vidu ankaŭ la klarigojn
strek·/·i

strek·i

   (tr)

   1.
          Desegn·i lini·on per unu-sol·a mov·o de krajon·o  plum·o: strek·it·a ħ
          ; [li] daŭr·ig·as la labor·on, strek·ant·e la ĵus skrib·it·an kaj
          pen·ant·e koncentr⁽¹⁾·ig·i la atent·on sur nov·a pens·o ; ĉirkaŭ·strek·i ;
          tiu·n ĉi kvalit¹·an aspekt¹·on oni ebl·e al·don·u al la bild¹·o, kiu·n
          strek·is por ni  . {desegn·i} , {skiz·i} , {tir·i^7}

   2.
          Est·ig·i lini·on: cikoni·oj lev·iĝ·is kaj strek·int·e grand·an rond·on
          super la mort·ant·a kamarad·o, fal·is sur ali·an lok·on ; strek·i per
          la fingr·oj tra si·a harar⁽⁺⁾·o; fulm·oj strek·is la mal·lum·aĵ·on.

strek·o

   1.
          La post·sign·o, las·it·a de unu mov·o de krajon·o, penik·o ks: nek unu
          jot⁽⁺⁾·o nek unu strek·et·o for·pas·os de la leĝ·o ; la okul·o mezur·is la
          grand·an bild¹·on, [sed] oni vid·is nur mal·dik·an strek·on ; vi·a
          desegn·o est·as preskaŭ tut·e kovr·it·a per tro krud·aj strek·oj de
          krajon·o ; la okul·oj de la kat·oj ĝis tag-mez·o iom post iom
          mal·grand·iĝ·as […] en form·o de mal·dik·a strek·o ; li·a bien·et·o
          trov·iĝ·is […] orient·e, unu strek·et·on (vd {minut·o^2} ) nord·e, kiel
          dir·as la ŝip·ist·oj ; ni far·u bon·an dik·an strek·on tra la last·a
          jar·o (ĝi·n simbol¹·e nul·ig·ant·e) ; ombr·o-strek·o (por prezent·i la
          ombr·ojn en la desegn·oj); mi strek-nombr·is 38 . {stri·o} , {trajt·o}
          , {ruband·o} , {vejn·o} .

   2.

        a)
                (kun·lig·ant·a punkt·ojn  kaj  ) {Segment²·o} kun {rand·oj}
                 kaj  de la rekt·o tra·ir·ant·a  kaj  : la strek·o,
                kun·lig·ant·a du punkt·ojn de cirkl⁸·a lini·o, est·as nom·at·a
                {ŝnur·o} ; {later⁴·o} de tri-angul·o est·as strek·o.

        b)
                (kun·lig·ant·a punkt·ojn  kaj  en {afin⁽⁺⁾·a spac·o} ) Ar·o de
                ĉiu·j {pez·o-centr·oj} de  kaj  kun pozitiv¹·aj
                koeficient¹·oj.

        c)
                (kun·lig·ant·a du vektor⁽⁺⁾·ojn  kaj  en reel⁽⁺⁾·a {vektor⁽⁺⁾·a
                spac·o} ) Ar·o de ĉiu·j vektor⁽⁺⁾·oj de la tip¹·o  ,
                kie  .

divid-strek·o, strek·et·o

          {Interpunkci·a} {sign·o} (-), uz·at·a i.a. por divid·i la element¹·ojn
          de apart·e long·a  ne·kutim·a kun·met·it·a vort·o,  por trans·port·i
          part·on de vort·o sur la sekv·an lini·on: strek·et·o inter la montr·a
          vort·o kajĉi“ ; divid-strek·o ĉe fin·o de lini·o . {vort·o-divid·o}

          Rim.: Aski⁽⁺⁾·o kaj tajp⁸·il·oj konfuz·as divid-strek·on kun {minuso} ;
          tamen en normal¹·a pres-art·o ili klar·e diferenc·as.

eventual¹·a strek·et·o

          Stir⁹-sign·o indik³·ant·a prefer·ind·an tranĉ-lok·on por {vort·o-divid·o} :
          se vort·o en·ten·ant·a eventual¹·an strek·et·on plen·e lok·ebl·as en la
          kur·ant·a lini·o, la eventual¹·a strek·et·o neniel bild¹·iĝ·as; ali·e, se
          la antaŭ·a part·o de la vort·o lok·ebl·as sur la lini·o, okaz·as
          vort·o-trans·port·o kaj la bild¹·ig·o de eventual¹·a strek·et·o egal·as tiu·n
          de {divid-strek·o} .

halt·o-strek·o

          {Interpunkci·a} {sign·o} (--), iom pli long·a ol {divid-strek·o} ,
          uz·at·a por sign·i dialog¹·on  por apart·ig·i fraz¹-part·ojn pli fort·e
          ol per {kom·o} : kelk·aj verk·ist·oj uz·as halt·o-strek·on por sign·i, ke
          la vort-ord·o est·as invers⁴·a .

el·strek·i, for·strek·i

   (tr)

          For·ig·i, nul·ig·i tra·strek·ant·e; far·i strek·on sur io skrib·it·a por
          nul·ig·i ĝi·n  mark·i kiel plen·um·it·a: far·it·ael·strek·it·a ; la
          ver·o est·is for·strek·it·a kaj neni·ig·it·a ; [li] pov·as renvers·i ĉiu·jn
          ni·ajn templ¹·ojn kaj for·strek·i Egipt⁽⁺⁾·on el la kart·o de l' mond·o ;
          famili·oj, kiu·j el·strek·is la viand·on el si·a tabel·o de manĝ·oj ;
          nun vol·u pardon·i ili·an pek·on, kaj se ne, tiam vol·u el·strek·i mi·n
          el Vi·a libr·o, kiu·n Vi skrib·is ; laŭ Vi·a grand·a kompat·em·ec·o
          el·strek·u mi·ajn pek·ojn ; ili est·u el·strek·it·aj el la libr·o de
          viv·ant·oj .

sub·strek·i

   (tr)

   1.
          Far·i strek·on sub io skrib·it·a: ni pov·as ja tut·e bon·e anstataŭ·ig·i
          la sub·strek·it·an esprim·on ;  esprim·as ĉiu·n kompren·aĵ·on
          per nombr·o […] kaj sign·as la mult·e~nombr·on per sub·strek·ad·o de la
          nombr·o de la ide·o .

   2.
          Akcent·i, insist¹·i pri io: special·an sub·strek·on merit·as la fakt¹·o
          ke...; mi sub·strek·u la tre plaĉ·an aspekt¹·on de la revu²·o ; ĉu ne
          pli saĝ·e […] anstataŭ konstant·e emfaz³·i la diferenc·ojn de la
          pas·int·ec·o, ĉi-foj·on sub·strek·i komun·an, esper·ebl·e pac·an, est·ont·an
          kun·ec·on de ĉiu·j eŭrop·aj naci·oj ?

sub·strek·o

          Tipografi¹·a {sign·o} (_), mal·alt·a horizontal·a lini·o, oft·e uz·at·a
          por apart·ig·i simbol¹·ojn en program¹-lingv·oj  por sub·strek·i vort·on
          per skrib-maŝin·o: et·a sub·strek·o sub H mank·as .

tra·strek·i

   (tr)

          Far·i strek·ojn tra io: li ne pov·is met·i la vort·ojn tiel, kiel li
          vol·is, li tra·strek·is kaj dis·ŝir·is, ― tamen ĝis la maten·o li
          el·verk·is leter·on ; sur la manuskript¹·o tiu dat·o kuŝ·as tra·strek·it·a
          ; la est·ont·a temp·o est·as esprim·at·a per super·strek·ad·o, la temp·o
          pas·int·a per tra·strek·ad·o de la nombr·o .

voj-strek·o

          Voj-lini·o: mi ir·ig·os vi·n sur rekt·a voj-strek·o ; ne ir·u la voj·on
          kun·e kun ili, gard·u vi·an pied·on de ili·a voj-strek·o ; laŭ la
          voj-strek·o de la just·o (kp {pad⁽⁺⁾·o} de la virt·o) ; elegant¹·e
          kur·ad·int·aj tra la maraton⁽⁺⁾·aj voj-strek·oj ; trans·don·u la pastr·on al
          mi·a dispon·o kaj vi far·iĝ·os liber·ajali·e vi·a voj-strek·o fin·iĝ·os
          ĉi tie . {trajektori⁽⁺⁾·o} , {trak⁽⁺⁾·o} , {voj-sulk·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.65 2023/10/25 01:24:32 ]
     __________________________________________________________________