⭑·oj stimul²·is
          li⭑·an propr⭑·an frenez⭑·on ; neŭtral²·a, super·naci⭑·a inter·kompren⭑·il·o –
          form⭑·as kaj⭑ stimul²·as la⭑ tut⭑+hom⭑·an, universal⭑·an solidar¹·ec·on .

   {agit²·i} , {ekscit⭑·i} , {emoci³·i} , {incit⭑·i} , {instig⭑·i} , {irit⁽⁺⁾·i} ,
   {fervor⭑·ig·i} , {spron⭑·i}

stimul²·o

   1.
          Ag⭑·o stimul²·o kaj⭑ ties⭑ rezult²·o: [tiu] komun⭑·a ide⭑·o […] est⭑·as la⭑
          tut⭑·a stimul²·o de⭑ ili⭑·a labor⭑·ad·o ; [li] rakont⭑·is al⭑ si⭑·aj
          labor⭑-kamarad⭑·oj pri⭑ si⭑·a inter·parol⭑·o […] kaj⭑ tio don⭑·is nov⭑·an
          stimul²·on al⭑ la⭑ klaĉ⁴·ad·o ; kiom⭑ ajn⭑ mi ricev⭑·os antaŭ⭑·e, ĝi est⭑·os
          por⭑ mi nur⭑ stimul²·o .

   2.
          Ekster⭑·a aper⭑·aĵ·o, kiu instig⭑·as al⭑ iu ag⭑·ad·o:  kaj⭑  […] esplor⭑·is la⭑ respond⭑·ajn ag⭑·ojn de⭑ best⭑·oj kontraŭ⭑
          simpl⭑·aj fizik⭑·aj stimul²·oj ; ili neniam⭑ spert⭑·as ekstaz¹·on, ekscit⭑·on
          aŭ⭑ stimul²·on . {irit⁽⁺⁾·o^1} , {refleks⁽⁺⁾·o}

stimul²·iĝ·i

   (ntr)

          Pro⭑ stimul²·oj {vigl⭑·iĝ·i} , instig⭑·iĝ·i al⭑ ag⭑·o aŭ⭑ re·ag⭑·o: la⭑
          entuziasm⭑·o de⭑ la⭑ milit⭑·ist·oj ankaŭ⭑ stimul²·iĝ·is kun⭑ la⭑ proksim⭑·iĝ·o
          de⭑ la⭑ printemp⭑·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.27 2023/11/19 03:26:24 ]
     __________________________________________________________________